De weerberichten lieten al enige tijd zien dat het weer vandaag niet al te best zou zijn, en dat werd werkelijkheid. We hadden al gezien dat een tyfoon vanuit het zuiden Japan bedreigde, met name het eiland waar wij onze vakantie begonnen zijn. De tyfoon is daar even blijven hangen en is vervolgens in afgezwakte vorm doorgestegen naar Kyoto. Vandaag krijgen we daar veel regen van, de tyfoon trekt door naar het noorden waardoor we morgen weer mooi weer krijgen. Onderstaande plaatjes geven weer waar de tyfoon eergisteren, gisteren en vandaag was. Wij zitten bij de rode stip.

Gelukkig hebben we voor de verandering een hotel voor drie nachten, morgen hebben we dus nog een hele dag.

En omdat we hier drie nachten zijn en de helft van de vakantie voorbij is, neem ik ook de was-situatie even door, en breng een stinkende zak naar de receptie.

Hoe vandaag verder invullen? Er is een kasteel dat we kunnen bezichtigen, en er is een publiek bad gevoed met heet water uit een bron; dat heet een Onsen in Japan. Beide zijn binnenactiviteiten, dus moet kunnen.

Het kasteel is ongeveer een kwartier lopen, Vincent heeft al eerder een paraplu hier in Japan gekocht, ik had nog een uit Nederland bij me. Die ging helaas al snel kapot, dus maar een bijgekocht. Paraplu’s in overvloed te koop, het regent hier blijkbaar wel eens vaker.

Bij het kasteel aangekomen blijkt het gesloten te zijn in verband met de tyfoon. Shit. Voor niks hier naar toe gelopen en de schoenen vol laten lopen met water. Gister hadden we al een leuk koffiebarretje gezien, het ligt op de route terug (die we trouwens grotendeels met de metro doen), dus maar even met een bezoekje vereerd.

Terug in het hotel besluiten we naar de Onsen te gaan, het publieke heetwaterbad, en wel met de taxi en op slippers. Nog meer schoenen vol laten lopen lijkt niet zinvol. Het is een erg leuk bad met meerdere baden en een sauna. Er is bijvoorbeeld een bad met bruin water en een bad dat elektrisch geladen is; dat merk je als je het bad uit wilt en de railing vast pakt.

Na het bad moeten we terug naar het hotel, taxi? Metro? Lopen? Het wordt de metro, kwartier lopen onder de plu. Maar als we eenmaal onderweg zijn – waarom niet het hele stuk lopen? Ongeveer 20 minuten, het is niet koud (26 graden) en het regent warm water. En wat is er leuker dan met je slippers door de plassen te stampen? 

Het bleek trouwens drie kwartier lopen, geen 20 minuten. Maar dat geeft niet, we hebben leuke straatjes gezien. Kyoto heeft in de buurt waar wij zitten heel veel straatjes met vooral wat oudere laagbouw, het heeft een eigen leuk sfeertje.

Eten doen we niet ver van het hotel in een yakatori restaurant, we krijgen op vijf verschillende manieren klaar gemaakte kip spiesjes. Het is een klein restaurant, en toch loopt er een kok met vijf bedienden rond. Personeel is niet zo duur blijkbaar; overal, ook in winkels bijvoorbeeld, zie je veel personeel.

Er is ruime keuze aan sake, gelukkig is er hulp bij het kiezen:

Het zijn ook maar kleine flesjes: