De dag begint niet al te vroeg. Lekker rustig aandoen, en vervolgens zijn we richting het oorlogsmuseum (Thailand-Burma Railway Centre, ook wel Death Railway Museum genaamd) gelopen. Daar wordt uitgelegd wat er in de jaren 41 tot 45 gebeurd is met de aanleg van spoorbaan, onder wat voor omstandigheden, en wat de gevolgen voor de arbeiders waren: meer dan 100.000 doden.
Het museum grenst aan de gedenkplaats waar onder andere de Nederlanders, Engelsen en Amerikanen herdacht worden die overleden zijn als arbeider en krijgsgevangene van de Japanners. Voor iedere overledene ligt er een gedenksteen.
Van heel andere orde was het tripje dat werd georganiseerd vanuit ons hotel naar een tijgerschool. Daar worden beesten die in het wild gevangen zijn (niet alleen tijgers) in leven gehouden. De meeste beesten lopen los, alleen de tijgers zitten in kooien. Behalve tussen 1 en 5 ’s middags, dan lopen ze in een vallei los rond onder toeziend oog van een stel bewakers. Onder begeleiding van een bewaker mag je dan zelfs naar ze toe en mag je ze aanraken. Een andere bewaker maakt dan foto’s.
Vincent heeft het aangedurfd.
Toen we ’s avonds terug liepen van de brug naar ons hotel (we hadden bij de brug gegeten) bleken 2 tegenover elkaar gelegen veldjes omgetoverd te zijn tot bioscoop. In beide ‘zalen’ was bijna niemand; het geluid stond belachelijk hard, het was niet uit te staan. Geen idee welke films getoond werden, we zijn snel doorgelopen, vooral vanwege het onuitstaanbare volume. Je zult er maar in de buurt wonen of je hotel hebben…
Verder een rustige avond met wat spelletjes jenga en 4 op een rij bij ons hotel.