Als ik wakker word is de eerste vraag die in me op komt: wat doet het weer? Snel de ipad erbij en kijken. En ja hoor er komt weer regen zo eind van de ochtend, begin van de middag. Maar het lijkt te overzien, misschien zijn we ervoor nog weg, anders moet het erna wel kunnen.

Dus vol goede moed op naar het vliegveld van Ängelholm. Gezien de buien die eraan komen gokken we op een vertrek van ergens in de middag. Ondertussen gaan we naar de kist om de boel in te laden en te tanken. Net als gister grote verwarring als wij het veld op willen, we staan weer een tijd bij een hek te wachten. Dit veld is duidelijk niet ingesteld op Genaral Aviation, zeg maar de kleine luchtvaart.
We hebben een route uitgestippeld via Skövde. Niet dat we daar iets kunnen, ik heb het veld gebeld en ze zijn gesloten. Desondanks zijn we van harte welkom om er te landen en weer op te stijgen. Tanken zit er niet in, maar dat geeft niet, we tanken genoeg op Ängelholm. De reden waarom we hier zijn is omdat we op tijd weg willen uit Ängelholm, maar niet eerder dan vijf uur welkom zijn op Laxå. Hier kunnen we rustig te tijd afwachten.

De meteo vertelt me dat het weer verderop prima is, het probleem is bij ons vertrek en de eerste 50 kilometer. We denken nog net voor de eerste bui weg te kunnen, maar dat lukt net niet. Als het later even droog wordt stappen we in en vertrekken tussen de buien door richting noordoosten. Overal hangen wolken en her en der zien we buien; we moeten al snel tussen twee gebieden door vliegen waar we niet mogen komen en daar hangt natuurlijk precies een bui. Op de rand van de bui langs, inclusief turbulentie, lukt het toch om ons bedachte pad te volgen en wordt het weer inderdaad steeds beter.

Onderweg genieten we van het Zweedse landschap, uitgebreide bossen en veel, heel veel meren in allerlei verschillende maten. Overal zie je huizen of plukjes huizen, bij elk meer vind je wel een dorpje.

Bij Skövde is het inderdaad doodstil op de radio, en op het veld. Ik meld elke aktie die ik doe op de radio, zodat als er iemand in de buurt is, diegene in ieder geval weet wat ik van plan ben.
Op het veld is het doodstil, het is best een groot veld, serieuze toren en benzinetankinstallaties, aankomst- en vertrekhal. Erg raar dat zo’n veld in de zomer gewoon twee maanden gesloten is.
Er is een administratief iemand op het veld, hij ziet ons en laat ons het gebouw binnen zodat we een kopje koffie kunnen krijgen.

Half vijf stappen we de kist weer in en iets na vijven komen we aan op Laxå. Ook hier is het doodstil, zowel op de radio als op het veld. Waar kan ik de kist voor twee nachten neerzetten? Geen idee, en de eigenaars van het vliegveld nemen de telefoon niet op. Dus maar een net gemaaid veldje voor de toren uitgekozen en daar de kist aan de grond vastgezet.
Even later komen Henk en Marchel aangereden – ze hebben het gelukkig kunnen vinden. Ze nemen ons mee naar hun huisje in Olshammar, zo’n 40 kilometer verderop – en daarmee is ons reisdoel bereikt!!

De gevlogen route van Ängelholm naar Skövde:

Foto’s van Skövde:

De gevlogen route van Skövde naar Laxå:

Foto’s van Laxå: