Na het ontbijtbuffet met veel typisch Japanse ingrediënten, waar ik weer een rauw ei pak in de hoop dat hij gekookt zou zijn -niet dus, stallen we de koffers bij het hotel, regelen we treinkaartjes voor de rit naar Kyoto vanmiddag, laten we de rugtassen met belangrijke spullen in een kluisje achter bij het station en wandelen we naar de fietsverhuur die we gistermiddag gezien hebben.

Fietsen uitzoeken gaat redelijk vlot. Het kost bijna 8 euro per fiets per dag, en er moet een borg van hetzelfde bedrag bij. Niet duur dus. We moeten voor 7 uur vanavond terug zijn, anders zwaait er wat; dat is geen probleem want we hebben een trein geregeld voor half vier.

Helm is verplicht, en ik teken een contract waar onder andere in staat dat ik de verkeersregels van Japan ken. Ahum.

We gaan!

Eigenlijk zijn we niet goed wijs, we gaan fietsen in de hitte van Japan – het is 36 graden!

Eerst met een pontje oversteken naar een eiland, vanaf dat punt fietsen we naar een brug dat weer naar een ander eiland gaat. Daarna zien we wel hoe ver we komen.

Halverwege het eiland zien we een zaakje met koffie en wat lekkers. Even in de schaduw met wat erbij. Even. Dat was het idee. De koffie moest kennelijk nog gezet worden, dat duurde even, maar die  wafels, daar hebben we ruim een half uur op gewacht! Ter compensatie krijgen we nog een gratis kopje koffie – alleen moest die nog gezet worden… Al met al waren we bijna een uur kwijt, en dat ging dus ten koste van onze fietstijd.

De brug

En dan komen we bij een enorme brug. Hij bestaat uit twee verdiepingen; de bovenkant is voor auto’s en dergelijke, de onderkant voor fietsers en wandelaars. Deze gaan we oversteken.

Fietspad aan beide kanten van de brug. Een kilometer lang ongeveer 3% helling.

Yes – Vincent heeft de oprit naar de brug volbracht!

Drank automaten 

We zijn al een aardig stuk op dit tweede eiland onderweg als we besluiten om te keren. Er komt nog een grote brug maar dat is qua tijd, en qua hitte, een brug te ver. We stoppen bij een drank automaat, drinken is een must. Gelukkig staat heel Japan vol met dit soort machines.

Voor minder dan een euro heb je een halve liter bronwater. 

Reis naar Kyoto 

Eenmaal terug bij de fietsenverhuur innen we de borg terug. Op naar het hotel voor de koffers, door naar het station, rugtassen pakken en nog even wat drinken. Dan met een boemel eerst naar Fukuyama, dan met de Shinkansen, de hogesnelheidstrein, naar Kyoto met een overstap nog in  Okayama. Dat was nog wel even spannend, we hadden drie minuten om over te stappen en de trein bleef onverwacht lang op een tussenstation staan. Maar we kwamen precies op tijd het station binnen en we hoefden alleen maar het perron over te steken. Toch nog even flink doorstappen want onze wagon was een heel eind verderop.

Kyoto 

We moeten nog een stuk met de metro, maar dan zijn we snel bij het hotel. De wegen zijn nat, het heeft hier blijkbaar geregend.

Eten doen we in een leuk buurtje met allerlei restaurants. Het is buiten vaak lastig in te schatten hoe leuk en hoe druk een restaurant is, er zijn vaak geen ramen, of ze zijn flink afgeschermd. Gelukkig dit keer geen afgesloten hokjes; aan de andere kant – we werden naar de bovenverdieping gestuurd en daar zaten we als enigen.

Overigens wel heerlijk gegeten.

Tyfoon op komst?

Er wordt voor morgen zeer slecht weer verwacht, het zijn restanten of uitlopers van een tyfoon die vanuit het zuiden aan komt waaien, ben benieuwd.