Vincent en ik spelen vrij fanatiek twee spellen: Ingress en Pokemon Go. Ingress is de voorloper van Pokemon, en één van de leuke dingen van Ingress is dat er regelmatig evenementen over de hele wereld georganiseerd worden. Dit jaar is ook een event in Warschau gepland, en wel op 28 en 29 juli. Toen we daar achter kwamen besloten we om daar naar toe te gaan en wel zelf-vliegend.

Ik ben al enige tijd geen eigenaar meer van de PH-MBW maar kan de kist nog wel huren. Dus de kist gereserveerd voor de zomervakantie – maar helaas werd het vliegtuig voortijdig doorverkocht.

Gelukkig kan ik ook vliegtuigen van vliegclub Hilversum huren, en dat dus gelijk geregeld voor deze vakantie.

Enkele jaren geleden hadden we flink pech met het weer toen we naar Engeland wilden vliegen – het weer was in Nederland te slecht om te vertrekken, daar is in deze zomer geen sprake van. Het is wel spannend in Polen, daar zijn veel onweersbuien. Als alternatief houden we Marseille achter de hand, ook daar is in hetzelfde weekeinde een Ingress event.

Het ziet er in Polen goed genoeg uit; dinsdag 24 juli gaan we inderdaad onderweg. Het event is zaterdag en zondag, dus we hebben 4 dagen de tijd om er te komen.

Verschillende plannen over de heenreis zijn de revue gepasseerd, maar uiteindelijk hebben we besloten om dinsdag naar Berlijn te vliegen, daar twee nachten te blijven, en donderdag Polen in. Op de eerste dag zijn 3 vluchten gepland, eerst naar Ganderkesee Atlas Airfield, dan Airport Kiel en vervolgens naar Flugplatz Strausberg.

Hilversum – Ganderkesee

Rond half elf arriveren we op Hilversum. Zo snel mogelijk een vliegplan indienen want dat moet je een uur voor de start van de vlucht doen. Dan hebben we nog een uur om alle bagage in de kist te laden en de tanks in de vleugels vol te gooien. We gaan met de PH-SKC, een Cessna met long range tanks, ofwel je kunt ruim vijf uur vliegen zonder bij te hoeven tanken.

Ons vervoermiddel op een zeer bruin Hilversum.

Kwart voor twaalf hangen we in de lucht. Het is vreselijk turbulent, het is erg lastig om op hoogte te blijven. Ik had in Duitsland met Bremen Info afgesproken dat ik op 2800 voet zou blijven, maar dat was bijna niet te doen. Als je even niet oplette was je zo 300 voet hoger of lager. Vincent werd er zelfs een beetje ziek van.

Kwart over één staan we dan op Ganderkesee – kunnen we een beetje bijkomen. Het is er ruim boven de dertig graden, en dat merk je pas echt als je de motor, en dus de ventilator voor op het vliegtuig, uit zet. Zweten dus.

Ganderkesee – ons vliegtuig staat wat verderop.

We eten wat op het terras van het restaurant van het veld, dat doet Vincent gelukkig goed en heeft bij de volgende vluchten geen klachten meer – ter compensatie heb ik de volgende vlucht een beetje last van mijn maag.

Ganderkesee – Kiel

Volgende stop is Kiel, een kustplaats in de noordelijke punt van Duitsland in de buurt van Denemarken. Volgens een van de kommentaren van collega-piloten die daar een keer geweest zijn heb je daar een prachtige aanvliegroute over de zee. Klinkt leuk dus gewoon doen.

Kwart over twee vertrekken we en na weer een zeer termiek-rijke vlucht komen we om half vier aan in Kiel. De approach over zee was inderdaad erg leuk.

Links midden de gele streep – dat is de landingsbaan. We vliegen eerst over de zee, dan links af richting het veld.

Het is een zeer lange baan die bovendien bol is, eerst een stukje omhoog daarna naar beneden. Na een flink eind taxiën eindelijk linksaf de baan af. We mogen vlak voor de toren parkeren omdat we niet lang blijven. Even afrekenen, wat drinken bij het restaurant en weer weg. Althans dat was de bedoeling. Afrekenen lukt wel maar het restaurant is dicht. Nou ja, gelukkig hebben we water en koekjes bij ons.

De toren van Kiel.

Volgens Skydemon gaat het veld Strausberg om 18:00 dicht, het is ruim anderhalf uur vliegen dus we willen snel weer weg. Ik bel Strausberg voor de zekerheid even op om te melden dat we komen en verwachten net voor 6 uur binnen te zijn. Blijken ze tot 8 uur open te zijn, die 18:00 in Skydemon is kennelijk UTC, dat geef je aan met een Z aan het eind maar die waren ze blijkbaar vergeten. Het veld gaat dus 18:00Z dicht. Nou ja, deste beter, geen haast meer.

Kiel – Strausberg

Om kwart over vier taxiën we naar het begin van de baan. Er landen nog een paar vliegtuigen voor ons, en ik rij na de laatste de baan op. Maar omdat de baan bol is kan niet zien of de gelande vliegtuigen de baan verlaten hebben! Gelukkig heeft de toren dat door en meldt ’takeoff at your own discretion’ – daarbij impliciet aangevend dat de baan vrij is.

Dit derde been van de dag is het gelukkig niet zo thermisch meer, de vlucht verloopt soepel en rustig, kwart over zes zijn we er. Behalve dan dat we de afgelopen vluchten meer brandstof verbruikt hebben dan verwacht. De meters staan erg laag, na het landen meet ik nog maar even hoeveel brandstof we over hebben – er was nog een klein uur over. Binnen de marges dus, maar het voelde toch niet fijn.

Ik beloof dat we gaan lachen op de volgende foto in het vliegtuig.

De kist kan hier twee nachten in de hangar staan, dat is fijn. En bij de ontvangsthal is men erg vriendelijk, we kunnen ter plekke een treinkaartje richting Berlijn krijgen, en we kunnen per shuttle bus naar het station gebracht worden. Vincent zoekt ondertussen via booking.com een hotel, en daarna laten we ons naar het station brengen. Wat een luxe allemaal – donderdag weet ik wat dat allemaal gaat kosten…

De SKC slaapt twee nachten in deze hangar.

Er is bier op het vliegveld!

In de buurt van het hotel een schnitzel naar binnen werken, wat halve liters bier wegwerken om het vochtverlies aan te vullen en daarna lekker slapen.