Tagarchief: caribbean-2014

Caribbean 2014 – 10: Zeedag, rondleiding over het schip

De wekker gaat weer om 7 uur ’s ochtends ondanks dat het de derde zeedag is. Vincent heeft weer wat leuks geregeld: een rondleiding door de boot, we gaan onder andere naar de keukens, opslag, machinekamer, wasserij, crew bars, en jawel: de brug!
De tour begint om twintig over negen, eerst ontbijten en dan naar het verzamelpunt.
We zijn de tweede groep deze ochtend, elke dag worden twee van deze rondleidingen gegeven om deze tijd.

Daar gaan we!
Eerst naar de keukens, we zien hoe in enorme ketels soep gemaakt wordt, hoe voorbereidingen getroffen worden voor het avondeten, we zie de afdeling koekjes waar zo’n dertigduizend koekjes per dag (ja, per dag) gemaakt worden. Gebakjes, ijs voor de ijssalon, alles wordt hier aan boord vers gemaakt.
Er is geen gas aan boord, koken gebeurt elektrisch en met hete stoom afkomstig van de motoren.

We dalen langzaam af in de boot en komen bij de opslagruimtes, hier liggen alle voorraden zoals vlees, vis, groente, fruit, enz enz. Alles in eigen koelcellen op de juiste temperaturen, het vlees wordt bijvoorbeeld bij -20 bewaard.
We zien slagers aan het werk, machines die sla snijden en wassen, en nog veel meer. We mogen overal naar binnen en zoveel foto’s maken als we willen.

Bij de afvalverwerking krijgen we te horen dat zo ongeveer alles gerecycled wordt, blik wordt verzameld en verkocht op het land waarbij de opbrengst naar het personeel gaat, etensresten worden vermalen en aan de vissen gevoerd, restafval wordt verbrand in twee grote ovens. Je ziet door het hele schip heen dat afvalscheiding al begint bij de bron, de afvalemmers.

Dan komen we bij de engine control room, hier vandaan worden alle grote systemen in de gaten gehouden. De dienstdoende engineer vertelt honderduit over hoe het schip werkt.
Het hart zijn 6 enorme dieselgeneratoren, alles aan boord is elektrisch en wordt dus gevoed vanuit deze generatoren. Ook de drie achterschroeven en vier boegschroeven; dat is vrij bijzonder, het zijn dus elektromotoren, de schroeven worden niet met een as vanuit de motor aangedreven.
Het heeft een enorm voordeel, omdat de schroeven niet op een as zitten kunnen ze gedraaid worden. Het schip heeft geen roer, om te sturen worden de motoren een stukje gedraaid, ze kunnen 360 graden rondgedraaid worden en daardoor is het schip heel goed manoeuvreerbaar.
Ook de airco units lopen op stroom van de generatoren, ze houden het hele schip op 23 graden.
Verder wordt vanuit de control room ook de waterzuivering bestuurd, de boot neemt zeewater in en vormt het via twee verschillende processen om naar drinkwater.

We zakken af tot onder de waterlijn, bij de wasserij hoor je allemaal getallen voorbij komen, het begint aardig te duizelen. Handdoeken van de hutten, beddengoed handdoeken bij de zwembaden, het gaat om gigantische aantallen die elke dag weer gewassen worden in een enorme wasmachine met negen trommels. De was gaat van trommel naar trommel en krijgt in elk deel een aparte behandeling. Daarna moet er nog gestreken en geperst worden, daar staan ook grote machines voor om dat voor elkaar te krijgen.

We stijgen weer op en komen bij het Amber theater uit, achter de coulissen dan. Gister zagen we hier een prachtige voorstelling, Blue Planet, nu zien we de rekwisieten die gebruikt zijn. De opper-toneelman vertelt ook honderduit over hoe dingen werken en laat ons de kleedkamers zien. Zo nu en dan realiseer je je dat je op een schip zit, niet in theatergebouw.

Aansluitend komen we bij de ruimtes waar het personeel zich kan vermaken als ze niet werken. Er zijn maar liefst drie bars voor ze aan boord, er is een personeelsrestaurant en ze hebben een soort van spelletjesruimte. Bij een van de bars krijgen we een glaasje champagne aangeboden. Die bar sluit aan aan het heli platform, daar mogen even naar toe. Ook leuk!

En dan dat waar iedereen het meest naar uit kijkt: we gaan een kijkje nemen op de brug. We gaan met de gastenlift naar de twaalfde, we krijgen een full body check (kregen we ook bij de engine control room), en dan mogen we naar binnen.
Het is een hele grote open ruimte met in het midden een instrumentenpaneel en twee grote stoelen. Dat valt een beetje tegen, ik verwachtte veel meer. Alle informatie staat op enkele grote schermen, en met 4 hendels kunnen de 3 achterschroeven en de boegschroeven bediend worden. Dat is het ongeveer.
De dienstdoende mevrouw op de brug is ook al enthousiast aan het vertellen als er plotseling een doordringende telefoon gaat. We worden snel in een hoek gestuurd, het blijkt de alarmtelefoon te zijn. Gelukkig redelijk loos alarm, en het verhaal wordt hervat.
Nog een detail, het schip heeft aan beide zijden een vin die uitgeklapt kan worden onder de waterlijn. De vinnen worden gebruikt om het schip stabiel te houden, aan de ene kant om passagiers niet ziek te laten worden, maar ook om er tijdens voorstellingen met acrobatiek ervoor te zorgen dat de grond niet onder de acrobaat verdwijnt door het golven van het schip. Of als een schoonspringer van 17 meter hoogte in het zwembad duikt, dan wil je wel dat het bad er nog ligt als de sprong begonnen is. Daarvoor worden de de vinnen uitgeklapt.

Ik heb zeer veel foto’s gemaakt tijdens de tour, hieronder vind je een uitgebreide selectie.

Ik ga na de rondleiding richting solarium, Vincent heeft nog kans op een prijs: hij heeft een gok gedaan naar de prijs van een kunstwerk en vanmiddag is de uitslag. Wat denk je? Juist, niet gewonnen.
Verder doet hij nog mee met een danslesje met als doel plotseling een voorstelling te geven op de Royal Promenade. Om vijf uur gebeurt het, een heel stel mensen begint spontaan te dansen, erg grappig, omstanders vinden het ook leuk.

Beginnen met een heerlijk ontbijtje aan zee

Eerste blik in de keuken, nu nog rustig

Er wordt elektrisch en met stoom van de motoren gekookt

Voorbereidingen

Enorme emmer met soep

Voorbereiding van de tapas voor vanavond

Deze machine maakt in 6 seconden dit bord vol bolletjes deeg

Drukte in de ontbijtkeuken

Vriescel voor vlees, -20 graden celcius. Bijna leeg aan het eind van de cruise week

De slager aan het werk

Emmertje aardappelen

Sla snijden en wassen

Fruitopslag

Engine Control Room

Pers- en strijkmachine

Een kleine wasmachine of droger

De echte wasmachine met 9 trommels naast elkaar, de was doorloopt alle voor de verschillende stadia

Decor voor Blue Planet

Kleding voor de acteurs

Tuigjes voor de acrobatiek

Een van de drie bars voor het personeel

Vermaak voor het personeel

Het helikopterplatform, alleen toegankelijk vanaf personeelsbar

Op het voorste punt van het schip

Omhoog kijken vanaf het helikopterplatform

De brug op deck 12

Zij mag het schip vandaag besturen

Hiervandaan wordt het schip bestuurd

Controle paneel waarmee de motoren worden bediend

Uitzicht vanaf de zijkant van de brug

Laatste blik voor we van de brug af moestene

Vincent doet mee met een flash line dance

Caribbean 2014 – 9: Zeedag fotodag

Heerlijk, we hebben weer een zeedag. Niks hoeft, behalve dan weer een beetje netjes eten, het is weer jacket&dress night. Vincent doet aan hardlopen op de hardlooptrack op deck 5, ik sta in de sportschool. Na het eten lukt het nog om een nieuwe voorstelling ‘Blue Planet’ bij te wonen, zang, dans, acrobatiek, het is een prachtige voorstelling in het Amber Theater.

Verder niks te vertellen, daarom nu geen lang verhaal maar foto’s van decks 3, 4, 5, 6 en 8; hogere decks heb ik al eerder foto’s van gepost.

Op deck 3 zit een conferentie centrum, en zit de hoofd-eetzaal. De eetzaal strekt zich verder uit over deck 4 en 5; verder geen echt vertier.

Op deck 4 zit het casino, is de ingang van het Amber theater, zit de een zaal voor standup-comedians, de nightclub en andere uitgaansgelegenheden.

Deck 5 heeft het bovengedeelte van het Amber theater, de Royal Promenade, een ‘straat’ met allemaal winkeltjes, bars, informatiebalie, de Starbucks en nog veel meer. Ook de champagne bar zit hier, waar we onze dagelijkse Dorothy meeting hebben.
Op deck 5 is buiten een (hard)loop parcours rond het schip gemaakt.

Deck 6 is voor sport en gezondheid, er is fitness, een soort van sauna, en je kunt allerlei behandelingen krijgen. Aan de andere kant van het schip ligt de boardwalk, met fast-food restaurants, onze vaste ijswinkel, een klimwand en het aquatheater waar we eerder deze week de spectaculaire duikshow hebben gezien. Voordat we naar blue planet gingen kregen we daar een spektakel van de fonteinen en muziek voorgeschoteld.

Deck 7 heeft alleen hutten; deck 8 is de binnentuin, Central park. Aan deze tuin zitten ook weer vele barretjes en restaurants, hier zit dus ook het barretje waar we elke dag een afzakkertje nemen voordat we naar bed gaan.

Maar goed, hier zijn de foto’s.

Alle decks met wat er te doen is op een rijtje

Het casino

Standup comedian ruimte

Hoofdingang Amber theater

Elke trap, elke verdieping zijn eigen schilderij

Lifthal met 6 liften, er zijn 4 van deze hallen, dus 24 liften

Spa en fitness

Hardloopbaan rond het schip op deck 5

Karaoke songs lopen continue voorbij

Royal Promenade met op de voorgrond de starbucks

Central Park, de binnentuin

Dazzles, een van de cafés waar elke dag live muziek is

Draaimolen achter op deck 6

Toegang tot achter op deck 6

Klimwand gezien vanaf deck 6

Liftschacht vanuit de lift gezien

Binnentuin en bar-lift gezien vanaf deck 14

Bar-lift halverwege zijn tocht omhoog van Promenade naar Binnentuin

Het spijt me dat ik je hiermee moet confronteren

Ik word gepijnigd op het solarium

En weer zo’n avond

Binnentuin-bij-nacht

Als we op onze kamer komen vinden we weer een kunstwerk van Raj

Caribbean 2014 – 8: Sint Maarten en hoe start je een quad?

Het is maar een klein stukje van de Maagdeneilanden naar Sint Maarten, gisteravond vertrokken en vanmorgen vroeg alweer aangemeerd.
Voor mij betekent Sint Maarten maar één ding: op naar het vliegveld aan Maho Beach en genieten van zeer laag over het strand aankomende vliegtuigen.

Het eiland Sint Maarten is opgesplitst in een Nederlands en een Frans deel. Net als de Maagdeneilanden is Sint Maarten ontdekt door Columbus, en was het daarvoor bewoond door Indianen. Het eiland is meerdere malen (zo’n zestien keer) van eigenaar gewisseld, maar uiteindelijk is het dus Nederland/Frankrijk geworden.

Ik wil graag naar het vliegveld in het Nederlandse gedeelte, maar we hebben handicaps vandaag: het is 1 mei, en dus de dag van (geen) arbeid, veel winkels en dergelijke zijn gesloten. Maar nog veel verontrustender: het is carnaval en dat betekent dat het verkeer volkomen tot stilstand komt door de optocht door de stad Phillipsburg.
Als we aan land komen en bij een infostandje informatie willen vragen, raken we in gesprek met iemand; hij vraagt wat we willen – naar het vliegveld; hoe komen we daar? We kunnen een taxi nemen – maar hij verhuurt ook bikes. Waarom niet? Op de fiets hebben we ook geen last van de optocht.
We gaan met hem mee, de fietsen staan op 1 minuut met de auto verderop, hij brengt ons er naar toe.
Fietsen?? O jee, hij heeft het over wat wij quads noemen: vierwiel aangedreven brommers! Wat nu?
Ach waarom ook niet – een stukje avontuur extra, en op en quad heb je vast minder last van de optocht dan in een taxi. Doen dus! Het kost 85 dollar, maar dan krijg je er wel een stukje avontuur voor terug.
De verhuurder (iemand anders dan waar we in eerste instantie mee gesproken hebben) vraagt een creditcard voor borg, en een rijbewijs. Oeps, ik heb die van mij niet bij me – wie heeft op een cruise nou een rijbewijs nodig? Maar hoe is het mogelijk, Vincent heeft de zijne wel bij zich. Niet dat hij gaat rijden, hij gaat achterop; het zal de verhuurder een zorg zijn. Mijn creditcard, Vincent zijn rijbewijs – we kunnen weg!
De verhuurder legt uit hoe het werkt. De versnellingen, hoe te starten, en dat was het. Vol getankt moeten we de quad terug brengen. We krijgen een eierdopje als helm op ons hoofd, en gaan met die banaan! De quad is niet in perfecte staat, het display met snelheid enzo is stuk, tijdens het rijden zijn er rare tikkende geluiden, de rem heeft heel veel kracht nodig, maar we komen vooruit. Vincent met de kaart achterop en gaan!
Er is maar één weg over het eiland, en in het Nederlandse deel volgens de kaart precies 1 kruispunt met stoplichten. Verder een aantal rotondes. Richtingsborden zijn schaars, het is in het begin een beetje gokwerk over welke kant je op moet. Gelukkig is dat Vincent zijn specialiteit, en na een half uurtje zijn we op onze plek van bestemming: Maho Beach!

DE attractie voor Maho Beach is dat de landingsbaan van het vliegveld van het Nederlandse gedeelte gelijk begint na een klein stukje strand en een weggetje. Landende vliegtuigen komen zeer laag over het strand aan vliegen, maar het wordt nog veel leuker als een vliegtuig vertrekt: het vliegtuig staat aan het begin van de baan, vlakbij het strand, geeft vol gas, blaast een stel mensen omver die bewust in de straalstroom gaan staan, en gaat dan de lucht in. Op youtube zijn filmpjes te vinden van mensen die tegen het hek aan staan, zich niet vast kunnen houden, over de straat geblazen worden, tegen de betonnen rand slaan tussen de straat en het strand, en flink gewond raken. Ik blijf maar op veilige afstand uit de straalstroom, leuk is het zeker!
Helaas maken we de echt grote kisten niet mee, we kunnen niet al te lang blijven want de boot wacht niet, en de optocht gaat ook onverbiddelijk door. Op tijd terug dus.

Goed. Terug bij de quad. De versnelling (het is een automaat) moet in neutral, contactsleutel op ‘aan’, remmen inknijpen, en dan starten. Starten. Maar wat is ook weer de startknop? Allerlei knopjes en hendeltjes aan het stuur, maar welke is ook weer de startknop? Jeetje. Gelukkig kun je hem ook handmatig starten door aan een koord te trekken, als een grasmaaier zeg maar.
Maar na het proberen van enkele knopjes heb ik de juiste: de startmotor draait!
Het eerste deel van de reis terug verloopt soepel, maar bij de stad aangekomen lopen we, zoals verwacht, vast bij de parade. We hebben ruim de tijd, we zijn om kwart over een van het strand vertrokken, en de boot gaat pas om half vijf weg. Moet lukken.
We zien auto’s een afslag nemen, en via een zandpaadje parallel tegen de parade in rijden. We besluiten dat ook te doen, wie weet kunnen we daardoor de parade vermijden. Maar helaas, aan het eind van het zandweggetje kunnen we niet verder; rechts van ons is de parade, voor ons houdt de zandweg op. Wat te doen? Terug rijden en een andere route zoeken? Er staan een paar sheriffs aan het eind van het zandpad, ik stuur Vincent naar ze toe om te vragen hoe we bij de boot komen. Als ze door krijgen dat we met een quad zijn krijgen we toestemming om dwars door de parade over te steken en links af te slaan – die weg brengt ons direct naar de haven waar de boot ligt en waar we de quad gehuurd hebben. Helemaal geweldig!

En zo komen we dus ruim op tijd bij de boot aan, we hebben zelfs nog tijd om een cache te doen zodat we onze sporen achter kunnen laten op Sint Maarten.
Uiteindelijk vertrekt de boot nog veel later, om een of andere reden moeten we wachten op een ambulance die ook vast staat in de parade…
We vragen ons trouwens wel af wat er gebeurt als je echt te laat terug bent; zo zagen we gister, toen we net vertrokken, nog een taxi aankomen – wat gebeurt er met mensen die echt te laat zijn? Geen idee.

We hebben nog tijd voor het solarium, het tikken van een blog, en een bezoek aan Dorothy. Het wordt steeds drukker, 13 Dorothy gangers vanavond, en 6 no-shows. Als iedereen tegelijk langs komt dan wordt het een probleem in de champagne bar, dat gaat lastig passen.

Aan tafel hebben we vanavond alleen het echtpaar uit Tennessee. Bediende Roger doet goed zijn best en verkoopt ons een heerlijke steak buiten het standaard menu om; inclusief een fles wijn. We mogen onze seapasses trekken dus vanavond. Roger toont ook nog een prachtig decanteer-dingetje op de fles wijn en doet zijn best dat ook aan ons te verkopen. Dat lukt nog net niet.
Het smaakt weer uitstekend, de opgaande trend in de kwaliteit van het eten is nog steeds aanwezig. We raken aan de praat met Manolo, de assistent-bediende. Het blijkt dat men 7 dagen per week moet werken, 10 uur per dag, en dat 7 maanden achter elkaar. Dan 10 weken vakantie en op naar de volgende cruise. Je moet het maar willen en leuk vinden. Er zijn veel Filippijnse bedienden aan boord, het zal voor hun begrippen wel goed betalen.

Vincent heeft geprobeerd nog wat entertainment te regelen via de tv op onze kamer. Zo ongeveer alles blijkt al volgeboekt te zijn tot het einde van de cruise – een leermoment, bij de volgende cruise op tijd reserveringen doen.
We doen nog een poging bij standup comedians, het is zo dat als je een reservering hebt, je een kwartier voor aanvangstijd aanwezig moet zijn; daarna wordt je plek vergeven aan mensen die in de rij zijn gaan staan voor de degenen die niet op komen dagen. We komen niet aan de beurt.

Nog een afzakker bij een andere Filippijn aan de bar in de binnentuin, en we mogen naar bed.

De stoere motormuizen

Het beroemde strand en straatje; het bordje waarschuwt je voor de jetstream van de vliegtuigmotoren

Vliegtuigje vlak boven het strand

Vliegtuig vlak boven het strand

Zodra de kist gas geeft worden mensen op het strand weggeblazen

Heel ander landschap vlak naast het vliegveld

Ons stalen ros

Die van ons is lekker groter!

Caribbean 2014 – 7: de Maagdeneilanden

In de loop van de ochtend meert onze boot aan op het eilandje St. Thomas, één van de Maagdeneilanden. Een half uur lopen verder ligt het het stadje Charlotte Amalie, we gaan de uitdaging aan in de brandende zon. Onderweg staan bordjes: nog 25 minuten, nog 20 minuten, om de moed erin te houden. In de haven van het stadje liggen 2 cruiseschepen, dat is gemeen, zij hoeven geen half uur te lopen.
We zoeken een cafeetje voor een kopje koffie. Als we goed en wel zitten en willen bestellen krijgen we te horen dat ze geen koffie verkopen. Huh, dit is toch een café? We worden naar een ander café verwezen maar dat blijkt niet open te zijn. Dan maar ergens een biertje, er ligt ’toevallig’ nog een cache ook.

De Maagdeneilanden werden net als de Bahama’s bewoond door indianen; in 1493 kwam Columbus hier langs waarna de eilanden door verschillende mogendheden bezet zijn, onder andere Spanje, Frankrijk en Nederland. Denemarken heeft uiteindelijk de Maagdeneilanden lange tijd in bezit gehad, maar heeft ze in januari 1917 verkocht aan de Verenigde Staten voor 25 miljoen dollar, zodat Amerika er een onderzeebootbasis van kon maken tegen oprukkende Duitsers. Sindsdien zijn deze Virgin Islands Amerikaans grondgebied (daarnaast zijn er ook nog Britse Virgin Islands).
Grappig is dat men hier nog wel links op de weg rijdt.

Het eiland komt veel netter en schoner over dan de Bahama’s. Geen vieze dieseldampen, de auto’s zijn een stuk moderner en schoner.
We willen een stukje de heuvels in wandelen naar een uitzichtpunt, Drake Seat, maar het wordt ons nogal afgeraden; we belanden in een museum over Blauwbaard. Blauwbaard was een gevreesd piraat die de Caribische wateren twee jaar lang onveilig gemaakt heeft. Uiteindelijk heeft het leger hem in 1718 in de val weten te lokken en hebben ze hem onthoofd. Zoals wel vaker met gevangen piraten werd zijn hoofd ergens publiekelijk opgehangen om andere piraten af te schrikken.
De mevrouw van het museum kon het verhaal prachtig vertellen; na een lunch in het museum keren we langzamerhand weer terug naar de boot.
We zien nog tientallen juwelierswinkeltjes, dat is kennelijk DE business hier.

Na een gezellig borreltje bij in de Champagne bar met de Friends of Dorothy vertrekken we naar tafel 171. Die zit vol vandaag, een stel uit Tennessee, een stel uit Miami en wij dus. Het smaakt prima, het eten lijkt elke dag beter te worden.
De tafels worden elke avond door dezelfde mensen bediend: wij hebben Roger uit India, en zijn assistent-bediende Manolo uit de Filippijnen. Ze doen hun uiterste best te onthouden wat we de vorige dag aten en dronken en proberen daar op in te spelen. Dat is leuk, geeft je toch een welkom gevoel. Gister hielden alle bedienden een optocht door het restaurant, we vragen of ze dat vanavond weer gaan doen, maar nee, staat niet op het programma. Dan komt Roger met een alternatief: hij legt een stel tandenstokers op tafel in twee driehoeken. Door 1 tandenstoker te verplaatsen moeten er 4 driehoeken van gemaakt worden, zo houdt hij ons toch nog bezig.

Nog een afzakkertje in de binnentuin, en dan naar bed.

Aankomst bij de Maagdeneilanden

Onze kapitein legt met akelige precisie de boot aan aan deze kade

Daar ligt ‘ie dan

Links het stadje Charlotte Amalie, rechts de twee cruise schepen

Typische open taxi’s op dit eiland

De verschrikkelijke Blauwbaard

Dagopvang voor getrouwde mannen

Rechts in de verte, op een half uur lopen, ligt de Allure of the Seas

Prachtige zonsondergang, elke dag weer

Onze kamerjongen Raj heeft zich weer eens uitgeleefd

Caribbean 2014 – 6: Eerste zeedag: sporten

We hebben vrij vandaag! Dat betekent beginnen met heerlijk uitslapen, uitgebreid ontbijten in restaurant Windjammer, flink wat persoonlijke verzorging op onze kamer en dan naar de sportschool.

Wat??

Ja, sportschool. Ook die hebben we aan boord, en om de kilo’s in bedwang te houden gaan Vincent en ik sporten. Eerst hardlopen waarna Vincent het voor gezien houdt, daarna ga ik nog wat fitness doen op de apparaten. Het is wel duidelijk waarom Vincent niet verder mee gaat doen met fitness – hij is te vinden bij de verkiezing van de-meest-sexy-man-in-zwemkleding.

En vervolgens naar het solarium, het zonnedek voor op de boot dat met glazen panelen afgeschermd wordt voor de toch wel harde wind. De cocktails smaken goed, ik heb tijd om mijn blog bij te werken, en er is zowaar een beetje tijd om wat te lezen. Ik heb 9100 boeken bij me (echt waar!), maar kom nauwelijks aan lezen toe deze vakantie.

Om half acht hebben we weer een voorstelling: een watershow op het achterdek. Een stuk of 18 atleten laten hun kunsten zien vanaf lage en hoge duikplanken en op trampolines. Het is een werkelijk prachtige show, ik heb met volle teugen genoten. Vele malen leuker dan de musical Chicago van gister.

Dan is er nog maar even tijd voor de Friends of Dorothy waarna we alweer aan tafel 171 moeten. We zijn met zijn tweeën, de twee andere echtparen hebben kennelijk elders eten geregeld. Geen klachten vanavond, het eten smaakte prima.
Nog een afzakkertje bij de bar in de tuin (er zijn maar liefst 37 bars aan boord) en het is bedtijd.

Hieronder onder andere een impressie van decks 15 en 16, de decks met faciliteiten voor zwembaden, bubbelbaden, zonnen, bars, snackbars en nog veel meer. Op het solarium zijn al 3 zwem/bubbelbaden, op het open gedeelte zeker 5 zwembaden, en ook nog een stel bubbelbaden. Er zijn twee flowboard banen, twee klimwanden, er is een voetbal/basketbal ruimte, 6 tafeltennistafels, een speelhal, en dat allemaal op deck 14/15/16 dus!

Solarium, gezien van buiten het solarium