Het eerste helft van dit jaar hebben we de helft van het Pieterpad gelopen, het lijkt dan logisch dat we in het tweede deel van het jaar dan ook de tweede helft gaan doen.
Helaas gaat dat niet lukken, Vincent moet vaak zingen in de weekends en ook ik heb een en ander al gepland staan. We mogen blij zijn als we nog één keer kunnen dit jaar. Tot ik bedacht dat we kort na onze cruise en voordat het drukke leven in september begint nog een keer extra kunnen:  het laatste weekeinde van augustus.

Dus de wandelschoenen tevoorschijn gehaald, en zeer weinig kleding mee in de rugzakken omdat de temperatuur tot boven de 30 graden dreigt op te lopen.

De drie etappes (nummers 14, 15 en 16 van de 26): vrijdag Vorden – Zelhem (18 km), zaterdag Zelhem – Braamt (18 km), zondag Braamt – Millingen aan de Rijn (24 km).

Vorden – Zelhem

Eerst moeten we in Vorden zien te komen. Dat doen we met de trein, eerst naar Zutphen en daar overstappen op de boemel naar Vorden. Daar beginnen we met wat eigenlijk het laatste stukje is van de vorige keer. De vorige etappe had moeten eindigen bij het kasteel Vorden maar omdat de route langs het station liep hebben we het laatste stukje gelaten voor wat het was.

Dus nu op naar kasteel Vorden; daar hebben ze ook koffie met wat lekkers dus voordat de officiële route begint van vandaag kunnen we eerst even bijkomen van het stukje station – kasteel Vorden. De route loopt vandaag grotendeels door bossen, ondanks dat het een zonnige dag is, is insmeren met zonnebrand niet echt nodig.
Onderweg eten we een ijsje bij rustpunt De Lindesche Molen, zo’n onbemande plek waar je vanalles kan krijgen door wat geld in een kluisje te stoppen. Op dit rustpunt stond dus een vriezer met allerlei ijsjes erin voor 2.45 per stuk. We hebben een briefje van vijf in de kluis gestopt.
En dan komen we in het eindpunt van vandaag aan, Zelhem. We eindigen bij cafe restaurant Het Witte Paard, tijd voor bier.

Maar dan zijn we er nog niet.
Het is vakantietijd, en Vincent heeft pas kort geleden de overnachtingen van dit weekeinde geregeld. Bij booking.com was niks meer te vinden, via AirBnB vond hij Wijngaard um D’n Olden Smid. Maar nu blijkt die B&B ver van het dorp Zelhem te liggen in het buurtschap Keijenborg. Vijf kilometer verderop. Shit.
Maar wij zijn stoer, na het bier staan we gewoon weer op en lopen de vijf kilometer naar de B&B.

Vlakbij de B&B ligt pannenkoekenhuis Coen Evers, daar maar even een lekkere pannenkoek naar binnen gewerkt met ijsbuffet na.

Omdat de B&B bij een wijngaard hoort krijgen we er een flesje wijn (genaamd Gezelschap) bij de overnachting. Ik vind het geen geweldige wijn, Vincent vindt hem wel ok.

Kasteel Vorden

Bloeiende hei

De Lindesche Molen

Rustpunt bij De Lindesche Molen

Flesje wijn bij de B&B

Ons verblijf

De wijngaard

Zelhem – Braamt

De B&B zit in een gebouw achter het hoofdgebouw aan de weg. We worden voor het ontbijt verwacht in de gelagkamer in het hoofdgebouw, daar wacht ons een uitstekend ontbijt (eerlijk gezegd is dat altijd erg goed geregeld bij B&B’s). Daarna douchen, inpakken en enigszins op tijd op stap want het wordt vandaag zeker 30 graden. Er zijn op dit stuk weinig bossen dus flink insmeren voor we de weg op gaan.

Eerst weer 5 km terug lopen naar Zelhem om het Pieterpad weer op te pikken. Dan nog even koffie bij Het Witte Paard – waar we gisteren geëindigd zijn.
Er zijn inderdaad weinig bossen, maar het overgrote deel van de route lopen we onder bomen die langs de weg staan, best lekker eerlijk gezegd.
Onderweg lunchen we bij Kasteel Slangenburg, die hebben een speciaal Pieterpad menu (soep van de dag + een tosti), ik ga ervoor, Vincent houdt het bij een tosti. Op het toilet de flesjes water bijvullen, er moet onderweg goed gedronken worden.

Bij het plaatsje Warm vinden we nog een rustpunt, de slechtste tot nu toe. Er staan een paar flessen water die bijna op zijn, een beetje ranja en dan heb je het wel ongeveer gehad. We drinken wat van het water en de ranja en betalen er wat voor; even bijkomen en weer verder.

De route eindigt in Braamt bij B&B Kadushi, en dat ligt voor de verandering precies op de route. Dus ingecheckt, biertje gedronken, en nu wil ik wat eten en drinken bij ‘T Witte Huus dat naast de B&B ligt. Als we daar aankomen blijkt het dicht te zijn, ondanks dat op de deur ‘Open’ staat. Wel hoor ik geluid binnen, wie weet is het een besloten feestje. Ik baal, moeten we nou weer een eind lopen voor eten?
Wat nu? Google erbij gehaald en kijken of er nog open restaurants in de buurt zijn. We vinden er een, Timber’s Restaurant, helaas wel weer 20 minuten lopen. Vooruit dan maar weer.
Dan blijkt dat het restaurant op het terrein Landal Stroombroek ligt met wat kleine ingangen hier en daar waar Google geen rekening mee houdt. We kunnen dus al snel binnendoor steken naar het restaurant waar we buiten een tafeltje kunnen uitzoeken. Het eten is prima.

Een DJ is ondertussen zijn spullen aan het installeren op het podium niet ver van onze tafel. Alstie maar niet teveel lawaai gaat maken.
Om 7 uur ’s avonds begint hij – het blijkt een kindershow te worden en dat doet hij erg goed. Binnen de kortste keren heeft hij een hele berg kinderen bij elkaar gekregen die allemaal lekker staan de dansen en springen op zijn muziek. Hij kent alle liedjes en dansjes die de kinderen ook kennen en maakt er een leuk feestje van. Het was voor ons leuk entertainment.

Klompjesbrood

Kasteel Slangenburg

Kasteel Slangenburg

Sluis De Pol Etten

 

Vissentrap

Te koop.

Het was warm in Warm

 

Braamt – Millingen aan de Rijn

Er is weer veel teveel ontbijt voor ons. We mogen, als we dat willen, de rest van het ontbijt in zakjes doen en meenemen. Onze gewoonte is om een stuk te gaan lopen, en dan onderweg wat lekkers te eten, en dat gaan we nu ook doen. We slaan het aanbod af.

De route vandaag bestaat uit twee stukken: de eerste 12 kilometer lopen we in het Bergherbos, lekker onder de bomen dus. Het gaat nogal op en neer in het bos, het is behoorlijk zweten als je moet klimmen. De temperatuur loopt al snel richting 30 graden. In het bos staat een uitkijktoren, Uitkijktoren Montferland, we zijn er nou toch, dus die beklimmen we ook nog maar even. Je kijkt hier over de bossen heen en kunt zelfs Arnhem zien liggen.

De laatste kilometers in het bos gaan door Duitsland, hier loopt een smalle strook Duitsland waar we dus niet omheen maar doorheen wandelen. Er is ook een pannenkoekenrestaurant genaamd Pannekoekhuys waar we niet aan de pannenkoeken gaan maar aan koffie met appeltaart. Hier vandaan is het nog maar een klein stukje bos, dus hier maar flink insmeren voor we verder gaan. En flink wat kraanwater naar binnen tanken en flesjes vullen.

Eenmaal buiten het bos komen we als snel bij het plaatsje Spijk, dit is de plek waar de Rijn Nederland binnen komt (niet bij Lobith zoals ons allemaal verteld wordt). Langs de Rijn en door de uiterwaarden wandelen we richting het plaatsje Tolkamer waar we een restaurant, Villa Copera, op de route vinden voor een ijsje. Het is ondertussen 32 graden, dus dat ijsje mocht wel.
Dan is het niet zo ver meer naar het pontje over de Rijn die ons naar Millingen aan de Rijn gaat brengen. Volgens de dienstregeling moeten we een minuut of 20 wachten in de brandende zon voordat we kunnen oversteken, gelukkig trekt de boot zich niks van de dienstregeling aan en vaart gewoon continu heen en weer. Dus binnen enkele minuten staan we op de boot, en weer enkele minuten later staan we aan de overkant. Dan nog 10 minuten lopen tot het einde van de route van vandaag.

We ploffen neer in Café De Taverne om het vocht aan te vullen, de bushalte waar we op moeten stappen om thuis te komen ligt ongeveer tegen het terras. De bus gaat 1x per uur, we nemen die van vijf over zes naar Nijmegen, dan met de trein naar Utrecht waar we rond acht uur ’s avonds aankomen.

En daarmee zit er weer een weekend Pieterpad op.

Steile paden in het bos

De uitkijktoren

In het Pannekoekhuys

Bewijs dat we in Millingen zijn