Zo stil als het gisteravond was in het stadje, zo gezellig druk is het vanmorgen. Misschien valt het hier toch wel mee en is het een leuk stadje overdag.

Gelukkig is het weer uitstekend op Carpentras, en is de verwachting dat het in St. Etienne wel eens wat bewolkt zou kunnen zijn. Dat is helemaal niet erg, sterker dat is wel lekker omdat het dan wat minder heet is in de kist als je op de grond aan het taxien bent.

Onderweg naar St. Etienne (LFNH – LFMH) zijn we om het gebied van Avignon heen gevlogen, en met een grote boog om een kerncentrale heen gegaan. De Fransen zijn sinds 9/11 niet erg vriendelijk met boetes als je over een centrale heen vliegt.
St. Etienne is een groot veld met echte aankomst- en vertrekhallen. En met een bar met plastic-verpakt eten. Hier hebben het slechtste eten van de hele vakantie gehad, meestal was wel een klein restaurantje aanwezig waar je heerlijk kon eten. Hier dus niet.

Vervolgens door naar Troyes (LFMH – LFQB) waar het bewolkt was. Dit was het langste been dat we deze vakantie gevlogen hebben, 2 uur en 5 minuten. dat is toch ook wel de limiet voor een been, 1 tot anderhalf uur is ideaal. Dan kun je weer even je benen strekken, plassen, en even geen headset die op je hoofd zit te drukken.

Een taxichauffeur bracht ons naar het centrum van de stad. Het was een prachtig hotelletje in oude stijl. En Troyes was nog een gezellige stad ook! Veel restaurantjes en veel mensen op de been. Verrassend na steden als Chalon en Carpentras.
Vincent vond een aankondiging van een soort lichtshow in een kathedraal; dat leek ons wel leuk, dus wij ernaar toe. Het begon inderdaad in de kathedraal, maar daar bleef het niet bij: we werden al na enkele minuten de katheraal uitgebonjourd, en mee op sleeptouw genomen: het werd een wandeling door de stad langs allerlei bezienswaardigheden, begeleid door een aantal acteurs. Erg, erg grappig, alleen jammer dat ik geen barst verstond van de verhalen – ik dacht dat ik wel een beetje Frans kon, maar hier kon ik helaas geen woord van verstaan.