O jee, een onderbreking van het ritme van afgelopen dagen. Niet meer uitslapen en onder de parasol, maar op tijd naar Patong Beach om daarvandaan naar een plek gebracht te worden waar we op een speedboot gezet werden voor een tocht naar een klein onbewoond eiland. En klein en onbewoond is het zeker: een paar rotsen en wat strand.
Daar zaten we met een man of 60 (inclusief bedienend personeel) op een heel beperkt gebied. De stemming moest er nog een beetje inkomen, en net toen ieder zich een beetje begon te vermaken, onder andere omdat je in de zee echt tussen de vissen stond, begon het te regenen en vrijwel niks om te schuilen…
Dat duurde zo’n 3 kwartier, daarna was het regenen over maar het bleef wel bewolkt. Dat was voor ons en vele anderen niet zo erg omdat er nogal wat verbrande mensen waren.

Drank en eten (BBQ) waren bij de trip inbegrepen, en de stemming begon erin te komen. Het werd tijd om te verkassen naar een ander eiland – vooral ook omdat door de vloed zo ongeveer al het strand onder was gelopen!
Vincent liep bij het in de boot klimmen een flink bloedende snee op, en kreeg vervolgens veel aandacht van de anderen; gelukkig bleek het uiteindelijk wel mee te vallen.

’s avonds zijn we met Paul en Andre wezen uit eten in Sea hag, en dat was gezellig en lekker.
Op de terugweg met de tuk-tuk bleven we plotseling staan onderaan de heuvel van ons hotel: hij durfde niet verder! Wij bleven maar roepen dat het wel kon en dat we dat wel vaker gedaan hadden, maar dat kon hij natuurlijk niet verstaan. Bellen met het hotel lukte hem ook al niet, dus toen probeerde hij het toch maar. Boven aangekomen keek hij erg opgelucht…

[smugmug url=”https://fotos.sietse.nl/hack/feed.mg?Type=gallery&Data=15729705_duZrV&format=rss200″ imagecount=”100″ start=”1″ num=”100″ thumbsize=”Th” link=”lightbox” captions=”true” sort=”true” window=”false” smugmug=”true” size=”M”]