Vandaag een reisdag: op weg naar Kanchanaburi aan de River Kwai!
De taxichauffeur kon maar moeilijk begrijpen waar wij naar toe wilden. Vervolgens vroeg hij via een tekeningetje of we de bus of treinstation wilden. Hij wees op zijn tekening en zei “poen poen”. Wij zeiden nee, “tsjoek tsjoek”. En dus werden we bij het busstation afgezet.
Met enige moeite en uiteindelijk met het woordenboek erbij snapte hij de we de trein wilden. Poen poen is dus de thaise versie van tsjoek tsjoek.
Toen het volgende probleem: hij wist niet waar het station was! Maar na 2x vragen kwamen we er dan toch.

De 3 uur durende treinreis was hardstikke leuk, je blijft je verbazen. Over de natuur, de mensen, de tempels, de oude techniek, gebrek aan veiligheid en vooral over de hoeveelheid mensen met wie ze de werkzaamheden uitvoeren. 4 man op het perron om een trein te laten vertrekken.

Tijdens de reis naar Kanchanaburi kregen we al vele folders in onze handen gedrukt van hotelletjes bij de rivier, en 1 daarvan kozen we. Het leven is hier veel goedkoper dan in Bangkok, het hotel hier kost een tiende van het hotel in Bangkok…

’s avonds hebben we nog een wandeling gemaakt naar de nachtmarkt en naar de beroemde brug over de rivier. In de boeken had ik al gelezen dat de brug minder indrukwekkend was dan je zou verwachten, en dat is ook zo. Hij is niet erg groot, maar door de historie van de brug en de spoorlijn is het toch bijzonder om hem te zien.

Ook Kanchanaburi is erg op toerisme ingesteld, veel – heel veel bars en restaurants en overal schalt loeihard de muziek. De auto’s en tuktuks van Bangkok zijn vervangen door doorelkaarheen spelende muziek van bars en restaurants.

[smugmug url=”https://fotos.sietse.nl/hack/feed.mg?Type=gallery&Data=15729612_YnAfP&format=rss200″ imagecount=”100″ start=”1″ num=”100″ thumbsize=”Th” link=”lightbox” captions=”true” sort=”true” window=”false” smugmug=”true” size=”M”]