We hebben treinkaartjes voor vier uur vanmiddag, tot die tijd moeten we ons nog even vermaken.

Inari heiligdom 

We besluiten naar het heiligdom Fushimi-Inari Thaisha in het zuidoosten van Kyoto. Er staan vele tempels en heiligdommen tegen een heuvel aan gebouwd, allemaal verbonden met oranje toegangspoorten. De Inari cultuur staat in het teken van rijst en sake, Dit complex is gebouwd in 711.

Eerst met de metro naar het centraal station van Kyoto, dan met de trein naar de Inari.

Het was er vreselijk druk, de terugweg hebben we paadjes gezocht buiten de oranje poorten om. 

Daar waar het heiligdom over gaat in de stad is het ook ontzettend druk en erg commercieel op toeristen ingesteld. Net iets buiten het drukste gedeelte drinken we nog een kopje koffie en keren we terug naar het centraal station.

Bic Camera

 In het centrum gaan we nog even naar Bic Camera om een oplaadsnoertje te halen, een van ons staat op het punt van breken. Ik vergaap me aan zeven verdiepingen vol met apparatuur, alles wat je in de mediamarkt kan krijgen en dan nog veel meer. En zeer boeiende wc brillen, maar daarover een andere keer.

De reis 

Eerst weer met de metro naar het hotel om de koffers te halen, dan weer terug naar het station. We gaan naar de voet van de berg Fuji; dat kan helemaal met de trein maar dan moet je zeker 3x overstappen. Ons wordt aangeraden per trein naar Mishima te reizen per Shinkansen en daar de bus te pakken. Dat stuk met de bus moeten we nog wel betalen; maar met de trein moet je het laatste stuk ook betalen, dat valt niet onder de Railpass.

We hebben een korte overstaptijd naar de bus, vooral lastig omdat je geen idee hebt welke bus je moet hebben en waar je kaartjes moet kopen. Een chauffeur wijst ons naar de juiste bushalte en Vincent vindt net op tijd het loket voor de kaartjes.

De reis neemt twee uur hogesnelheidstrein reistijd in beslag, en nog anderhalf uur bus. We zouden de berg al moeten kunnen zien, maar we weten niet precies waar we moeten kijken. En tegen de tijd dat we het weten is het donker.

Na aankomst in het stadje Kawaguchiko is het nog 10 minuten lopen naar het hotel.

Teppanyaki

Zo lang ik hier in Japan ben heb ik nog geen sushi en teppanyaki restaurant gezien. Tot nu, een teppanyakki restaurant! Dat wil ik wel eens proberen. Ik verwacht plaats te nemen aan een bakplaat met een traditioneel geklede Japanner erachter, maar nee. Tafeltje en een houten krukje. Dat is het. Het voelt meer als een snackbar. Het eten wordt wel op een bakplaat klaar gemaakt en smaakt heerlijk.

Handig voor degenen die alleen maar stokjes gewend zijn.

Oplaadsnoertje 

Mocht je je afvragen waar het oplaadsnoertje voor nodig is:

Het dagelijkse oplaadritueel.