De lucht is strak blauw – het ziet er naar uit dat we vandaag gewoon kunnen vertrekken naar een volgende bestemming. Het wordt La Rochelle, een leuk plaatsje aan de kust, met als tussenstop Ancenis.
Eigenlijk was een tussenstop op Montague gepland, maar toen ik belde naar het veld of we welkom waren kreeg ik een zeer vreemd telefoongesprek. Een mevrouw nam op en ik vroeg of we langs konden komen op het vliegveld. Vliegveld? Dan moet u naar Nantes. Nee, mevrouw, Montague heeft een eigen veld. Nou, zegt ze, ik ben van de gemeente, en er is hier geen vliegveld. Ik vraag het voor de zekerheid nog even na. Nee, er is hier geen veld. Mevrouw, ik weet het zeker, er is in Montague een vliegveld. We zijn er niet uit gekomen, dus uiteindelijk maar besloten een ander veld te kiezen.
Telefonisch contact met Ancenis lukte niet, maar ik zag geen reden om niet naar dat veld te gaan, dus op weg!
Na takeoff van het veld Dinard konden we de kust prachtig zien liggen; eergister was de kust verdwenen onder een mistlaag. Ik vraag de toren of ik een rondje om Saint Malo mag maken, met enige aarzeling krijg ik toestemming. Leuk!
De vlucht van Dinard naar Ancenis verloopt voorspoedig, we worden keurig van frequentie naar frequentie overgezet, en men heeft steeds alle informatie aan elkaar overgedragen. Dat doen ze hier goed – pluim voor de Franse begeleiding in de lucht.
Ancenis is een typisch do-it-yourself veldje. Er zit niemand op de toren, radio is air-to-air, en alleen in het Frans. Je wordt geacht over het veld heen te vliegen, naar de windzak te kijken en zelf te bepalen welke baan je kiest. Bij het uitluisteren van de frequentie hoorden we een vliegtuig landen op baan 07, daar kiezen wij dan ook maar voor. Dat wat ik weet in het Frans zeg ik in het Frans op de radio, zodat anderen kunnen horen wat mijn bedoeling is. Daar waar ik de Franse woorden niet voor ken zeg ik het maar in het Engels, elke piloot mag je toch wel van verwachten dat ze de typische vliegtermen in het Engels ook wel kennen.
In een clubgebouw mogen we een blikje drinken uit een koelkast pakken, als we dan maar 1 euro per blikje doneren in een geldbakje. Geen probleem natuurlijk. Als we vragen waar we de landing kunnen betalen kijkt men ons hulpeloos aan – er is niemand om het landingsgeld aan te betalen, dus laat maar. Wel graag even een formuliertje invullen, en onder de deur door schuiven van het kantoortje van het veld.
We bereiden ons voor op La Rochelle, een veld met een aantal reporting points. Dus maar weer goed voorbereiden – welke opdrachten zou je van de toren kunnen krijgen?
We gaan weer onderweg en in de buurt van La Rochelle roepen we Approach op. Dat gaat prima, en hij stuurt ons inderdaad naar reporting point N. Daar aangekomen worden we overgezet op de frequentie van Tower. Ik roep op maar geen antwoord, waarschijnlijk waren twee vliegtuigen tegelijk aan het zenden. Tweede poging – ook geen antwoord. En plotseling toch antwoord: ‘PH-MBW please hold your position at N due to a lot of traffic in the control zone’. Ok, ik maak een 360 (een rondje). Ondertussen meldt een tweede kist zich die N nadert.
Vervolgens krijg ik de opdracht op om langs de kust te gaan vliegen en me te melden op right-hand downwind 27. Ik maak me een beetje zorgen om de kist achter mij, dat is een Piper en die vliegt een stuk sneller dan ik kan met mijn Fuji. De toren meldt de kist achter mij meerdere keren dat hij achter mij moet blijven (en dat doet hij ook).
Als ik eenmaal op downwind zit meldt de kist achter mij zich ook op downwind; verder is er nog een kist op final, maar daar maak ik me geen zorgen om. En dan komt er nog een Boeing 737 van Ryan Air aan, en die krijgt voorrang op mij. De toren geeft mij de opdracht om downwind te extenden – ofwel nog even niet landen maar parallel aan de baan doorvliegen. En inderdaad zien we enige tijd later de Ryan Air rechts voor ons tegemoet komen.
De kist achter ons krijgt van de toren de opdracht om een 360 linksom te gaan maken; gelukkig, die zit mij niet meer op de hielen.
Als de kist ons voorbij is mogen wij rechts indraaien richting de baan, we zijn ondertussen alweer ruim 7 nm (ongeveer 13 km) van de baan verwijderd, we hebben ruim 4 minuten nodig om terug te viegen naar de baan.
Volgende punt is dat de Ryan Air voor ons dan wel geland is, hij moet nog wel van de baan af. De kist heeft de hele baan gebruikt, moet aan het eind van de baan omkeren en terugrijden. De toren geeft de Ryan Air opdracht om dat zo snel mogelijk te doen zodat ik geen go-around hoef te maken. Dat lukt, een halve minuut voor mijn landing is de boeing van de baan af.
De kist achter mij is ondertussen ook met de laatste loodjes van de landing bezig, en landt ook vlak nadat ik van de baan af ben.
Nou nog even parkeren ergens in het gras, en nu even bijkomen. Er is veel gebeurd in de laatste paar minuten en ik heb even tijd nodig om dat te verwerken. Dan inpakken, en naar de aankomst/vertrek hal om een biertje te scoren, en om Vincent een hotelletje te laten zoeken.
Als we staan te wachten op een taxi, komt er een bus aanrijden. Die gaat naar het centrum van La Rochelle, die nemen we maar. In de stad nog een stukje lopen en dan zit het erop!
Na het inchecken maken we nog een wandelingetje door de stad en eindigen we op het strand voor nog meer bier. Dan nog lekker eten in een vis-restaurant met een fles wijn en zit deze dag erop. Wat zal ik lekker slapen vannacht.
Saint Malo vanuit de lucht; rechts de pier, op de voorgrond het eiland dat alleen bij eb bereikbaar is.
Route Dinard – Ancenis; klik op de kaart voor een interaktieve Google Maps kaart.
Route Ancenis – La Rochelle. Duidelijk zichtbaar zijn de 360 en de extended downwind.
Klik op de kaart voor een interaktieve Google Maps kaart.
Geparkeerd op La Rochelle, op de achtergrond de Ryan Air
Verdiend biertje op het strand
