We hebben nog één stuk te gaan voor we in Warschau aankomen. Een mede vliegclublid had mij een klein veldje ten zuidoosten van Warschau aangeraden, ik heb gisteren het veld al gebeld en we zijn welkom.

De uitdagingen voor vandaag: tanken, onweersbuien vermijden, om Warschau heen zien te komen, en vanaf het vliegveld vervoer richting de stad zien te vinden.

Het is maar een vliegtocht van ongeveer anderhalf uur, tijd zat, dus we wandelen nog even Toruń in en beklimmen de toren van het oude Stadhuis. Dat geeft een mooi uitzicht over de stad, de mooie oude binnenstad maar ook de typische oostblok flats buiten het centrum.

De grote held van de stad: Copernicus

Rond het middaguur vertrekken we per taxi naar het vliegveld. De kist staat er nog, niet weggewaaid dus.

Aan de rand van het veld staat een tankwagen. Daar zit een automaat aan waar je je creditcard in kunt steken en voor een maximum bedrag kunt autoriseren. Je kunt dan tanken tot dat bedrag, als je minder tankt wordt minder afgeschreven. We maken een praatje met anderen die aan het tanken zijn om te leren hoe het moet.

Ik taxi de kist naar de tankauto, pas erin, en dan komen allerlei Poolse teksten op het scherm. Twee knoppen waar iets over factuur bij staat. O jee, wat is de juiste knop? Geen idee. Maar tanken dreigt te gaan lukken, de juiste prijs verschijnt op het display, we gaan de goede brandstof tanken (avgas 100LL). Ik had geautoriseerd voor 1000 Zloty, en krijg er voor 866 Zloty in, 86 liter, ongeveer 200 euro. Maar er komt geen bon uit! Shit. Hopen dat dat goed komt als we in Hilversum terug zijn.

Nog een laatste blik op het weer. Ik had een route gepland langs de zuidkant van Warschau, maar daar wordt gewaarschuwd voor onweer. Bovendien geeft de METAR (actuele weersituatie) Moderate aan, ofwel geen geweldig vliegweer (lijkt me achteraf een beetje te pessimistisch). We leggen de route om via de noordkant van Warschau.

Tijd om te gaan. De toren geeft geen antwoord, dus zelf naar de windzak kijken en bedenken welke kant op ik op wil stijgen. Tegen de wind in, dat wordt dus baan 10. Eerst de hele baan backtracken (over de hele lengte van de baan rijden omdat er geen taxibaan is) en dan de lucht in.

Ik roep Gdansk Info op, en die begint gelijk hele verhalen af te steken. Er is een militair gebied actief, daar mogen we niet in. Ik kan het gebied niet vinden op onze route, dus geen probleem. Ook vraagt hij of wij ons weer willen melden als we 30 nautical miles verwijderen zijn van Toruń. En er is wat verwarring over het veld waar we naar toe vliegen. Het is een privé veld zonder vier-letterige afkorting. Ik moet die man dus op mijn beste Poolse uitspraak duidelijk maken dat we naar Konstancin Jeziorna willen. Dat lukt gelukkig.

Na 30nm meld ik me weer. Hij zegt dat we aan het einde van zijn gebied zijn en dat we moeten overschakelen naar Olsztyn Info, frequentie 118.775. Dat gaat prima, Olsztyn wil weten welke route we van plan zijn, noord van Warschau dus, hij vindt het prima. Ik verwacht eigenlijk geen radiocontact meer tot we bij de eindbestemming zijn.

Maar dat was een misvatting.

In de buurt van Warschau komt ie op de radio. Er is een parachute gebied actief waar gesprongen wordt, en er is nog een ander gebied in de buurt waar ik niet in mag. Daar had ik de route wel omheen gepland, maar hij wil zeker weten dat het goed gaat en geeft mij radar vectors. Ofwel, hij vertelt mij precies welke kant ik op moet, richting 130° op 1500 voet voor 12nm. Dan moet ik me daar dus aan houden ook.

Na die 12 mijl vraagt hij of ik weer ‘own navigation’ wil doen. Afirm. Maar dan moet ik wel via de punten Zulu, November en Kilo. Eerst begreep ik niet wat hij wilde, own navigation en toch ook niet. En ik kon geen Z, N en K op mijn ipad vinden. Maar Vincent kon ze gelukkig wel vinden op de papieren kaart die hij altijd op schoot heeft, en altijd goed meekijkt. Na inzoomen op mijn ipad zag ik ze uiteindelijk ook verschijnen. Ondertussen was Olsztyn ongeduldig geworden want we vlogen nog steeds niet richting Zulu. Hij begon weer vectors te geven richting Zulu. Ik kon hem melden dat we Zulu gevonden hadden en dat we er nu naar toe sturen.

Het was nog een mooie route ook, we vlogen langs de rivier, en aan de andere kant van de rivier zagen we centrum Warschau liggen! Leuk!

Bij punt Kilo meld ik me weer want we zijn vlakbij Konstancin Jeziorna. We kunnen overschakelen naar 123.45, de frequentie van het veld. Uiteraard antwoordt er niemand, ik mag dus zelf een baan kiezen. Ik kies baan 12, ongeveer dezelfde richting als in Toruń.

En dan de volgende bijzonderheid: hoe kom ik bij de hangar. Het veld is een grasveld, en er loopt een spoor van de baan richting de hangars. Maar er zit een openbare weg tussen! Als ik vlakbij de weg ben rijdt er eerst nog een auto voor mijn neus langs, daarna gas en oversteken. Dan blijkt het hek richting de hangars halfopen te staan, dus ik stop midden op de weg. Dan gaat het hek bewegen, tot onze schrik sluit het hek! Gelukkig maar heel even, iemand had zeker een verkeerde knop ingedrukt, daarna gaat hij helemaal open en kan ik van de weg af…

Landen van linksboven naar rechtsonder, terugrijden, linksaf, en de weg oversteken bij de rode ovaal.

Hier oversteken

Parkeerplaats voor de komende drie nachten.

Paars is geplande route, blauw is gevlogen route. We waren dus veel dichter bij Warschau dan gepland.

Nou nog een hotel in Warschau, en vervoer er naar toe. Vincent regelt via booking.com een hotel, en via Uber een taxi. Binnen 10 minuten staat de Uber voor het veld, op de plek waar ik met de kist moest oversteken, en drie kwartier later staan we bij het hotel. De rit kostte wel bijna 15 euro.

Nu nog even de stad in om ons te registreren voor het Ingress event (het doel van deze reis), en nog wat eten in het oude gedeelte van Warschau.

Kleine impressie van het oude gedeelte van Warschau