Rome 2011: Aan het einde van de lijn

We vliegen pas om vier uur vanmiddag, er is dus nog tijd voor een activiteit. Koffers alvast inpakken, vier pleisters onder mijn voeten, en naar buiten; zoals we wel vaker doen in een stad pakken we de metro en reizen helemaal naar het eindstation. We komen helemaal in het zuid-oosten van de stad bij de ring naar boven, het blijkt een groot busstation te zijn. Het ziet er niet uit, alles is vervallen, zit onder de graffiti, het is gewoon een zooitje. We vinden een cafeetje en nemen een kopje koffie voordat we de buurt verder gaan verkennen.

Het gebied rond het station staat helemaal vol met auto’s, op parkeerterreinen staat men zelfs dubbel geparkeerd. Ik hoop dat men in de juiste volgorde uit de stad terug komt; zo niet dan heeft een aantal mensen gigantisch pech als ze met hun auto verder willen reizen. Een stukje van het station verwijderd wordt de buurt wat beter en er staan behoorlijke kasten van huizen, toch is het niet een buurt waar ik zou willen wonen.

Terug in centrum Rome halen we de koffers en lopen naar de ingang van het treinstation Termini. Weer verbaas ik me erover hoe lang de rij is voor de bemande kassa’s terwijl voor de kaartjesautomaten nauwelijks wachttijd is. Italianen lijken nog niet warm te lopen voor automaten. Op naar de trein, en dat is een hele tippel want onze trein vertrekt van spoor 28 en dat is maar liefst 400 meter verderop.

Redelijk op tijd komen we op het vliegveld aan, de treinreis duurt een klein half uur. Het vliegveld ligt ten zuidwesten van de stad, de andere kant dan waar we pas nog met de metro waren. Bagage inchecken gaat vlot, nu op naar gate D5 – althans dat is wat ons (en anderen) verteld wordt. Daar aangekomen blijkt het een vlucht richting Duitsland te zijn; een blik op de schermen leert ons dat het C16 moest zijn! Weer een heel eind terug lopen, we zien ook anderen uit de richting van D5 komen.

Een ding moet ik EasyJet wel nageven: het vliegtuig wordt snel gevuld en slechts met vijf minuten vertraging vertrekken we. Daar zag het niet naar uit, we moesten lang wachten voordat er een bus kwam om ons van de gate naar het toestel te brengen. Op de heenreis vertrokken we zelfs vóór de officiële vertrektijd.

Nu wordt het tijd om weer eens een paar weken te gaan werken.