We gaan weer op stap met de trein naar Hiroshima. Dus na het ontbijt op naar het station om zitplaatsen te reserveren voor de reis. Het wordt de trein van 14:53, dat betekent dat we nog enkele uren in Beppu hebben.

Global Tower 

Iets buiten het centrum staat een hoge mast met een uitkijk platform, de Global Tower. Het is een wandeling van zo’n 20 minuten, moet kunnen. Zo gezegd zo gedaan, al valt het niet mee bij een temperatuur van boven de 30 graden met hoge luchtvochtigheid. In de toren hebben we inderdaad een prachtig uitzicht over de stad.

En zien we de kabelbaan die we gisteren eigenlijk hadden willen bezoeken. Het blijkt helemaal niet ver te zijn van de toren waar we in stonden.

De Global Tower (de ronde palen zijn trouwens recht, mijn fotokunsten waren hier niet optimaal)

Pretpark op een berg

We lopen er naar toe en nemen nu de juiste kabelbaan. Het leidt naar een pretpark voor de kleinere kinderen, er staat onder andere een twee-armig reuzenrad waar wij ook nog wel in kunnen. Het wordt munten tellen, door een regie fout (lees: niet nadenken) zijn we ongeveer blut en kunnen door muntgeld bij elkaar te rapen net een kaartje en een ijsje kopen.

Het lijkt hier trouwens helemaal geen vakantie periode te zijn, het is erg rustig overal.

De kabelbaan die we gisteren eigenlijk hadden willen bezoeken 

Op naar de trein 

Van deze kabelbaan is het maar 20 minuten lopen naar het hotel waar de koffers nog staan. Het land staat vol met 7-11 winkels, ook op onze route naar het hotel. En die winkels hebben allemaal een geldautomaat (en elke winkel heeft een pokestop, maar dat terzijde).

Met de koffers gaan we naar de trein, we hebben 1 overstap in Kokura vlakbij Kitakyushu. Het eerste deel is met een boemel die maar 120 kilometer per uur rijdt, daarna stappen we over op de Shinkansen die met 300 kilometer per uur door het land sjeest. Helaas zien we niet zoveel van het land, het traject is een groot deel ondergronds en door bergtunnels.


Deze trein gaat dus 300 kilometer per uur 

Onze verblijfplaats in Hiroshima 

Het reisbureau had ons aangeraden om toch minimaal 1x op zijn Japans te slapen, op de grond dus. Dat gaat de komende twee nachten gebeuren. We zitten in een soort bed&breakfast, maar dan zonder bed en ontbijt. Gelukkig is ons kleine kamertje wel voorzien van airco, als die uit staat is het niet te harden in de kamer.

De deur is meer voor Japanners bedoeld.

Eten en drinken 

Voordat we gaan eten willen we nog even wat drinken. Ik vraag aan Google wat leuke drinkgelegenheden zijn in de buurt en daar komt Bar Strum uit. We lopen er naar binnen… blijkt het een klein eet/drink dingetje te zijn waar 3 Japanners aan de toog zitten. We schuiven aan voor een biertje en krijgen er wat lekkere hapjes bij. De Japanners links en rechts van ons zijn erg geïnteresseerd in waarom we in Japan zijn, en waarom we juist hier naar binnen gestapt zijn.

Na het biertje lopen we door het vredespark en komen uit bij een Italiaans eettentje met buiten terras. Omdat het een leuk plekje is, en omdat het buiten is besluiten we er te gaan eten, tot nu toe hebben we alleen nog maar binnen bij airco’s gegeten. En we eten voor het eerst in Japan met mes en vork.

Ontbijt in Beppu

Het ontbijt vandaag is wat minder geslaagd dan gisteren. Ik Fukuoka aten we in een gezellig gedeelte van het hotel, niet omdat het geweldige tafels en stoelen waren maar omdat het er een drukte van belang was. En het eten smaakte prima, sushi, allerlei soorten groenten zoals je die wel kent van Japanse restaurants, en andere lekkernijen. En als je echt wil kun je ook scrambled eggs krijgen met worstjes.

Vandaag zitten we in een zwaar onderkoelde ruimte, het is zo koud dat je de straat nauwelijks kan zien – de ramen zijn aan de buitenkant beslagen. Het eten is op zich lekker, maar gisteren smaakte het een stuk beter.

Op de planning van vandaag staat een bezoek aan een soort kabelbaan die we vanuit de hotelkamer kunnen zien, en aan de heet water bronnen waar Beppu bekend om is.

De berg op 

In eerste instantie willen we lopen naar het kabelbaantje, maar volgens Google maps is het bijna 2 uur lopen. Dat is een beetje ver. We lopen naar een infobalie in het station en horen hoe we er met de bus kunnen komen. We kopen een bus dagkaart, dat is een soort kraskaart waar je de datum van vandaag uit moet krassen.

Eenmaal bij de kabelbaan aangekomen blijken we heel ergens anders te zijn dan wat we vanuit onze hotelkamer zagen. Hmm. Toch maar met de kabelbaan omhoog en we blijken op het hoogste punt van de berg bij Beppu, de Tsurumi-Dake, uit te komen. Helaas zien we niks, het is zwaar bewolkt. Dat was op zich wel fijn voor het laatste stuk lopen op de berg, maar niet fijn voor het uitzicht.

Daar in de verte ligt Beppu

Het einde van de kabelbaan. Hier vandaan nog een stuk lopen naar de top.

Wat willen ze ons vertellen?

Onderweg naar boven zie je meerdere van dit soort beeldjes en boeddha’s met een collecte kistje erbij.

Heet water bronnen 

Na de afdaling pakken we weer de bus en laten ons naar de heet water bronnen rijden in het gebied Kanawa op de rand van Beppu. Hier is lang geleden een vulkaanuitbarsting geweest en daar merk je er nog wat van, er zijn allerlei bronnen waar flinke stoomwolken uit opstijgen. Er zijn enkele mooie parken omheen aangelegd en we bekijken er een van, de Umijigoku, en dat levert mooie plaatjes op.

Oh ja, oplaadbare mobiele ventilatoren zijn in hier.

Heet water baden

Het hete water uit de grond wordt ook gebruikt als kuurbaden zoals we ook bij het hotel hebben. Vanaf de bronnen lopen we een stuk naar zo’n kuurbad, Hyotan Onsen. Onderweg regent het licht, maar als we eenmaal in de baden liggen gaat de hemel open, het regent pijpenstelen en het onweert constant.

Het is druk in het badhuis, het is een komen en gaan van mensen. Alle leeftijden zijn vertegenwoordigd, jong tot oud, en allemaal douchen ze zich zittend op een bankje voordat ze de baden in gaan. Vincent bedenkt zich dat het voor een man en vrouw misschien niet zo leuk is om te doen omdat mannen en vrouwen gescheiden zijn. Wij kunnen het lekker samen beleven.

Laag bij de grond eten

Bij het badhuis zit een restaurant, leuk om hier nog wat te eten voordat we terug naar het hotel gaan. Er staan van die bekende Japanse lage tafels met kussens op de grond. We kijken elkaar aan, doen?

Ja hoor. We gaan op de kussens zitten. Het gaat Vincent prima af om zijn benen op te vouwen en ze onder de tafel te krijgen. Voor mij is het een stuk lastiger, gelukkig zie ik ook Japanners zo nu en dan verzitten dus dat doe ik dan ook maar.

Er staat een bel op tafel. Er loopt wel een bediende rond, maar die komt ons niet uit zichzelf helpen. Dus dan maar bellen. Hij komt bij ons en probeert ons iets duidelijk te maken. Het komt niet echt over. Zijn ze al gesloten ofzo? Hij verdwijnt weer en als we hem later vragend aankijken komt hij met een telefoon terug. Hij tikt er van alles op in en laat ons de vertaling zien. We moeten eerst kaartjes kopen. Ah ok. Ik op zoek naar de plek waar ik kaartjes kan kopen. Blijkt het een automaat te zijn met heel veel knoppen. Elke knop is een menu item. Je moet eerst genoeg geld in de machine gooien en dan alles kiezen wat je wilt. Vervolgens komen er allemaal kaartjes uit en wat wisselgeld.

Nu kunnen we terug naar onze tafel en kunnen we de bonnetjes aan de bediening geven. We hebben genoten van een maaltijd met veel soorten vis.

De machine met het hele menu erop waarmee je tickets koopt voor wat je wilt eten en drinken.

Terug naar het hotel 

We hebben net een bus gemist, de keus is een uur wachten of een uur lopen. Het wordt lopen, het is weer droog en door de regen is de temperatuur dragelijk.

Als afsluiting nog een biertje op het terras waar we gisteren ook gezeten hebben.

Het is alweer zondag; de zaterdag hebben we min of meer gemist door de reis. Twee belangrijke doelen vandaag: tweede sim kaart kopen nu de eerste werkt, en de Japan Railpas ophalen. 

Eerst maar eens de Railpas regelen, en zitplaatsen in de trein. Op het treinstation is men erg behulpzaam maar desondanks is het toch weer een tijdje in de rij staan. Maar dan hebben we hem: 14 dagen vrij reizen in Japan met de meeste types treinen. We zijn langer dan 14 dagen in Japan, maar door de pas vandaag in te laten gaan kunnen we in 14 dagen naar Tokio reizen en daar de laatste dagen doorbrengen.

Dan een sim kaart. Die halen we bij een Japanse versie van de Media markt, namelijk Yodobashi.

Ook deze sim krijg ik met enige moeite aan de gang, we kunnen dus onbeperkt Pokemon beesten vangen en Ingress spelen.

We hebben nog een paar uur te gaan voordat onze trein vertrekt naar Beppu, tijd voor een wandeling door de stad.

Station en winkelcentrum Hakata

Het is trouwens heet in Fukuoka, 33 graden. Binnen staan overal de airco’s aan, wat mij betreft nogal eens te koud.

Tempels tussen moderne gebouwen

Tijdens de wandeling zien we drie tempels, de eerste een min of meer moderne met airco, een tweede met een grote boeddha (mocht geen foto’s maken) en een derde een redelijke Zen tempel op een redelijk groot terrein.

Na de wandeling lust ik wel een groene thee ijsje.

Treinreis naar Beppu 

We hebben de trein van 14:57 en die gaat ons in 1 uur en 50 minuten naar Beppu brengen.

In Kitakyushu gebeurt er wat bijzonders. De trein rijdt het station binnen en zal van rijrichting veranderen. Dat is op zich niet bijzonder, maar wel dat je de stoelen in de trein om kan draaien. Druk met je voet op een pedaal aan de zijkant van de stoel en je kunt hem op zijn middenpoot omdraaien. Voordat we de stoel omdraaiden hadden we zelfs nog ruimte voor onze koffers bij ons, na het omdraaien helaas niet meer.

Heet bad bij het hotel

Om vijf uur lopen we het hotel binnen. Vanuit het station hoefden we alleen maar de straat over te steken, ideaal.

Beppu staat bekend om zijn heet water baden, er zit er zelfs een bij het hotel. In badjas kun je oversteken naar het aangrenzende gebouw en worden mannen van de vrouwen gescheiden. Je wordt geacht naakt een ruimte in te lopen waar aan de zijkanten douches zitten. Al zittend op een klein krukje moet je je dan eerst goed wassen voordat je het bad in mag (zie foto)

Het bad is behoorlijk warm, een kwartier is lang zat. Daarna weer douchen en zit het erop.

Festival in Beppu

Beppu ligt aan de kust, leuk om voor het eten eerst bij de zee te kijken. Dat valt  niet mee, het strand is met hekken afgezet, het is niet duidelijk waarom. We zien wel drommen met mensen een bepaalde kant op lopen, ook veel in typisch Japanse klederdracht. We lopen er achteraan; plotseling houdt de schutting op en zien we heel veel mensen bij elkaar zitten. Het blijkt dat afgelopen dagen een festival gaande is en dat dat vanavond wordt afgesloten met een uur lang vuurwerk vanaf zee.

Eten in een hokje

Na een kwartiertje kijken vertrekken we, we moeten nog eten en we hebben geen idee hoe druk het is in de restaurants, en hoe laat ze sluiten. We dwalen een eind rond, veel lijkt al  gesloten, of meer op een snackbar. Uiteindelijk vinden we wat – blijkt het een restaurant te zijn waar iedere groep in een eigen hokje wordt gezet.

Het wordt salade, vis en een soort nasi met garnalen. Heerlijk. En natuurlijk alles eten met stokjes.

Na het eten nog op een terrasje buiten een biertje om de dag af te sluiten.

De eerste indruk is dat Beppu een leukere stad is dan Fukuoka, er is wat meer leven op straat.

Japan 2017-01 De vlucht naar Fukuoka. We zoeken het dit jaar ver weg: we gaan op vakantie naar Japan! Via de website van Japan2Go hebben we een reis samengesteld die begint in Fukuoka en eindigt in Tokio.

De vlucht

De vlucht begint op Schiphol en gaat via Seoul (Zuid Korea) naar Fukuoka, een stad aan de oostkant van het grote zuidelijke eiland Kyushu van Japan. Het eerste stuk is 10 uur vliegen (ik heb daar de helft van slapend door gebracht, Vincent heeft nauwelijks geslapen), het tweede stuk is nog maar 1 uur. Tijdsverschil is 7 uur: het is in Japan 7 uur later dan in Nederland.

Het was vandaag weer eens hommeles tussen Noord- Korea en Amerika, en dan realiseer je je hoe dichtbij je nu bij Noord- Korea bent als je net bent geland in Seoul. Gelukkig zijn we hier maar een paar uur, maar wel genoeg tijd om ons te verwonderen over hoe een biertje getapt wordt, namelijk van onder uit het glas waar een speciale opening in zit. 

​

Fukuoka

Gelijk al bij de douane lopen we tegen typische Japanse dingen aan. Je moet je vingerafdrukken achterlaten, en dat gebeurt met machines met zeer kleurrijke schermen en geluiden die horen bij computerspelletjes voor kinderen. De hele procedure(vingerafdrukken, paspoortcontrole en douane) duurt zo lang dat tegen de tijd dat we bij de band voor de koffers zijn, de koffers al van de band gehaald zijn. Ze stonden netjes klaar voor ons.

Dan op zoek naar een sim kaart voor de telefoon; vinden en kopen lukt maar werken – ho maar. Dan maar later proberen. Eerst met bus en metro naar het hotel, daar krijg ik de sim kaart uiteindelijk toch aan de gang.

We zijn vrijdagavond tegen half zes ’s middags vertrokken van thuis en  rond half elf zaterdagavond in het hotel is Fukuoka.

Metro in Fukuoka

Voor het slapen gaan wandelen we nog een stukje door de stad, vooral op zoek naar een biertje. Dat lukt uiteindelijk in een Engelse bar, dat is blijkbaar populair hier gezien het aantal van die bars. Het is trouwens voor een zaterdagavond erg rustig in de stad – alsof het geen uitgaansavond is.