Florida 2012: De vlucht naar Key West

Als ik wakker word voel ik de eerste spanning al, het gaat gebeuren vandaag. We hebben het vliegtuig gereserveerd vanaf twee uur vanmiddag tot morgen half drie voor de vlucht naar Key West.
Al snel zitten Marcel en ik met onze laptops aan tafel om de vlucht voor vanmiddag voor te bereiden. Sunstate Aviation wil weer een stapel papierwerk zien als bewijs dat we de vlucht goed voorbereid hebben: er moet een vliegplan gemaakt en ingediend worden, het weer moet uitgebreid opgevraagd en ingediend worden, de weight and balance moet volledig uitgewerkt worden, lijnen op de kaarten, vliegvelden opzoeken, radiofrequenties opzoeken en opschrijven enzovoorts.
De eerste vlucht gaat van Kissimmee naar Pompano Beach, een veld iets ten noorden van Miami; de tweede van Pompano Beach via de kust van Miami, over de Keys naar Key West. We willen dan overnachten op Key West. Morgen de derde vlucht van Key West naar Immokalee waarbij de route over de Everglades loopt en als laatste, vierde, vlucht van Immokalee terug naar Kissimmee.
Rond half een zijn we klaar en vertrekken met het dak van de auto open richting vliegveld, we zijn beide duidelijk gespannen. Zijn we niks vergeten voor te bereiden? Gaat Sunstate Aviation akkoord met onze voorbereidingen? Volgens de weight and balance mogen we niet met volle tanks vertrekken – is de kist niet per ongeluk vol getankt?

Eenmaal op het veld gaat het redelijk soepel, alles wat we voorbereid hebben is goed, de kist is niet afgetankt. Marcel heeft nog een vraag over radiofrequenties, en wordt doorverwezen naar Steve. Die gaat heel moeilijk lopen doen, we moeten plotseling allerlei vragen van hem beantwoorden over de te vliegen route die we voorbereid hebben en hij vindt dat we bij Miami niet via de kust mogen omdat het daar veel te druk is; ook is het ten strengste verboden van hem om night VFR te vliegen op Key West. We ondervinden dit gesprek als uiterst onvriendelijk – alsof we een stel kleine kinderen zijn die nodig terecht gewezen moeten worden.
We nemen voor de zekerheid maar wel zijn advies ter harte over het niet via de kust vliegen bij Miami (later hebben we daar spijt van).

Iets na half drie zijn we klaar en vertrekken we. We genieten volop van de vlucht en zonder problemen komen we 1 uur en 45 minuten later op Pompano Beach aan waarbij ik de piloot was, en Marcel de navigator/radioman. Na een korte tankstop vliegt Marcel ons naar Key West, ik ben navigator en radioman. Niet lang na het opstijgen krijgen we contact met Miami Approach, en die vraagt of we een route via oost of west van Miami willen hebben; we kijken elkaar aan, twijfelen even maar ‘we stick to the plan’ en vragen een route aan de westkant, dus niet de kustkant. Hadden we maar de kust gekozen, we balen dat Steve ons deze route aangepraat heeft.
Het stuk dat we vliegen over de Keys is echt waanzinnig mooi. Je ziet de autosnelweg van eiland naar eiland gaan en we zien prachtige dorpjes, havens en huizen. Deze tocht duurt ook 1 uur en 45 minuten, en dan staan we plotseling op Key West International Airport. We did it!

Hieronder staat de volledige gevlogen route (ook de terugweg); voor een groter overzicht klik hier. De kaart is interactief, je kunt in- en uitzoomen zodat je bijvoorbeeld bij een vliegveld precies kunt zien hoe we zijn aangekomen en vertrokken van het veld, en waar we op het veld geparkeerd en getankt hebben.

‘;
?>

Onze werkplek