Helaas hebben we maar weinig tijd om te genieten van Miami Beach, de prachtige witte stranden en de kleurrijke figuren die paraderen over de straten langs de kust. Skate boarders, fietsers op driewielers, dure auto’s, lawaaiige radio’s in de auto’s, het hoort er hier allemaal bij. Prachtige motorfietsen, waterskiërs, windsurfers, alles is hier te vinden.
Maar zoals gezegd hebben we nauwelijks tijd om hiervan te genieten. We ontbijten bij een Cubaans restaurant aan het straatje waar ons hotel aan zit – nog zo’n eigenaardigheid van ons hotel: geen restaurant, dus geen ontbijt. Maar dat geeft niet, gelegenheden zat hier in de omgeving. We laten ons het traditionele Cubaanse ontbijt welgevallen en pakken onze koffers weer in. We gaan proberen zo veel mogelijk met openbaar vervoer naar onze bestemming in Ft. Lauderale te komen.
De af te leggen afstand is 60 kilometer, met een taxi gaat dat wel een en ander kosten. We stappen op de bus richting het vliegveld van Miami. daar pakken we de metro naar het dichtstbijzijnde treinstation van de Tri-Rail. Vervolgens uitstappen in Ft. Lauderdale. Daar blijkt de bus naar het centrum nog even op zich laat wachten, en we hebben geen idee of we dan een beetje in de buurt van het hotel zijn. Toch maar een taxi vanaf het treinstation naar het hotel.
Openbaar vervoer is niet duur, of beter: erg goed koop; het buskaartje kostte maar $2.65 p.p., ongeveer €1.90. Zelfde voor de tram, de trein was maar liefst $3.00. De taxi nog eens $18. Je bent wel even onderweg, maar je ziet nog eens wat, je beleeft nog eens wat en je bespaart wat. Het was best wel een leuke ervaring.
Ons hotel is een men-only resort, weer op loopafstand van het strand. Inchecken en dus weer tijd voor een wandeling strand. We stranden al snel bij een kroeg en gaan lekker aan het bier.
De eerste indruk is dat Ft. Lauderdale meer haven is, er is een groot waterrijk gebied waar de rijke Amerikanen hun enorme boten aan een steiger achter hun huisje kunnen aanleggen. Het is allemaal uitstekend onderhouden en ziet er prachtig uit.
In deze stad moet ook een bruisend uitgaanscentrum aan de Wilton Drive zijn voor mannen die iets met mannen hebben. We laten ons er per taxi naar toe brengen (lopen is echt te ver) en we schrikken nogal van wat we zien. Een winkelcentrum met wat bars, veel kabaal, en veel ongezelligheid. De verwachting was een gezellig buurtje met leuke kroegjes – niet dus.
We lopen een stukje weg van het winkelcentrum en belanden bij een tentje genaamd ‘Naked Grape Wine Bar’. Het blijkt weer eens een gouden greep te zijn van Vincent – heerlijke wijnen en tapas. Dat werd toch nog genieten dus.
Tijdens de hapjes gebeurt er iets vreemds op straat: er komen plotseling een paar honderd fietsers voorbij! En dat in Amerika. Men weet ons te vertellen dat het een fietstocht is om HIV onder de aandacht te brengen en te houden, en om geld in te zamelen. De tocht wordt twee keer per week gefietst.
Ft. Lauderdale