Niemand kon Dillinger en zijn bende stuiten. Geen gevangenis was ‘Dillinger proof’. Zijn ontwapenende charme en zijn gedurfde ontsnappingen maakten hem geliefd bij vrijwel iedereen. Van zijn vriendin Billie Frechette tot de gewone Amerikaanse burgers die een hekel hadden aan de banken die hen tot de nek toe in een recessie gebracht hadden. De avonturen van Dillingers bende, met de psychopaat Baby Face Nelson en Alvin Karpis , werden door veel mensen gevolgd. J. Edgar Hoover oprichter van de FBI, riep Dillinger uit tot Staatsvijand Nummer Eén en liet de jacht leiden door Purvis, de opvallende “Clark Gable van de FBI.’’ Maar Dillinger en zijn bende zijn de mannen van Purvis steeds de baas tijdens wilde achtervolgingen en schietpartijen. Purvis liet ten einde raad een stel ex-sheriffs uit het Wilde Westen komen, die hij omdoopte tot agenten. Bovendien zorgde hij er op geraffineerde wijze voor dat enkele mensen verraad pleegden, waardoor Dillinger steeds meer in het nauw gedreven werd…

Public Enemies is niet wat ik ervan gehoopt had, ik dacht naar een leuke gangsterfilm te gaan, maar nee het ging meer over het liefdesleven van een vrouw van een bedelid. Helaas, een zesje.