We zijn terug van een kleine week Warschau.
We waren in Warschau omdat Vincent afgelopen donderdag en vrijdag een vakbondsconferentie ter gelegenheid van EuroPride bijwoonde, een bestuursvergadering van EPOA had, en omdat de Europride parade gister in Warschau gehouden werd. Ik mocht mee, al was ik er natuurlijk niet voor de conferentie; ik zag het als een mooie gelegenheid om de stad Warschau te verkennen en te fotograferen.
Dag 1: de trip
Vincent is woensdagmiddag al afgereisd naar Warschau, ik vlieg woensdagavond omdat de bezetting op het werk erg laag was door de vakanties. Ik vlieg met LOT, de nationale luchtvaartmaatschappij van Polen. Prima vliegtuig, en de service is goed; met enige vertraging vertrokken van Schiphol maar verder een prima reis.
Vanaf het vliegveld met de taxi naar het hotel Westin.
Dag 2: foto’s maken
View Larger Map
‘;
?>
Vincent is naar de conferentie, ik maak me op voor een flinke wandeling door de stad met het fototoestel in de aanslag. De wandeling loopt van het hotel richting westen naar de rivier de Wisla; in een eet- en drinktentje aan het water lunch ik een flink glas bier. Daarna volg ik de rivier richting noorden tot aan de brug vlakbij de oude stad. Die oude stad is minder oud dan gedacht, hij is in de oorlog (in 1944) plat gegooid en later in oude stijl herbouwd. Het is een prachtig oud stadje waar ik me op een pleintje vermaak met wat biertjes en wat hapjes.
Het is heet vandaag, een graad of 30, ik blijf dan ook lekker lang zitten op het pleintje om bij te komen van de wandeling – zo’n 12 kilometer heb ik erop zitten. Vervolgens wandel ik naar de plek waar ik Vincent zou ontmoeten en lopen we samen weer richting oude stad omdat daar in de buurt het diner is.
Ook bij het eten worden flink wat enorme glazen bier genuttigd – ik heb vandaag veel vocht verloren en moet dat uiteraard aanvullen. Aan de tafels zitten vertegenwoordigers van allerlei landen die ook op de conferentie aanwezig zijn, een zeer divers gezelschap.
Na het eten gaan we nog naar een feest op de bovenste verdieping van het Mariott hotel – daar is er nog tijd voor een paar mojito’s.
Dag 3: Bijkomen
De hitte van gister, maar vooral de grote hoeveelheden alcohol hebben hun effect, ik doe het vandaag zeer rustig aan terwijl Vincent naar zijn bestuursvergadering gaat.
’s Avonds gaan we eerst naar een voorstelling van een tweetal homokoren: eerst een Noors koor en daarna de beroemde London Gay Men’s Chorus – en vooral het Londense koor was waanzinnig goed!
Na de voorstelling gaan we met EPOA-mensen ergens eten en daarna richting een feest, maar ik maak het absoluut niet laat. Vincent blijft nog wat langer feesten.
Dag 4: De parade
Dit is toch wel enigszins een spannende dag, vandaag vindt de Europride plaats in Warschau. De Europride is de europese variant van de Nederlandse roze zaterdag – een jaarlijks festijn waarbij homosexuelen, lesbiennes, bisexuelen en transgenders een parade door een europese stad houden; dit jaar dus in Warschau. Het is een beetje spannend omdat nooit eerder een gay pride in Warschau toegestaan is, en omdat er angst is voor relletjes.
De dag begint goed, het plein waar de parade gaat starten loopt lekker vol. De omgeving is compleet omringd door veiligheidsmensen in gele hesjes, je vraagt je echt af: moet dat nou? Bij een roze zaterdag is uiteraard ook beveiliging op straat, maar het staat niet in verhouding tot de hoeveelheid die hier in Warschau is. En even later is ook duidelijk waarom: een stel relschoppers komt aanstormen en begint met van alles en nog wat te gooien. Maar binnen de kortste keren zijn de relschoppers omsingeld door de mannen in de gele hesjes, en kunnen ze niks meer. Zo lang de parade nog niet van het plein af is blijven de omsingelde relschoppers op de rand van het plein – ze mogen protesteren en scanderen, maar gooien en vechten wordt ze onmogelijk gemaakt.
De tocht verloopt verder zonder incidenten; wel opvallend veel groepjes en personen die tegen homosexualiteit demonstreren, bijvoorbeeld met bordjes ‘Stop Homo’.
’s Avonds gaan Vincent en ik samen ete. Later gaan we nog wel even naar de plek waar veel feestvierders zijn.
Dag 5: Museumbezoek en naar huis
Naar aanleiding van de Europride is in een groot museum in Warschau een speciale expositie over homosexualiteit ingericht; wij hebben vandaag een bezoekje gebracht. Het was leuk, maar ik kan niet zeggen dat ik zwaar onder de indruk was. Het bijzondere is meer gelegen dat dit nu zomaar kan in Polen.
Op de heenreis hadden Vincent en ik aparte vluchten, en nu terug ook weer. Vincent ging eind van de middag naar huis, ik in de avond.
Ik maakte als grap: kom me maar halen van Schiphol, je bent toch eerder thuis dan ik. Tot mijn stomme verbazing was hij inderdaad met de auto naar Schiphol gekomen om me op te halen – hij wist niet zeker of het een grap was… Ik voelde me behoorlijk schuldig…
[smugmug url=”https://fotos.sietse.nl/hack/feed.mg?Type=gallery&Data=14437420_gEMUi&format=rss200″ imagecount=”100″ start=”1″ num=”100″ thumbsize=”Th” link=”lightbox” captions=”true” sort=”true” window=”false” smugmug=”true” size=”L”]
