The Paradise Suite is een rauw-poëtische mozaïekvertelling waarin de verschillende personen, die al dan niet vrijwillig in Amsterdam zijn neergestreken, ogenschijnlijk weinig met elkaar gemeen hebben behalve hun buitenlandse afkomst. Maar liefde en vriendschap blijken bindende factoren, die het lot in een harde maatschappij doen kantelen en hoop aan de horizon doen gloren.

De film The Paradise Suite  krijgt een 7.5, ondanks dat het niet echt een film voor mij is. Verschillende verhaallijnen  komen mooi bij elkaar. Geen cijfer van Vincent.

La Giovinezza (Youth) is de nieuwe Engelstalige film van regisseur Paolo Sorrentino, die voor zijn wereldwijde succesfilm La Grande Bellezza de Oscar voor Beste Buitenlandse Film ontving. Michael Caine en Harvey Keitel spelen Fred en Mick, twee oude vrienden die in een luxe resort in de Alpen vertoeven voor een lange rustgevende vakantie. Ze kijken terug op hun veelbewogen leven als respectievelijk componist/dirigent en regisseur, en geven ondertussen op humoristische wijze hun ongezouten mening over de levens van hun kinderen, de jonge studenten in Mick’s schrijversgroepje en de andere hotelgasten. In tegenstelling tot Mick, die nog steeds werkt aan zijn laatste filmscript, is Fred ondertussen gepensioneerd en heeft geen enkel verlangen nog terug te gaan naar zijn muziek. Maar iemand met een hoog aanzien heeft er alles voor onze om de grootmeester nog eenmaal zijn composities te zien dirigeren. La Giovinzezza (Youth) was geselecteerd voor de Official Selection van het Cannes Filmfestival 2015.

De erg trage film Youth krijgt toch nog een 6 dankzij het uitstekende camerawerk. Vincent geeft een 6.5 dankzij de muziek.

In 1970 zuid Boston overtuigt FBI agent John Connolly (Edgerton) de Ierse gangster Jimmie “Whitey” Bulger (Depp) samen te werken met de FBI om een gemeenschappelijke vijand te elimineren: de Italiaanse maffia. De film vertelt het verhaal van deze onheilige alliantie, die volledig uit de hand loopt, waardoor Whitey de rechtshandhaving kan ontlopen. Hierdoor kan hij steeds meer macht verwerven en groeit uit tot een van de meest meedogenloze en invloedrijke gangsters in de geschiedenis van Boston.

De film Black Mass krijgt een zeven; aardig verhaal en mooie plaatjes uit de jaren ’70 en ’80. Vincent vond het een standaard mafia verhaal en geeft een vijf.

Het is 1921, het begin van de roerige jaren twintig. Op haar kasteel even buiten Parijs geeft Marguerite Dumont een feestje voor muziekliefhebbers. Over de gastvrouw is weinig bekend, behalve dat ze zeer rijk is en haar leven heeft gewijd aan haar passie, muziek. Marguerite zingt. Vol overgave, maar vreselijk vals. De hypocriete gasten geven haar echter een applaus alsof ze de diva is die ze zelf denkt te zijn. Als een jonge, provocerende journalist ook nog eens een lovend artikel over haar schrijft, begint Marguerite echt in haar talent te geloven. Het geeft haar de moed om ondanks de bedenkingen van haar man haar droom te volgen. Geholpen door een oude, excentrieke operazanger bereidt ze zich voor op haar eerste recital voor een groot publiek. Marguerite is losjes gebaseerd op het leven van Florence Foster Jenkins, ’s wereld slechtste sopraan.

De film Marguerite krijgt een zeven; ondanks dat het niet mijn genre is heb ik me toch vermaakt. Vincent geeft een acht.

De norse buschauffeur Mario (Gene Bervoets) heeft zijn hele carrière gepensioneerden naar het warme zuiden gebracht. Op de vooravond van zijn eigen pensioen moet hij tegen zijn zin een kleurrijke bende jongeren naar een festival in Kroatië brengen. Onderweg groeit het conflict tussen de conservatieve Mario en zijn alternatieve passagiers. Wat Mario’s laatste ritje moest worden verandert al snel in een fascinerende trip, die hem confronteert met zijn vooroordelen en met zijn verloren zoon (Jeroen Perceval).

De Belgische film Paradise Trips krijgt van Vincent en van mij een 7, het is een vermakelijk verhaal.