Spanje 2011: De kreeft

Het gezellige avondje wreekt zich, veel teveel drank en mijn hoofd en maag protesteren. De dag komt dus voor mij erg langzaam op gang.

Doel voor vandaag is een bezoek aan een naaktstrand zo’n 12 kilometer verderop. Buslijn 220 komt erlangs en eenmaal bij de bushalte aangekomen blijkt dat de bus elk moment langs kan komen. Goed geregeld. Het spannendst is waar je uit moet stappen, de chauffeur helpt ons daar een handje bij. Reizen met de bus is niet duur, deze trip kost enkele reis 1.39 euro per persoon.

Nu nog het naaktstrand vinden. Dat lukt ook na een kleine omweg; er is een strandtentje met ligbedden en parasols, lijkt mij een prima plan. Aan het eind van de dag voel ik de zon een beetje branden, tijd om me in te smeren. Maar dit was blijkbaar toch een beetje aan de late kant, in de loop van de avond begin ik echt op een kreeft te lijken. Met name borst, buik en benen zijn erg gevoelig. Beetje dom van mij, het is altijd al zo geweest dat ik in de loop van de avond veel roder wordt, ik had me veel eerder in moeten smeren – parasol of niet.

’s avonds zwerven we weer door het oude stadje op zoek naar een restaurant. Het lukt niet echt en we komen uiteindelijk terecht bij Garum, het café-restaurant waar Lei op gezette tijden zingt met Carin, het Carly duo (maar niet vanavond). Prima eten en drinken aan de boulevard.

Onderweg hadden we een bar gezien met een regenboogvlag waar we na het eten nog even wat wilden drinken. Ik vroeg me af of we het ooit terug zouden kunnen vinden na alle omzwervingen, maar voor Vincent een peuleschil, we lopen er in één keer zomaar naar toe.