Terwijl ik uitslaap tot een uur of elf heeft Herman een wandeling gemaakt over het strand, de andere kant op dan we gister samen gedaan hebben. Het blijkt dat wij in het mooiste deel van Miami Beach zitten, verder naar het noorden wordt het net als verder naar het zuiden wat minder goed onderhouden.
Ontbijt hebben we overgeslagen, en in plaats daarvan een heerlijke grote salade gegeten bij Jerry’s Deli.
Tijdens het eten trok een bui over, maar daarna kwam de zon weer tevoorschijn. Dus het strand op en liggem zonnen. Helaas ging het na enige tijd weer regenen en zijn we van het strand gevlucht… Koud wordt het dan trouwens niet, ook tijdens een bui blijft het warm.
Amerikanen hebben zo hun eigen gewoontes:
– als je de auto gestart hebt, en vervolgens in DRIVE zet, springen de deuren op slot; als je de auto met de contactsleutel uit zet gaan de deuren weer van het slot af. Herman kan er maar niet aan wennen – hij probeert elke keer de deur open te doen voordat ik het contact uitgezet heb.
– Benzine moet je vantevoren betalen bij de kassa.
– Als stoplichten niet werken wordt iedereen geacht te stoppen bij het kruispunt alsof er een STOP-bord staat.
– Waar je ook komt – overal waarschuwingen voor roltrappen, automatische deuren en dergelijke.
– Als room service is geweest voor het schoonmaken van de kamer staat de airco weer op het vriespunt.
– Je wordt overal weer welcome geheten – bijvoorbeeld bij elke attractie binnen een park.
– Fooien bij een restaurant worden als ‘suggestie’ alvast bij de rekening opgeteld.
– ‘Unlimited drinks’: als je koffie of fris bestelt wordt zo vaak als je wilt bijgeschonken.
– Politieauto’s tijden af en aan over het strand.
– Tankstations en restaurants zitten in de middenberm van de autosnelweg, dan hoef je niet aan beide kanten 1 aan te leggen.
Het avondeten was vanavond op Lincoln Road bij Balans. Het eten was er uitstekend en de porties deden europees aan (de url wijst naar co.uk – engeland!), dus niet veel te veel op je
bordje. De bediening en het publiek bestond grotendeels uit mannen – het staat dus terecht in de Spartacus.