We beginnen de eerste volle dag van de vakantie met een wandeling langs een stel bezienswaardigheden. Er zijn nog maar enkele ruïnes over uit de tijd waar we zoveel over gelezen hebben (de tijd van Asterix en Obelix zeg maar), en die zijn over het algemeen in niet al te geweldige staat. Zie hieronder voor een fotoimpressie.
Eerst komen we langs de vleesmarkt, tientallen slagers staan op een rij hun handelswaar aan te prijzen; het zou in Nederland niet kunnen, al dat vlees dat open en bloot ongekoeld in de schappen ligt en hangt.
Daarna de heuvel de Akropolis op, kijken bij de ruines waar we vanuit het hotel zicht op hebben, en genieten van de uitzichten over de stad. Dan aan de andere kant naar beneden en om de heuvel heen weer terug richting hotel.

We hadden een nogal bijzondere ervaring met het eten dit keer. We belanden in een Griekse taverne, we kregen een leuk tafeltje aan het raam met een mooi uitzicht. In moeilijk verstaanbaar Engels krijgt een oude ober ons aan het verstand dat geit en lam de specialiteit van de dag zijn. Vincent gaat voor de geit, ik voor de lam. Karafje wijn erbij en brood vooraf.
Het karafje wijn komt. Nou ja, karafje, een gigantische karaf met daarin meer wijn dan in een standaard fles. Nou ja, komt wel op.
Dan komt het brood; het staat er nog maar net of het hoofdgerecht komt.

We kijken elkaar aan. Hè? Vincent zijn geit lijkt op een flinke kippenpoot, en als hij proeft smaakt het ook naar kippenpoot. Hebben we wel de juiste gerechten gekregen?
Ik kijk naar mijn bord, een grote bult met bovenop spinazie en een of andere saus. Als ik daaronder kijk zie ik inderdaad vlees tevoorschijn komen. Maar of dit lamsvlees is – daarvoor lijkt het te licht van kleur. En als ik het proef dan is het volgens mij toch echt varkensvlees. Er is geen spoor van de typerende lamsvleessmaak. Wat te doen? We zijn er al aan begonnen, en eigenlijk smaakt het wel ondanks dat het niet is wat we besteld hadden.

We eten het op, en krijgen zelfs de wijn weg. Als de ober de borden komt ophalen en we melden onze bevindingen, dan krijgen we als wedervraag ‘are you sure?’ en weg wastie.

Bij het betalen melden we nog een keer dat we niet gehad hebben wat we besteld hadden. Er worden andere mensen met betere engelse kennis bijgehaald, en we worden voor gek verklaard. Wij hebben geit en lam gehad, en daarmee basta. Nou ja! Het ligt compleet aan ons!
Als we gaan dreigen dat we niet gaan betalen mogen we bij manager komen. We willen best betalen, als we dan maar met respect behandeld worden. De manager haalt zelfs vlees uit de keuken om ons te laten zien wat we gehad hebben; hij komt inderdaad met mijn gerecht aan maar overtuigt mij niet van het feit dat het lam was. Vincent zijn gerecht krijgen we niet te zien. Uiteindelijk betalen we maar en gaan weg.
Tenminste, we worden nog een keer aangesproken door andere mensen in het restaurant. Ze zeggen dat het aan ons ligt, en dat we kennelijk geen idee hebben waar we terecht gekomen zijn want dit is de beste taverne van de stad. En hier maken ze geen fouten. Onmogelijk.
Nou ja, het zal allemaal wel.
Kip of geit, lam of varken, wat is het verschil.

Notenwinkeltje

De vleesmarkt

De vleesmarkt

Bibliotheek van Adrianus

Straatje onderweg de Akropolis op

Theater van Herodes Atticus

Een ruine op de Akropolis

Het Parthenon op de Akropolis

Parthenon vanaf de andere kant

Zicht over de stad en de tempel van Zeus

Propylaia op de Akropolis

Theater van Dionysos

Theater van Dionysos

Theater van Dionysos

Theater van Zeus

Resten van een Romeins badhuis

Wacht voor het parlement

Wisseling van de wacht

Buiten eten en drinken ondanks de kou

Zicht vanuit ons restaurant

Het lijkt een beetje bij onze wintervakanties te horen – problemen om op Schiphol te komen. Uitgerekend vandaag wordt winters weer verwacht, de NS rijdt met een aangepaste dienstregeling en de KLM stuurt ons alvast een mail met de mededeling dat er wel eens vertragingen kunnen ontstaan door het winterse weer.

Zodra we wakker worden pakken we de telefoons om te kijken hoe het met het weer is, en nog belangrijker, de dienstregeling van de NS. Het lijkt mee te vallen, het aantal treinen is gehalveerd maar er lijken geen grote problemen.

Gewoonlijk lopen we naar Centraal Station Utrecht maar dit keer nemen we de bus zodat we niet door de troep hoeven te lopen met de koffers. Op CS aangekomen lijkt het erop dat we bijna een half uur moeten wachten, maar de ‘gemiste’ trein blijkt een flinke vertraging te hebben zodat we uiteindelijk zonder lange wachttijd alsnog naar Schiphol kunnen.

Onze vlucht staat nog steeds zonder vertraging gemeld op de borden, tussen vele cancelled and delayed meldingen. Het lijkt inderdaad allemaal goed te komen, we boarden op tijd en vertrekken met een niet al te grote vertraging naar de de-icing. Beetje overbodig naar mijn gevoel, het vriest niet en er komt vrijwel niets wits uit de lucht. Maar goed, veiligheid voor alles.

De vlucht duurt 2.5 uur en uiteindelijk zijn we iets meer dan een half uur te laat volgens schema. Het is totaal geen probleem.

Dan met de metro naar de stad. Het vliegveld is het beginpunt van de lijn en het is nog niet druk. Een paar haltes verder en de metro staat bomvol, en bij elke halte komen er meer bij. Een metro per half uur lijkt duidelijk niet genoeg.

In Athene nog een klein stukje lopen, en we zijn bij ons hotel, Fresh Hotel. De kamer is prima en op de 9e is een bar met prachtig uitzicht over de stad. Vanuit het zijraam zie je de Acropolis liggen prachtig!
We wandelen, na een cocktailtje boven in de bar, door de stad en komen door een straat met ontzettend veel restaurants. Vincent pikt er een leuke uit en het smaakt prima. Opvallend is wel dat Grieken blijkbaar graag op verwarmde terrassen zitten te eten met jas aan en muts op – wij zitten liever binnen.

In deze stad moeten we ons een dag of 5 vermaken!