Gaudi is een zeer beroemde architect die zijn stempel op Barcelona heeft achtergelaten. Wij bezoeken vandaag twee objecten van zijn hand, te beginnen met de Sagrada Família. Dit bouwwerk is een kerk in Barcelona die nog steeds niet af is, eind 19e eeuw is een andere architect begonnen met de kerk, maar al gauw werd Gaudi gevraagd het werk over te nemen. Gaudi begon de oorspronkelijke plannen aan te passen naar zijn eigen ideeën, de meeste kerken hebben een standaard opbouw, grote pilaren met daarop bogen die het dak ondersteunen. Gaudi pakte het anders aan, hij maakt heel veel gebruik van parabolen en hyperbolen waardoor hele andere vormen ontstaan. Hij is ook heel erg bezig met het gebruik van natuurlijk licht in de kerk door op veel plekken ramen te maken – zelfs in de koepel van de kerk.

We komen rond half twee bij de Sagrada Família aan. Het is een apart gezicht, een kerk waar nog aan gebouwd wordt. De eerste delen zijn al meer dan honderd jaar geleden gemaakt en dat zie je duidelijk, andere bouwstijl en andere verkleuringen. Er staat een rij, we gaan erin staan. Blijkt de rij rond driekwart van de kerk te gaan! Uiteindelijk zijn we bij de kassa, of we ook kaartjes willen voor de lift naar boven in één van de torens. Doe maar – maar even later blijkt dat we twee uur moeten wachten voor de lift!

Mijn mond valt open als ik de kerk binnen ga – het is schitterend. De pilaren, de bogen, de muren, de ramen, trappen, het lichtspel, de lampen, alles is werkelijk prachtig. De twee uur verplichte wachttijd heb ik bijna volledig gebruikt voor het maken van foto’s. De kerk is nog lang niet af, afhankelijk van de donaties kan dat nog 15 tot 40 jaar duren; desondanks is de kerk ingewijd door de paus en in gebruik genomen.

Na het bezoek aan de kerk gaan we naar het park Guell. Dit park ligt op een heuvel en dat verklaart dat de metro niet echt in de buurt stopt. Vanaf de metrohalte wandelen we naar het park, het gaat plotseling steil omhoog. Tot mijn verbazing zitten er roltrappen tussen de gewone trappen omhoog! Dat vind ik flauw en ik neem dan ook gewoon de trappen.

Eenmaal in het park word je getracteerd op prachtige uitzichten over Barcelona richting de zee, de klim meer dan waard. Wij waren via een zijingang het park binnengekomen; op een gegeven moment komen we bij het gedeelte waar allerlei Gaudi bouwwerken staan, waaronder enkele gebouwtjes en een hele lange bank in een driekwart circel. Het is in onmiskenbaar Gaudi, maar de kerk die we gezien hebben is niet te overtreffen.

’s Avonds willen we wat gaan eten in Barceloneta, een buurt aan zee met heel veel visrestaurantjes. De mooiste restaurants zijn ook gelijk de duurste, die laten we maar even links liggen. Een restaurant dat ons wel aan staat wil ons niet meer hebben, de keuken gaat dicht. Zijn we te laat? Het is nog net geen elf uur. Hebben we ons iets teveel aangepast en eten we nu te laat? Valt mee, we strijken neer in restaurant Barceloneta, maar het is geen groot succes. Het blijkt een mega groot restaurant, niet goedkoop en geen geweldige kwaliteit. Jammer, volgende keer weer een klein restaurantje ergens zoeken.