Doha zelf is een enorme bouwput, er wordt ontzettend veel gebouwd. Verder is alles grijs en hangt er een vochtige deken over de stad, na de start van de vlucht richting Kathmandu zien we iets van de stad, grijs en grauw dus en een grote zandbak. Lijkt me niet iets voor een lange vakantie.
Wel grappig is om een keer arabieren in het echt in hun witte gewaden en hun theedoeken op het hoofd. Er lopen ook veel gesluierde vrouwen rond, en vrouwen in burka’s.

Bij Kathmandu moeten we eerst nog een half uur circelen omdat er een bui boven het veld hangt, daarna komen er weer twee spannende momenten: zijn de koffers wel aangekomen en worden we wel afgehaald nu we een vlucht later hebben? Op beide was het antwoord JA. Gelukkig.
De koffers was spannend omdat die op het vliegveld van Doha achtergebleven waren; de man die ons kwam afhalen konden we telefonisch niet te pakken krijgen.

De rit naar het hotel is al een belevenis, natte kapotte straten, chaos in het verkeer, en een enorm getoeter. Nauwe straatjes, veel kleurig geklede mensen op straat en op allerlei plekken ligt handelswaar. Maar ook bedelende kinderen.
Het hotel is prima, en naar mijn gevoel een van de betere naar Nepalese mormen.

’s avonds komt Monique ons per taxi ophalen om ergens wat te gaan eten. Al hobbelend en toeterend komen we in het centrum van de stad waar we traditioneel op de grond van een tradidioneel Nepalese maaltijd genoten hebben.

[smugmug url=”https://fotos.sietse.nl/hack/feed.mg?Type=gallery&Data=5767875_riC5y&format=rss200″ imagecount=”100″ start=”1″ num=”100″ thumbsize=”Th” link=”lightbox” captions=”true” sort=”true” window=”false” smugmug=”true” size=”M”]