Sitges is zo ongeveer de gay capital van Spanje, wij besluiten daar op strandbezoek te gaan. Eerst met de trein naar het stadje, en vervolgens een flinke wandeling naar het strand met de regenboogvlag. Het ligt erg afgelegen, je moet langs de spoorbaan een heuvel over wandelen waar de treinen vlak naast je voorbij schieten. Je komt dan op een klein knus strandje uit waar je ligbedden en parasols kunt huren. Ook is er een bar voor je natje en droogje. De prijzen zijn stevig, maar er is geen weg naar dit strand aangelegd, dus aan- en afvoer is lastig.

De zee is heerlijk, absoluut niet koud en lekkere hoge golven. We moeten er voor een volgende keer wel aan denken om speciale zwemschoenen mee te nemen, hier liggen allerlei kiezelstenen op de grens van de zee en het strand en het is pijnlijk aan je voeten als je eroverheen loopt.

Na enkele uren wandelen we terug naar het stadje. Terrasjes zitten lekker vol, we kunnen er nog net bij.

Het laatste avondmaal in Spanje is weer in een klein restaurantje in de buurt van ons hotel. Het was er erg rustig, slechts één tafel bezet, en er was maar één man in de bediening. Zoals ons wel vaker overkomt begint de zaak plotseling vol te stromen als wij ergens gaan zitten; ook vaak als we als enigen op een terrasje gaan zitten dan komen er plotseling anderen bij zitten, ik vind eigenlijk wel dat we daar korting voor zouden moeten krijgen…

Maar goed, we zitten in het restaurant en door de plotselinge drukte kan de jongen het maar nauwelijks aan; niet lang daarvoor was de tweede bediende in de zaak naar huis gegaan omdat het zo rustig was. Geeft niet, we zitten er goed, het eten is lekker en we hebben aanspraak van de buren. Het is alweer na twaalf uur voordat we uitgegeten zijn, we zullen weer terug moeten naar het Nederlandse ritme: een uurtje of vier, vijf eerder eten.