Jawel, de weersverwachting is goed voor vandaag en de wolkenbasis is hoog genoeg om de heuvels over te komen richting Praag.
Dus op naar het vliegveld van Bayreuth, vluchtplan indienen onder het genot van een kop koffie met appelgebak, tanken, nog een keer goed naar de te vliegen route kijken en naar de speciale instructies voor het veld Letñany. En dat zijn er een berg, ik heb ze even voor je geteld, het zijn er bijna 50. Vijftig ja. Ik heb ze allemaal gelezen, maar ik kan ze niet allemaal uit mijn hoofd leren; ik laat het straks maar op mij af komen. Lees ze zelf maar eens: hier staan ze.
Eén van de factoren die het veld wat lastig maakt is dat het vlak naast een militair veld ligt. Afhankelijk van waar je vandaan komt en hoe druk het daar is moet je mogelijk een eind om vliegen. Die punten zoek ik allemaal op en heb ik paraat als dat nodig mocht zijn.
Een tweede factor is dat het veld twee banen heeft die min of meer parallel liggen.
Goed, het vliegplan gaat om 1 uur in, we gaan!
Wat is het toch heerlijk vliegen vandaag, het eerste deel in Duitsland licht bewolkt en we komen zonder problemen Tsjechië binnen. In Tsjechië is de bewolking dikker, maar we houden het droog. Er is prima radiocontact met Praha Info, het loopt gesmeerd.
Ten zuiden van Praag word ik overgezet op Kbely Tower, dat is de toren van het militaire veld. Eerste reporting point is Romeo, dat was ook waar ik al die tijd al op af vloog. Het wordt spannend als we bij dat punt aan komen, ik vraag een direct Letñany en die krijg ik ook. Dat scheelt een eind omvliegen. Nu nog zorgen dat ik niet op het militaire veld landt, dat kom je eerst tegen en ziet er aanlokkelijk uit.
Vlak achter het grote veld zien we Letñany opdoemen, de toren van Kbely zet ons over op de radio van het kleine veld.
We krijgen baan 05, dan is er nog even verwarring want de toren zegt ’05 left hand’, maar dat is niet zo, het is ‘right hand’. Tegen die tijd dat ik het wil gaan vragen komt de toren zelf al terug met een correctie, het is ‘right hand’.
Om dat te kunnen doen moeten we het veld eerst voorbij vliegen, terugkeren en dan downwind op. Als ik op final zit zie ik beide banen – welke moet ik hebben? Ik vraag het en krijg als antwoord ‘left is preferred’. Prima, dan pak ik links.
Ik was gewaarschuwd voor een knollenveld – dat viel mee, dat wil zeggen, de baan zelf is niet extreem hobbelig. Daarbuiten daarentegen wel.
We mogen voor de toren parkeren in het gras, daar zetten we de kist vast, maken een babbeltje met de havenmeester, en wandelen dan richting de metro.
Halverwege de metro zien we een barretje aan het vliegveld liggen. Bier dus! Een halve liter voor nog geen 2 euro, welkom in Tsjechië :).
We zijn twee dagen in Praag; de tweede dag doen we erg rustig aan: een boottocht op de Moldau, en ’s avonds naar een uitvoering van Don Giovanni van Mozart – een voorstelling die ik graag eens wilde meemaken. Het was de moeite waard, al had ik het iets heftiger, bombastischer, voorgesteld.
Hieronder wat foto’s van beide dagen in Praag.
