Het slapen in de trein viel erg mee, rond half negen werden we wakker en werd het langzaamaan tijd om op te staan en een kopje oploskoffie te nemen. In elk wagon staat een boiler waaruit je heet water kan tappen voor koffie, thee, soep en dergelijke. Er is een wc met een wastafeltje zodat je in ieder geval je tanden kunt poetsen; er schijnt in deze moderne trein zelfs ergens een douche te zijn, en kun je ergens internetten. We maken er (nog?) geen gebruik van.
De dag gaat snel voorbij, lezen, sudoku’s maken en hier en daar even uitstappen zorgen daarvoor. Zo nu en dan heb je 20 minuten op een station om even uit te stappen, foto’s te maken en inkopen te doen; er staan talloze vrouwen allerlei dingen te verkopen: fruit, bier, aardappelen, broodjes en vanalles en nogwat.
Aan het eind van de middag komt Victor binnen, een Rus die in een coupe verderop slaapt, met een fles vodka in zijn hand; of wij ook een glaasje willen. Tuurlijk. Maar het blijft niet bij 1 fles… Op het etiket staat zijn opa, kennelijk zit vodka maken in zijn familie; het is alleen voor vrienden en collega’s, het is niet te koop. Tijdens het drinken is de deur van de coupe dicht, als de deur open moet wordt de fles even opgeborgen.
Wij zijn op een gegeven moment maar gaan eten in de restauratiewagen, Victor, Pavel en Galya (onze coupegenoten) drinken lekker door. Toen we terug kwamen was Galya helemaal dronken. Nikita, hun zoontje, laten ze aan zijn lot over, hij is uiteindelijk in de coupe naast ons naar bed gegaan waar gister pa geslapen had. Ik denk dat hij niet eens eten gehad heeft.
Victor vond het tijd dat wij wat russische cultuur moesten opdoen, eerst muziek via zijn telefoon, later stukken russische misdaadfilms op zijn DVD-speler, naar onze maatstaven erg kneuterige opnames. Maar wel grappig. Gelukkig was de voorstelling in een andere coupe omdat dat wat stroomvoorziening betreft gunstiger was, zodoende konden wij gewoon naar bed terwijl de voorstelling, inclusief vodka, in de andere coupe door ging.