Oost-Java is streng islamitisch, dat merk je onder andere aan het kabaal van door elkaar tetterende moskeeën, maar ook op de weg. Her en der staan posten langs de weg, en staan pionnen midden op de weg waardoor je gedwongen wordt langzaam te rijden. Tussen die pionnen lopen mannen met visnetten. De posten langs de weg schreeuwen via luidsprekers allerlei teksten en de bedoeling is dat je geld in de visnetten gooit. Dit alles voor de moskeeën die geld nodig hebben.

In de twee uur die we nodig hebben om bij de boot te komen voor de oversteek naar Bali passeren we meerdere van dat soort posten.

We kunnen gelijk de boot op rijden, hij is blijkbaar net binnen want we zijn de eerste auto op de boot. Prima timing. Een kwartier later varen we. De overtocht duurt officeel drie kwartier maar we varen langzaam en bij Bali nog ruim voor de haven blijft de boot een tijdje dobberen. En vervolgens heel langzaam naar de haven. Onze aanlegplaats was bezet, daarom moesten we wachten. De overtocht duurt daardoor ruim een uur. Maakt niet uit, het is een leuke vaart.

De rit naar ons hotel in Munduk duurt iets meer dan 2 uur. Het ligt op 750 meter hoogte, dus flink slingerend omhoog. De laatste kilometers zijn wel spannend, het is een zeer smal weggetje, een tegenligger zou een groot probleem worden. Het gaat gelukkig goed.

Bij het hotel aangekomen nemen we afscheid van onze chauffeur Nanang, hij heeft ons de afgelopen 13 dagen overal naar toe gebracht. We waren anders dan andere klanten, we hadden zo onze eigen vertrektijden en dingen die we wilden zien. Nanang vond het leuk dit maatwerk te leveren, hij zei dat lang niet elke chauffeur zo flexibel is.

Dan een grote verrassing – wat een prachtige verblijfplaats. Een luxe eigen villa inclusief jacuzzi! En een prachtig zicht over een vallei. Vanuit het restaurant kun je zelfs de zee zien. Hier mogen we 2 nachten verblijven.