De Ierse visser Syracuse (Colin Farrell) vindt op een dag een wel heel bijzondere vangst in zijn netten. Hij treft hierin namelijk een mysterieuze mooie vrouw aan, die hij mee naar huis neemt. Wanneer zijn dochtertje Annie de vrouw ziet denkt zij dat dit de waternimf Ondine is. Dit is een soort zeemeermin waar al eeuwenlang Ierse legendes over verteld worden.

Volgens deze legendes brengt Ondine geluk en dat lijkt uit te komen: voorheen had Syracuse altijd problemen met zijn aan de drank verslaafde ex Maura, die overdag voor Anna moet zorgen, maar sinds de komst van Ondine gaat het een stuk beter. Daarnaast wordt Syracuse ook verliefd op deze mysterieuze vrouw, en lijkt de liefde van twee kanten te komen.

Maar is Ondine inderdaad een zeemeermin? Is zij niet gewoon een vrouw die om duistere redenen haar verleden probeert te verbergen? De Ierse regisseur Neil Jordan staat juist bekend om het realisme in zijn films, dus het zou toch een verrassing zijn als hij de kijker nu ineens een sprookje voorschotelt. Daarnaast kwam in Sheridans meest beroemde film ‘The Crying Game’ ook al een vrouw voor die niet bepaald bleek te zijn wat zij leek te zijn.

Met zijn hoofdrol in deze film keert Colin Farrell terug naar zijn Ierse roots. Daarnaast krijgt de stoere Ier ook zowaar de gelegenheid om zich van een meer gevoelige kant te laten zien.

De film Ondine is mij te lief, een vijf en een half.