Ontbijt in Beppu
Het ontbijt vandaag is wat minder geslaagd dan gisteren. Ik Fukuoka aten we in een gezellig gedeelte van het hotel, niet omdat het geweldige tafels en stoelen waren maar omdat het er een drukte van belang was. En het eten smaakte prima, sushi, allerlei soorten groenten zoals je die wel kent van Japanse restaurants, en andere lekkernijen. En als je echt wil kun je ook scrambled eggs krijgen met worstjes.
Vandaag zitten we in een zwaar onderkoelde ruimte, het is zo koud dat je de straat nauwelijks kan zien – de ramen zijn aan de buitenkant beslagen. Het eten is op zich lekker, maar gisteren smaakte het een stuk beter.
Op de planning van vandaag staat een bezoek aan een soort kabelbaan die we vanuit de hotelkamer kunnen zien, en aan de heet water bronnen waar Beppu bekend om is.
De berg op
In eerste instantie willen we lopen naar het kabelbaantje, maar volgens Google maps is het bijna 2 uur lopen. Dat is een beetje ver. We lopen naar een infobalie in het station en horen hoe we er met de bus kunnen komen. We kopen een bus dagkaart, dat is een soort kraskaart waar je de datum van vandaag uit moet krassen.
Eenmaal bij de kabelbaan aangekomen blijken we heel ergens anders te zijn dan wat we vanuit onze hotelkamer zagen. Hmm. Toch maar met de kabelbaan omhoog en we blijken op het hoogste punt van de berg bij Beppu, de Tsurumi-Dake, uit te komen. Helaas zien we niks, het is zwaar bewolkt. Dat was op zich wel fijn voor het laatste stuk lopen op de berg, maar niet fijn voor het uitzicht.
Het einde van de kabelbaan. Hier vandaan nog een stuk lopen naar de top.
Onderweg naar boven zie je meerdere van dit soort beeldjes en boeddha’s met een collecte kistje erbij.
Heet water bronnen
Na de afdaling pakken we weer de bus en laten ons naar de heet water bronnen rijden in het gebied Kanawa op de rand van Beppu. Hier is lang geleden een vulkaanuitbarsting geweest en daar merk je er nog wat van, er zijn allerlei bronnen waar flinke stoomwolken uit opstijgen. Er zijn enkele mooie parken omheen aangelegd en we bekijken er een van, de Umijigoku, en dat levert mooie plaatjes op.
Oh ja, oplaadbare mobiele ventilatoren zijn in hier.
Heet water baden
Het hete water uit de grond wordt ook gebruikt als kuurbaden zoals we ook bij het hotel hebben. Vanaf de bronnen lopen we een stuk naar zo’n kuurbad, Hyotan Onsen. Onderweg regent het licht, maar als we eenmaal in de baden liggen gaat de hemel open, het regent pijpenstelen en het onweert constant.
Het is druk in het badhuis, het is een komen en gaan van mensen. Alle leeftijden zijn vertegenwoordigd, jong tot oud, en allemaal douchen ze zich zittend op een bankje voordat ze de baden in gaan. Vincent bedenkt zich dat het voor een man en vrouw misschien niet zo leuk is om te doen omdat mannen en vrouwen gescheiden zijn. Wij kunnen het lekker samen beleven.
Bij het badhuis zit een restaurant, leuk om hier nog wat te eten voordat we terug naar het hotel gaan. Er staan van die bekende Japanse lage tafels met kussens op de grond. We kijken elkaar aan, doen?
Ja hoor. We gaan op de kussens zitten. Het gaat Vincent prima af om zijn benen op te vouwen en ze onder de tafel te krijgen. Voor mij is het een stuk lastiger, gelukkig zie ik ook Japanners zo nu en dan verzitten dus dat doe ik dan ook maar.
Er staat een bel op tafel. Er loopt wel een bediende rond, maar die komt ons niet uit zichzelf helpen. Dus dan maar bellen. Hij komt bij ons en probeert ons iets duidelijk te maken. Het komt niet echt over. Zijn ze al gesloten ofzo? Hij verdwijnt weer en als we hem later vragend aankijken komt hij met een telefoon terug. Hij tikt er van alles op in en laat ons de vertaling zien. We moeten eerst kaartjes kopen. Ah ok. Ik op zoek naar de plek waar ik kaartjes kan kopen. Blijkt het een automaat te zijn met heel veel knoppen. Elke knop is een menu item. Je moet eerst genoeg geld in de machine gooien en dan alles kiezen wat je wilt. Vervolgens komen er allemaal kaartjes uit en wat wisselgeld.
Nu kunnen we terug naar onze tafel en kunnen we de bonnetjes aan de bediening geven. We hebben genoten van een maaltijd met veel soorten vis.
De machine met het hele menu erop waarmee je tickets koopt voor wat je wilt eten en drinken.
We hebben net een bus gemist, de keus is een uur wachten of een uur lopen. Het wordt lopen, het is weer droog en door de regen is de temperatuur dragelijk.
Als afsluiting nog een biertje op het terras waar we gisteren ook gezeten hebben.
Wat een aparte manier om je eten te bestellen. Lekker efficiënt. 🙂