Koen (de broer van Annelot) wilde graag een keer met ons naar de Apenheul, en dat ging vandaag dus gebeuren. Jij moest ’s ochtends eerst nog voetballen, maar al snel daarna zijn we (Koen, Mitchel, Vincent en ik) vertrokken richting apen.
Het blijkt dat Koen en Mitchell ook iets met voetbal hebben, onderweg naar de Apenheul ging het tussen die twee maar over één ding: voetbal!

Zelf ben ik ooit in de Apenheul geweest, maar dat is vele, vele jaren geleden; ik vond het ook erg leuk om er weer eens naar toe te gaan, en te wandelen tussen de loslopende apen.
Helaas is dit jaar een nieuwe regel van kracht in de Apenheul: de apen mogen niet meer zoveel op- aan- en bij de mensen zitten; ze werden te brutaal en werden teveel uit hun natuurlijk gedrag gehaald. Met plantenspuiten worden ze nu van de mensen afgehouden.

Het was erg leuk om zo dicht bij de apen te zijn, en ze van dichtbij te zien spelen en eten. Koen weet heel veel van apen, hij heeft er veel interesse voor, en kon ons dus allerlei dingen vertellen.