Wenen 2012: Aan het eind van het spoor

Het zal ons toch niet gebeuren dat we in Wenen geweest zijn en de Donau niet gezien hebben. Dus op deze laatste dag de metro in, en naar de halte DonauInsel – dat moet toch goed komen. En inderdaad, we komen op een eilandje in de Donau terecht.

Op het eiland zijn ook wat horeca gelegenheden en een heus strandje, alleen is alles potdicht. Het verbaast me echt dat men hier niks aan activiteiten organiseert in deze vakantieperiode. We wandelen dan maar over de enorme brug terug naar de vaste wal.

Zoals wel vaker op onze vakanties, reizen we naar het eindpunt van een willekeurige metro- of tramlijn. Dit keer nemen we het eindpunt van metro lijn 1, alleen is ons dat niet ver genoeg. Vanaf het metro eindpunt vertrekt nog een tram verder de stad uit – dus die pakken we ook nog maar even mee. We komen bij een kuuroord uit: Therme Wien. Dat ziet er goed uit, maar met nog anderhalf uur voordat onze trein vertrekt lijkt dat geen goed plan. Bovendien staat er een enorme rij voor de kassa.

Op de terugweg komen we langs het nieuwe centraal station van Wenen, we nemen er een kijkje. Het is enorm groot, duidelijk bedoeld voor grote hoeveelheiden reizigers, maar er zijn nog maar enkele perrons beschikbaar; het gaat nog wel enige jaren duren voor het af is.

Het is onvermijdelijk – we moeten terug naar ons hotel om de koffers op te halen, en onze trein opzoeken naar München. We gaan in twee etappes terug naar Nederland, eerst naar München dus, daarna met de slaaptrein naar Utrecht.
In München hebben we ruim 2 uur overstaptijd, we komen half negen ’s avonds aan en onze slaaptrein vertrekt tien voor elf. In München stoppen we de koffers in een kluisje en gaan even de stad in voor een maaltijd. Het valt niet mee een fatsoenlijk restaurantje in de buurt van het station te vinden, het wordt uiteindelijk het restaurant van een Best Western hotel; weer geen culinair hoogstandje.
Het eten gaat snel, en er liggen twee caches in de buurt; die nog meer even meegepikt voor we teruggaan naar het station.

De slaaptrein vertrekt op tijd en het lukt zelfs om een flink aantal uren te slapen in onze 3-persoons cabine die we met zijn tweeen moeten delen.