We willen vandaag weer een stuk gaan vliegen en omdat later op de dag onweer wordt verwacht besluiten we redelijk op tijd richting vliegveld te gaan zodat we voor het onweer op plaats van bestemming kunnen zijn. En om een keer geen last te hebben van het twaalf-tot-twee-kun-je-niet-tanken-probleem.
De taxi brengt ons naar een achteringang van het veld, dat scheelt weer gedoe met security checks tussen het ‘gewone’ publiek. Bij de achteringang moet je weliswaar ook door de security check maar dat is met zijn tweeën toch een stuk prettiger dan in een drukke vertrekhal.
We moeten de landing en handling gaan betalen; dat kost enige moeite want ons type vliegtuig staat niet in hun computersysteem, het is niet te vinden. Hij bedenkt een prijs voor de landing, de twee dagen stalling en de handling, het komt uit op bijna vijftig euro. Hij belt met de brandstofman die even later, als we de kist weer ingepakt hebben, komt aanrijden.
Al voor twaalf uur hangen we in de lucht en gaan richting Chalon-sur-Saône, de tussenstop voor vandaag. We vliegen ruim om het veld Saint-Yan heen, maar het gevolg is dat we daardoor een classe D gebied in vliegen waarbinnen radiocontact verplicht is. Dat had ik kennelijk even gemist, maar men kon ons via een andere frequentie vinden waardoor we uiteindelijk toch nog met de juiste persoon in contact kwamen. Oeps. Volgende keer nog beter de kaart bekijken!
Bij Chalon reageert niemand op mijn radio-oproep, dus over het veld heen vliegen, windzak opzoeken, kijken waar de wind vandaan komt en de landingsbaan bepalen. Na de landing lopen we het gebouw bij het veld binnen en er zit zowaar iemand! Het is nog wel tussen 12 en 2! We mogen 8 euro afrekenen voor de landing, en als we vragen waar we een ijsje kunnen eten zegt hij dat het hier in het gebouw kan. Hij loopt van het kantoor naar de bar, en verkoopt ons ijsjes en wat drinken. Van alle markten thuis zullen we maar zeggen.
Op de route van Chalon naar Montbéliard ligt een laagvlieggebied van de Franse luchtmacht, en die is active. Op 5500 voet (een kleine 2 km) kunnen we over dat laagvlieggebied heen en dat doen we dus ook. We staan in concact met Bale Information (jawel, dat is Basel, we zijn vlakbij Zwitserland), en die waarschuwt ons ook voor de zekerheid voor het active laagvlieggebied. Na dat gebied blijkt ook nog een militair gebied actief te zijn. Het stomme is dat ik daar niks van op de kaart kan vinden; gelukkig leidt hij ons om dat gebied heen tot vlakbij het veld van Montbéliard. Ik roep op, en jawel, antwoord. Dat is handig, kan zij ons vertellen welke baan in gebruik is.
Na de landing zetten we de kist in het gras, draaien haken in de grond, en binden het vliegtuig daar aan vast. Verderop in de heuvels ziet het er zeer dreigend uit, daar hangt een flinke bui. Die bui is uiteindelijk niet in Montbéliard terecht gekomen.
Montbéliard is een lief stadje met heel veel bloemen en planten. Allerlei parkjes en pleintjes zijn opgesierd met veel bloemen, aan huizen hangen plantenbakken met veel kleurige planten erin. Hier moeten we ons weer een hele dag zien te vermaken.
Het vliegtuig moederziel alleen op Clermon-Ferrand
De route Clermont-Ferrand naar Chalon
De route van Chalon naar Montbéliard (kijk eens hoe dichtbij Basel is)
Vast gemaakt in het gras
Impressie van Montbéliard
