Het einde van de vakantie nadert, vandaag is de laatste dag in Tokyo. Wat te doen?

Het wordt een bezoek aan het Sumo museum, kijken bij het centraal station, een Ingress banner lopen en een bezoek aan een dure winkelstraat.

Sumo museum 

Dat plan wordt al snel de grond in geboord, het museum is vandaag zonder opgaaf van reden gesloten. 

Het centraal station 

Het centraal station is een relatief oud gebouw, het valt een beetje uit de toon vergeleken bij de rest van de gebouwen. 

Het sporenplan in en rond Tokyo. Bij elk station staat hoeveel yen het kost om er te komen. Je koopt dus niet een kaartje voor een bestemming maar een kaartje met een waarde. Met het kaartje kun je door poortjes lopen bij vertrek en bij aankomst, en als het bij aankomst klopt mag je door lopen. Klopt niet het dan slaat het poortje voor je dicht (ze staan in het algemeen open) en kun je bij een andere automaat je kaartje kloppend maken voor je rit.

Ingress banner lopen 

We gaan een banner lopen in een stukje van het park bij het paleis. Een banner lopen in Ingress termen betekent een veelvoud van zes missies, en een missie bestaat uit een aantal portals. Een portal is een locatie in de echte wereld, bijvoorbeeld een beeld, brug, gebouw of ander kenmerkend iets. We gaan dus een aantal kenmerkende punten in het noordelijke bos van het paleis bezoeken. We zijn ten westen van het terrein van het paleis, het noordelijke punt ligt maar liefst 2.5 kilometer verderop, dat geeft wel enig gevoel voor de grootte van het terrein. We nemen de metro en lopen daar vandaan de banner.

Resultaat van de Ninja banner in Ingress.

McDonald’s

Ik had nog de wens een BigMac te eten hier in Japan, en dit is het moment. De grote vraag is: smaakt de BigMac hier hetzelfde als in Nederland. Het antwoord is: JA. Een klein verschil is dat je hier geen frietsaus maar ketchup bij de frietjes krijgt. En ze hebben als McShake de smaak perzik. Nieuw is dat je nu ook groene thee bij McDonald’s kunt krijgen.

De dure winkelstraat 

Inderdaad veel erg duur uitziende winkels:

De 300¥ bar 

We zijn na deze shop ervaring toe aan een biertje. Dat valt (uiteraard) tegen in zo’n dure winkelstraat, dus we zoeken het een paar straten verderop. Daar komen we een 300¥ (300 yen, 2.40€) bar tegen. Alles in deze bar kost dus 2 euro 40, of je nou een biertje, cocktail, een mini-pizza of wat anders bestelt. We ontmoeten er een Amerikaan die hier in Tokyo woont. Leuk om wat typische Japanse gebruiken door te spreken. Het blijkt dat wij ondertussen veel al wel hebben meegemaakt; het meeste heb ik de afgelopen vakantie al eens beschreven.

Noodle Restaurant 

Het laatste avondmaal wordt een noodle soep met tempura, Niet de beste maaltijd van de vakantie maar wel lekker en in ieder geval Japans.

 En de laatste nacht in onze gevangenis. Uh, hotel.