De Ierse visser Syracuse (Colin Farrell) vindt op een dag een wel heel bijzondere vangst in zijn netten. Hij treft hierin namelijk een mysterieuze mooie vrouw aan, die hij mee naar huis neemt. Wanneer zijn dochtertje Annie de vrouw ziet denkt zij dat dit de waternimf Ondine is. Dit is een soort zeemeermin waar al eeuwenlang Ierse legendes over verteld worden.

Volgens deze legendes brengt Ondine geluk en dat lijkt uit te komen: voorheen had Syracuse altijd problemen met zijn aan de drank verslaafde ex Maura, die overdag voor Anna moet zorgen, maar sinds de komst van Ondine gaat het een stuk beter. Daarnaast wordt Syracuse ook verliefd op deze mysterieuze vrouw, en lijkt de liefde van twee kanten te komen.

Maar is Ondine inderdaad een zeemeermin? Is zij niet gewoon een vrouw die om duistere redenen haar verleden probeert te verbergen? De Ierse regisseur Neil Jordan staat juist bekend om het realisme in zijn films, dus het zou toch een verrassing zijn als hij de kijker nu ineens een sprookje voorschotelt. Daarnaast kwam in Sheridans meest beroemde film ‘The Crying Game’ ook al een vrouw voor die niet bepaald bleek te zijn wat zij leek te zijn.

Met zijn hoofdrol in deze film keert Colin Farrell terug naar zijn Ierse roots. Daarnaast krijgt de stoere Ier ook zowaar de gelegenheid om zich van een meer gevoelige kant te laten zien.

De film Ondine is mij te lief, een vijf en een half.

De gepensioneerde maffioso Charly Matteï (Jean Reno) is na een lange, gewelddadige loopbaan bij de Franse maffia in Marseille uit de misdaad gestapt. Hij geniet nu al drie jaar van het gezinsleven met zijn vrouw en kinderen. Maar de rust wordt wreed verstoord wanneer er een meedogenloze moordaanslag op hem wordt gepleegd.

Wonder boven wonder overleeft Matteï de aanslag. Hij realiseert zich dat zijn oude vijanden nog een rekening met hem te vereffenen hebben. In zijn ogen kan er maar één man zijn die het lef heeft om achter hem aan te komen, Tony Zacchia (Kad Merad). Matteïs zint op wraak en zet alles op alles om Zacchia terug te pakken.

‘The Immortal’ (‘L’Immortel’) is een genadeloze thriller die is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. De hoofdrol wordt vertolkt door de Franse acteur Jean Reno. Hiermee is hij, na komische uitstapjes in ‘The Pink Panther 2’ en ‘Couples Retreat’, weer helemaal terug in het genre waarmee hij ooit in ‘Léon’ zijn internationale doorbraak maakte, misdaad.

Ondanks de chaotische start krijgt de film L’Immortel toch nog een zeven; hij is uiteindelijk toch wel redelijk spannend.

Steven Russell (Jim Carrey) lijkt zijn zaakjes goed voor elkaar te hebben: naast een goede baan heeft hij een vrouw en kind die veel van hem houden. Wat zij niet weten is dat Steven eigenlijk homoseksueel is en dat hij het in zijn vrije tijd stiekem met mannen doet.

Na een ernstig ongeluk besluit Steven zijn dubbelleven niet langer geheim te houden voor zijn vrouw. Hij scheidt van haar en begint een vaste relatie met een man. Omdat Russell zo lang over zijn geheime leven heeft gelogen, is hij inmiddels een voortreffelijk leugenaar, wat hem in staat stelt zijn roeping te volgen om beroepsoplichter te worden. Dit gaat echter maar een beperkte tijd goed en Steven draait dan ook de gevangenis in.

Eenmaal in de cel komt Steven daar zowaar de liefde van zijn leven tegen: Philip Morris (Ewan McGregor), een schuchtere jonge homo, die in de cel zit omdat hij zijn huurauto niet had ingeleverd. In de gevangenis zet Russell al zijn regeltalenten in om te zorgen dat hij maar bij zijn geliefde Philip kan zijn. Zo gauw ze allebei vrijgelaten zijn, gaat Steven buiten Philip’s medeweten om nog verder dan voorheen in zijn oplichterspraktijken, om hun luxueuze levensstijl te kunnen bekostigen. Ook al zijn Steven en Philip dolgelukkig met elkaar, Steven neemt zulke grote risico’s dat hun geluk niet lang kan duren.

Het verhaal van ‘I Love You, Phillip Morris’ lijkt te bizar voor woorden, maar wat het helemaal ongelooflijk maakt is dat het allemaal echt gebeurd is! Philip Morris zelf heeft op de set advies gegeven; Steven Russel zit nog steeds in de gevangenis. Carrey’s rol als Steven Russell is zijn meest gewaagde ooit, maar toen hij het script van deze film las vond hij dat hij deze rol gewoon moest aannemen.

I love You, Phillip Morris krijgt een zeventje omdat de film in ieder geval onderhoudend is.

Wanneer de nerdy puber Dave Lizweski zich afvraagt waarom echte mensen nooit besluiten om superhelden te worden, leggen zijn vrienden uit dat de reden hiervoor logisch is: echte mensen hebben geen superkrachten, en daarom zouden ze geen schijn van kans maken tegen grote schurken. Dave denkt daar anders over; volgens hem heb je helemaal geen superkrachten nodig om een superheld te zijn. Hij besluit zelf de proef op de som te nemen en vindt zichzelf opnieuw uit als de gemaskerde superheld Kick-Ass!

Ook al is Dave zelf maar een onhandige slungel, toch gaat hij vermomd als Kick-Ass de straten op om tuig aan te pakken. En met succes: Kick-Ass wordt in de kortste keren een gigantische hit op YouTube en inspireert meerdere imitators, die de gemaskerde held bij willen staan in zijn strijd tegen onrecht. En zo krijgt Kick-Ass ineens gezelschap van helden als Red Mist, en het vader-en-dochter team van Hit-Girl en de als een soort Batman uitgedoste Big Daddy.

Topcrimineel Frank d’Amico is niet zo blij met al die kleurrijke superhelden, aangezien ze meerdere van zijn deals dwarsbomen. De gangsterbaas wil deze nephelden dan ook echt laten ombrengen, om een signaal uit te zenden. En ineens wordt het superheldenbestaan menens als Kick-Ass, Red Mist, Hit-Girl en Big Daddy verzeild raken in een strijd op leven en dood met de meest gevreesde schurk van heel New York!

Kick-Ass is gebaseerd op de gelijknamige comic van Mark Millar, de man die ook onder meer ‘Wanted’ bedacht.

De film Kick-Ass krijgt van mij een acht; mooi gemaakt, humor, leuk verhaal.

‘Desert Flower’ vertelt het onwaarschijnlijke maar toch echt waargebeurde levensverhaal van de Somalische Waris Dirie. Als kleuter werd zij op bloederige wijze besneden, en toen zij twaalf was liep zij weg van huis omdat haar vader het tijd vond om haar uit te huwelijken aan een zestig jaar oude man.
Waris Dirie reist naar de Somalische hoofdstad Mogadishu, en zoekt haar oom op die als ambassadeur werkt. De jonge Afrikaanse krijgt de kans van haar leven om Somalië te ontvluchten, wanneer zij deze oom mag vergezellen op een trip naar Londen. Natuurlijk wil Waris hier nooit meer weg!
Zij neemt baantjes aan als schoonmaakster, maar wordt dan ineens ontdekt als fotomodel. Tegen alle verwachtingen in wordt Waris wereldberoemd.

In Nederland denkt men bij vrouwelijke Somalische vluchtelingen vooral aan de rechtse politica Ayaan Hirsi Ali. Het verhaal van Waris Dirie bewijst dat de strijd tegen vrouwenbesnijdenis ook mogelijk is zonder negativisme en het beschimpen van andere culturen.

Op basis van omschrijving zou ik de film Desert Flower nooit gekeken hebben. Toch blij dat ik hem gezien heb, een volle 8; indrukwekkend.