De laatste dag alweer van de vakantie – in drie benen naar huis.
Er is nog steeds veel onduidelijkheid over wat nou wel en niet mag binnen Schengen-landen. In de pre-Schengen tijd was het zo dat, als je naar het buitenland vloog, je vanaf een zogenaamd douaneveld moest vertrekken, en op een douaneveld moest aankomen. De douane kon dan komen controleren of je iets aan het smokkelen was.
Het Schengen-accoord zegt dat aan de grens niet meer gecontroleerd wordt; maar betekent dat nou ook dat ik van een niet-douaneveld mag vertrekken naar het buitenland? Er wordt veel over gesproken, maar een definitief antwoord is er blijkbaar nog niet.
Ik heb Marianne van de vliegclub op Hilversum gebeld vanaf Troyes of daar al duidelijkheid over was. Dat bleek niet het geval, dus dan maar weer via douanevelden. Eigenlijk zouden we graag van Troyes naar Maubeuge willen vliegen omdat dat beter op de route ligt, maar Maubeuge is geen douaneveld. Dus daarom maar via Charleville.
Overigens liet Marianne weten dat het weer barslecht was in Hilversum, en het maar de vraag was of we thuis zouden kunnen komen.
Er zit een prima meteo op Troyes, en daar zagen we inderdaad op de beelden dat Midden-Nederland en het zuidwesten dicht zaten. Maar volgens de weervrouw zou dat de komende uren optrekken. Geen probleem dus. En Charleville konden we zowiezo naar toe.
Dus onderweg (LFQB – LFQV).
Op Charleville was ook al geen antwoord op de radio. Dus maar weer goed uitkijken, zelf een baan uitzoeken en landen.
Er was wel een soort vliegclub waar een oudere man en vrouw de scepter zwaaiden. De beste man was ook de pompbediende, maar wij hadden geen brandstof nodig. Toevallig was er ook nog een ander clublid van Hilversum vliegend op bezoek.
We vroegen of we wat konden eten. Nou, dat kon! Het werd een complete warme maaltijd met cous-cous, kip, lam, worstjes, groentes en stokbrood. Veel teveel. Maar daar hebben ze zichzelf later aan tegoed gedaan. Het smaakte wel prima.
De volgende stap is gepland naar Seppe ((LFQV – EHSE), maar omdat Marianne zei dat het zo slecht was nog maar eens gebeld met Seppe, Amsterdam Info en Brussels Info. Het zicht houdt niet over – in Belgie 4500 meter, en in Woensdrecht 2800 meter. Het is te doen, en de verwachting is dat het nog wel wat beter wordt.
Dus onderweg naar Seppe, via Maubeuge om vooral westelijk van Brussel langs te kunnen. Aangekomen in Belgie heb ik Brussel Information opgeroepen; ze zien je dan op de radar en waarschuwen je als je andere kisten in de buurt hebt of als je verboden gebieden binnen gaat (en daar zijn er heel wat van in centraal Belgie). Brussel Info had het zeer, zeer druk; er was bijna niet tussendoor te komen.
Toen we de grens over gingen, ging ook gelijk het zicht een stuk achteruit, die 4500 meter klopten wel. In Nederland aangekomen brak de zon weer een beetje door zodat de landing op Seppe verder geen probleem was.
Na wat drinken op Vliegclub Seppe (waar ik veel bekenden zag uit de tijd dat ik daar lid was) startte ik voor de laatste keer deze vakantie de PH-DON voor het stukje naar Hilversum (EHSE – EHHV). Rond half zes stonden we weer op de grond, en zat de trip erop!