De laatste dag van de korte vakantie naar Praag. Het is een weinig enerverende dag; zonder noemenswaardige files of ander oponthoud rijden we in een uur of acht van Dresden naar huis.

Na een duur kopje koffie in het hotel gaan we onderweg naar Dresden waar we nog een nacht zullen doorbrengen voordat we morgen weer onderweg gaan naar Nederland. De afstand Praag – Dresden valt erg mee, een kilometer of 200 dat grotendeels over de autosnelweg gaat. Op 1 stuk na, en daar raakten we in een file. Tomtom had allang aangeraden een andere weg te kiezen, dus zijn we omgekeerd en hebben een binnendoor weg genomen. Een gouden greep – het was een prachtig ritje en we hebben verder geen file meer gezien.

De grensovergangen Duitsland – Tsjechie en omgekeerd bestaan in feite al niet meer, je kunt gewoon doorrijden, er staat niemand te controleren.

In Dresden wilden we naar het Mercure Hotel, maar dat konden we niet vinden. Uiteindelijk bleek dat Tomtom ons niet helemaal op de juiste plek had afgeleverd, en dat het Mercure hotel was overgenomen door Bullman – tja, dan is het lastig zoeken.

Vlakbij ons hotel zit een warenhuis Karstad, we waren allang van plan een nieuw dekbed te kopen en het liefst in Duitsland – en dat is geslaagd. Als we thuis komen kunnen we onder een nieuw dekbed slapen!

Dresden wordt in tweeen gedeeld door de Elbe, wij zaten aan de kant van de Altstadt, aan de andere kant van de brug ligt de Neustadt.
De Altstadt is nogal een zooitje, ten eerste omdat er veel verbouwd wordt waardoor dit stadsdeel een grote bouwput is; ten tweede omdat het een mengeling is van oude en nieuwe gebouwen waardoor er geen eenduidige sfeer is, en ten derde omdat de oude gebouwen zeer vies zwart aangeslagen zijn.
Hier valt nog heel wat te doen om dit deel van de stad weer wat sfeer te geven.

De Neustadt is wat dat betreft een stuk leuker, het is een stuk harmonischer qua bouw en er zijn allerlei feestelijkheden gaande waardoor er een gezellige sfeer hangt. In dit deel hebben we bij een Thais/chinees restaurant wat gegeten.

Ontbijten doen we in de stad bij Hotel Europe, een grappig geel gebouw aan het Wencheslas plein, een langgerekt plein dat een beetje aan de Ramblas van Barcelona doet denken. Vervolgens gaat onze tocht verder door het centrum naar de Charles brug waar we de toren aan de kop van de brug in gaan om een mooi uitzicht over de brug en de stad te krijgen.

Het volgende doel was de brug oversteken en aan de overkant met een kabelbaan naar boven te gaan. Het oversteken van de brug bleek niet zo simpel als gedacht, aan de andere kant was de brug versmald in verband met werkzaamheden. De mensenmassa’s die van beide kanten kwamen werden niet in goede banen geleid met als gevolg een enorme opstopping. We hebben er zeker wel een half uur over gedaan om de 50 meter werkzaamheden te overbruggen.

Eenmaal boven aangekomen met de kabelbaan kwamen we in een prachtige tuin terecht met veel gele en rode tulpen en andere kleurige planten. Typisch een plek voor romantische momenten.

Er staat op de heuvel ook nog een toren (volgens Thomas van het hotel een replica van de Eiffeltoren, maar wij betwijfelen dat); we hebben de 321 treden naar boven doorstaan en werden getracteerd op een prachtig uitzicht over de stad. Het waaide nogal en dat kon je merken, de toren bewoog nogal…

Aan het begin van de avond pikken we nog even een sauna en tegen tienen gaan we op zoek naar een restaurant. Dat was dus foute timing, veel keukens sluiten rond die tijd. Gelukkig kwamen we nog ergens terecht waar de keuken wat langer open is; dit is dus wel iets om rekening mee te houden.

Na ontbijt en uitchecken wandelen we naar het Albert Bad, het grootste en bekendste bad van het dorpje. Onderweg komen we langs een bron waarvan je het water kunt drinken. Volgens de borden zit het water boordevol mineralen die heel goed voor de mens zijn; we krijgen gratis een glas van het water aangeboden. Het is niet te drinken, toch drinken we het op net als vele anderen die binnen komen vallen om een glas water te drinken.

Het Albert Bad is een oud badhuis dat van binnen flink gemoderniseerd is met behoud van de sfeer van het oude badhuis. In de binnentuin is een modern zwembad ingericht, in het oude gebouw is een sauna gebouwd die er nog erg nieuw uit ziet.

In de loop van de middag stappen we in de auto en rijden naar Praag. Over de grens kopen we een snelweg-vignet (9 euro voor een week) zodat we niet alleen over binnenwegen hoeven. Vanuit Bad Elster zitten we helaas wel voor meer dan de helft van de afstand aan tweebaanswegen vast, maar het was verder een prima rit, geen files ofzo.

We slapen in het Hilton hotel van Praag; een schitterend luxe hotel. De auto staat eronder in de parkeergarage.
Na inchecken gaan we gelijk wandelend de stad in, het is ongeveer een kwartiertje lopen naar de oude binnenstad. In dat gedeelte is een wirwar van allerlei steegjes en enkele grote populaire pleinen. En natuurlijk de Charles brug, een smalle populaire voetgangersbrug over de Moldau.

Voor het avondeten kwamen we terecht in een klein restaurantje met een heerlijke sfeer en lekker eten. Met name de inrichting en de muurschilderingen waren heel bijzonder, en de bediening zeer vakkundig. Genieten dus.

Als slaapmutsje hebben we een paar glaasjes Becherovka gedronken aan de bar in het hotel. De jongens Karel en Thomas vonden het kennelijk ook wel gezellig dat we aan de bar zaten, ze maakten regelmatig praatjes met ons, en lieten ons raden welke cocktail ze nou weer aan het bereiden waren voor hun klanten.

Het is niet gegaan zoals het bedoeld was; het plan was om een vliegtuig te huren en samen naar Praag en Berlijn te vliegen.
Helaas struikelde ik anderhalve week voor vertrek over een stoeptegel, ging voorover, en verstuikte mijn pols; ik loop nog steeds met verband om mijn pols. Vliegen is niet verantwooord – dus is het vliegtuig afbesteld, en zijn we vandaag, koninginnedag, per auto vertrokken richting Praag.

Deze eerste dag is dus vooral auto (en file-)rijden, Vincent doet de eerste en derde stint, ik de tweede. We rijden niet direct naar Praag, maar stoppen eerst in Bad Elster, een duits plaatsje aan de grens met Tsjechie dat bekend is om zijn natuurlijke bronnen waar wij morgen, voordat we doorsteken naar Praag, ons tegoed zullen doen aan deze bronnen.

Na inchecken in een hotelletje beginnen we een wandeling richting het dorp om ergens wat te eten. Onderweg komen we een openlucht eet- en drink gelegenheid
tegen waar heksen een drank bereiden. Navraag leert ons dat het een plaatselijk gebruik is op de avond voor hemelvaart; in het bijliggend meertje zien we een heks op een bezemsteel in het water staan, na terugkomst van ons diner zien we dat van die heks alleen een smeulend vuurtje over is…