We hebben weer een dag vrij, kan de spanning van de afgelopen dagen weer helemaal wegzakken.
Net als vorig jaar brengen we in de middag een bezoek aan Fantasy of Flight, kijk voor foto’s van toen op mijn verslag van vorig jaar (grappig detail: ik had dit jaar kennelijk hetzelfde t-shirt aan als bij het bezoek vorig jaar). 

Marcel is mij een nieuwe hobby aan het aanpraten: geocaching. Geocaching is een bezigheid waarbij je dingen probeert te vinden die door anderen verstopt zijn. De plaats waar het ding ligt wordt op internet bekend gemaakt via de website geocaching.com waarna anderen die (al dan niet toevallig) in de buurt zijn het ding kunnen vinden. Het idee is dan dat je je naam opschrijft op een briefje dat in het ding zit, en dat je op internet aangeeft dat je het ding gevonden hebt.
Wat is nou zo’n ding? Dat is heel wisselend, het is aan degene die het ding verstopt. Het kan een doosje zijn, een kistje, of een heel klein rond magnetisch knopje. Je zult, als je op de juiste plek bent aangekomen, in ieder geval moeten zoeken om het het te vinden.

Wat is daar nou de lol van? Tja, het is leuk als je iets verstopt, en later via internet een bericht krijgt dat iemand je cache (het verborgen ding) gevonden heeft. Sommigen zijn al honderden keren gevonden, anderen veel minder.
Wat je ook kunt doen is een zogenaamde ’trackable’ in een cache stoppen, en erbij aangeven wat je doel met de trackable is. Een trackable kan bijvoorbeeld een soort sleutelhanger zijn, en je kunt als doel bijvoorbeeld meegeven dat je wilt dat de trackable een wereldreis maakt, of bijvoorbeeld elke provincie van Nederland moet aandoen. Als vinder van zo’n trackable kun je die meenemen, en ergens anders op de wereld weer in de cache stoppen. De eigenaar van de trackable krijgt elke keer bericht als zijn ding verplaatst wordt, zo kun je als eigenaar dus leuk volgen of je trackable inderdaad doet wat je wilt.

Vandaag hebben we drie caches gezocht en gevonden; de eerste cache was een plastic bak dat bij de voet van een paal aan het eind van een doodlopende weg was verstopt; de tweede was een legergroen kistje dat in een bos onder een stel takken was verstopt, en de derde was een klein metalen kokertje dat aan een kettinkje hing; het kettinkje hing met een ring aan de tak van een boom.
In de eerste cache zat een trackable en die heb ik meegenomen, in Europa ga ik hem ergens in een cache stoppen. 

Als ik op de website van geocache.com zoek naar caches in de stad Utrecht dan zie ik dat er enkele tientallen zijn – ik kan mijn lol de komende tijd wel op met het vinden van die caches.