Vliegen – helaas niet…
Pech.
Het weer heb je niet in de hand.
Enkele weken geleden was ik begonnen met het emailen met een vlieginstructeur van Cargair op het vliegveld St. Hubert, zo’n 50 kilometer vanaf het centrum van Montreal. Vandaag zou ik gaan vliegen en de seinen stonden ’s ochtends nog op groen. Dus ben ik er per metro en bus naar toe gegaan, maar het bleek uiteindelijk te heiig.
Morgen proberen we het nog een keer.

’s avonds gaan we eten en drinken met organisaties die aanwezig zijn op de conferentie.

Lees verder →

La Ronde; openings-diner van de conferentie
Vincent begint vandaag met de conferentie, ik heb een vrije dag tot half zeven ’s avonds.
Gister vanaf l’horloge had ik al een pretpark zien liggen met een flink aantal achtbanen. Het leek me een goed plan om daar vandaag naar toe te gaan.
Het park heet La Ronde en ligt op een klein eilandje, Ile St. Helene genaamd; vlakbij ligt het eilandje Ile Notre Dame, op dat eiland ligt het circuit Gilles Villeneuve waar elk jaar een grand prix verreden wordt.

Ik heb me prima vermaakt in La Ronde, alleen gaat het in- en uitstappen in de attracties erg inefficient. Ondanks dat het niet beestachtig druk was duurde het toch allemaal erg lang. Veel in de zon staan, en dus een verbrande kop en nek…

Canadezen ronden bedragen niet af, en dat leidde tot lange rijen bij de ingang van het pretpark. De prijs was 41.07 dollar; de cassieres wisselen zich suf.

’s avonds mocht ik meedoen met de borrel en het openingsdiner van de conferentie. De maaltijd voor zo’n 1000 mensen werd een paar keer onderbroken door lange speeches; dat zorgde ervoor dat het diner pas om half twaalf afgelopen was.
De conferentie gaat over de mensenrechten van LGBT – Lesbians, Gay, Bisexuals, Transgenders; sprekers vanavond waren onder andere de organisatoren, de burgermeester van Montreal, de minister van justitie en de hoge commissaris voor de mensenrechten van de VN, Lousie Arbour.
De conferentie met vele workshops wordt bijgewoond door bijna 1600 mensen waar Vincent er dus een van is.

Lees verder →

Inschrijven voor de conferentie; Montreal verkennen
Luc, de eigenaar van ons hotelletje, is erg behulpzaam bij het ontbijt, en hij heeft allerlei lekkere dingen klaar staan. Prima geregeld zo!
Na het ontbijt gaan we naar het Palais de congres – daar waar de conferentie van Vincent plaats vindt. We moeten ons accrediteren – ik ook omdat ik me als “accompagnateur” van Vincent heb ingeschreven. Ik mag dan met een aantal activiteiten mee doen, en ik mag vrij reizen met de metro.

Met onze accreditatie op zak (of beter: om onze nek) maken we een wandeling door de stad. Via de mooie, oude binnenstad komen we terecht bij de jachthaven, en lopen we door naar l’horloge. Dat is een klok die aan het water staat en wordt gezien als de poort naar Montreal. Ben je l’horloge voorbij gevaren, dan ben je in de stad. We hebben de 192 treden beklommen in de toren en genoten van het uitzicht. Onder andere zie je de Mont Royal prachtig liggen.

Na een plensbui nog even terug naar het hotel, en vervolgens op zoek naar nederlandse mede-congresgangers van Vincent. Met hun zijn we nog even ergens wezen eten, en hebben we een pitcher (grote kan met bier) opgemaakt.

De eerste indruk van Montreal van gister is vandaag bevestigd: veel dingen zien er Amerikaans uit (wegen, auto’s, moderne gebouwen), maar er heerst veel meer een Europese sfeer; het is rustiger en gemoedelijker dan in Amerika.
In de provincie Quebec, waar wij zijn, is de voertaal Frans, maar iedereen hier in Montreal spreekt prima Engels. Dat schijnt buiten de stad wel anders te zijn.

Lees verder →

Op naar Canada
Vincent gaat naar een conferentie in Montreal, en ik heb me opgeofferd om hem bij te staan in die moeilijke tijd.
Vandaag is de grote reis naar Canada. We vliegen met Air France en hebben een overstap in Parijs.
Ondanks wat kleine incheck computerprobleempjes en bijna een uur vertraging in Parijs verliep de reis erg voorspoedig en waren we slechts een kwartier te laat in Montreal.

We zouden worden opgehaald bij het vliegveld, maar er was niemand die ons opwachtte; bellen naar ons guesthouse Maison Desjardins leverde alleen maar een antwoordapparaat op. Dus maar een taxi genomen. Wat bleek: de man die ons op kwam halen stond te wachten bij een KLM vlucht uit Amsterdam, maar wij kwamen dus met Air France uit Parijs…

’s avonds hebben we nog heerlijk gegeten in een vietnamees restaurant in het homo-uitgaanscentrum van de stad, The Village.