Ex-Marinier Harry Brown (Michael Caine) is een gepensioneerd en bejaard weduwnaar die als verbitterde oude man ziet hoe zijn buurt ten onder gaat aan in drugs handelende hangjongeren. Als dit tuig van de richel dan ook zijn beste vriend vermoordt, is voor Harry de maat vol en neemt hij het recht in eigen hand.

Met een geladen pistool trekt Harry Brown eropuit om zijn buurt schoner en leefbaarder te maken, bij voorkeur door wat puberende criminelen van kant te maken. Hierdoor krijgt Harry echter andere criminelen achter zich aan, en ook de politie zit hem al snel op de hielen. Politiedetective Frampton (Emily Mortimer) wordt belast met de ondankbare taak om deze man, die voor eigen rechter speelt, te stoppen. Harry vindt het allemaal best; hij is alle overlast spuugzat, en lust alle tegenstanders die op zijn pad komen rauw.

Nadat Charles Bronson in de jaren tachtig de toon zette met zijn ‘Deathwish’-films, liet Clint Eastwood in 2009 met ‘Gran Torino’ nog zien dat ook bejaarde acteurs nog wel degelijk stoere mannenrollen kunnen spelen. Anno 2010 doet de 76-jarige Michael Caine, naar eigen zeggen in waarschijnlijk zijn laatste hoofdrol, daar nog een schepje bovenop in zijn rol als Harry Brown. Toch is ‘Harry Brown’ zeker niet bedoeld als doorsnee actiefilm, integendeel: regisseur Daniel Barber wil met deze film inspelen op de angstgevoelens van de gewone Britse man, die door alle stijgende criminaliteit welhaast zijn huis niet meer uit durft.

Harry Brown krijgt van mij een zeventje.