’s Ochtends om acht uur word ik wakker, ik heb blijkbaar zo’n 7 uur geslapen, dat valt niet tegen! Vincent heeft het met een paar uurtjes moeten doen. Na een redelijk ontbijt, weer met metalen bestek, landen we ongeveer een half uur voor op schema.
Zonder noemenswaardige vertraging en een stempel rijker, komen we door de douane en gaan we op naar de bagageband. Nu wordt het even spannend, op Heathrow werden we naar de balie gestuurd in verband met mogelijke problemen met de bagage. Kennelijk hadden we niet helemaal op de juiste manier via internet ingecheckt waardoor de bagage niet automatisch doorgestuurd werd naar de aansluitende vlucht. Achter de balie werden de bagage stickers overgetikt in de computer en gekoppeld aan onze tweede vlucht.
Gelukkig komen na enige tijd onze koffers op de band tevoorschijn.
Ook de huurauto ophalen gaat zonder problemen. We waren hiervoor ook al een beetje bang gepraat door twee vrouwen van wie de auto de dag voor vertrek gecanceld werd omdat de auto’s op waren…
De volgende etappe is de autorit naar Knorhoek, de wijngaard waar we twee nachten blijven. En dat is toch een behoorlijk spannende rit want de bestuurder zit rechts in de auto en je moet links op de weg rijden. Het gaat me aardig af, de meest gemaakte fout is het richting aangeven, de hendels van de ruitenwisser en richting aangeven zijn verwisseld; ondanks het mooie weer heb ik regelmatig de ruitenwissers aan gehad. Ook lastig is het schakelen met de linker hand, hoe vaak ik met rechts wel niet de deur geraakt heb…
Rond 12 uur lokale tijd (het is hier een uur later dan in Nederland) zijn we op Knorhoek, een van de vele wijnboeren hier in het gebied rond Stellenbosch. De kamer is uitstekend en in de middag maken we een wandeling langs de wijnranken.
Bij de wijnmaker mogen we 5 van zijn wijnen proeven voor 15 Rand, nog geen €1.50. We kopen na het proeven twee flessen waarna de proefglaasjes gratis blijken te zijn.
Eten doen we bij het gasthuis, er is een vast menu met kip. We raken met de kokkin aan de praat en het blijkt dat we toch aardig met elkaar kunnen communiceren. Wij praten Nederlands, zij Zuid-Afrikaans, we hoeven maar een enkele keer een woordje in het Engels te vertalen. Het eten was baai lekker (erg lekker betekent dat).
Trouwens, van het norse gedrag van het cabinepersoneel heb ik vandaag bij de andere mensen helemaal niks terug kunnen vinden, iedereen is aardig.
[smugmug url=”https://fotos.sietse.nl/hack/feed.mg?Type=gallery&Data=21155147_VkQTpq&format=rss200″ imagecount=”100″ start=”1″ num=”100″ thumbsize=”Th” link=”lightbox” captions=”true” sort=”true” window=”false” smugmug=”true” size=”M”]