We willen vandaag weer een stuk gaan vliegen en omdat later op de dag onweer wordt verwacht besluiten we redelijk op tijd richting vliegveld te gaan zodat we voor het onweer op plaats van bestemming kunnen zijn. En om een keer geen last te hebben van het twaalf-tot-twee-kun-je-niet-tanken-probleem.
De taxi brengt ons naar een achteringang van het veld, dat scheelt weer gedoe met security checks tussen het ‘gewone’ publiek. Bij de achteringang moet je weliswaar ook door de security check maar dat is met zijn tweeën toch een stuk prettiger dan in een drukke vertrekhal.
We moeten de landing en handling gaan betalen; dat kost enige moeite want ons type vliegtuig staat niet in hun computersysteem, het is niet te vinden. Hij bedenkt een prijs voor de landing, de twee dagen stalling en de handling, het komt uit op bijna vijftig euro. Hij belt met de brandstofman die even later, als we de kist weer ingepakt hebben, komt aanrijden.

Al voor twaalf uur hangen we in de lucht en gaan richting Chalon-sur-Saône, de tussenstop voor vandaag. We vliegen ruim om het veld Saint-Yan heen, maar het gevolg is dat we daardoor een classe D gebied in vliegen waarbinnen radiocontact verplicht is. Dat had ik kennelijk even gemist, maar men kon ons via een andere frequentie vinden waardoor we uiteindelijk toch nog met de juiste persoon in contact kwamen. Oeps. Volgende keer nog beter de kaart bekijken!
Bij Chalon reageert niemand op mijn radio-oproep, dus over het veld heen vliegen, windzak opzoeken, kijken waar de wind vandaan komt en de landingsbaan bepalen. Na de landing lopen we het gebouw bij het veld binnen en er zit zowaar iemand! Het is nog wel tussen 12 en 2! We mogen 8 euro afrekenen voor de landing, en als we vragen waar we een ijsje kunnen eten zegt hij dat het hier in het gebouw kan. Hij loopt van het kantoor naar de bar, en verkoopt ons ijsjes en wat drinken. Van alle markten thuis zullen we maar zeggen.

Op de route van Chalon naar Montbéliard ligt een laagvlieggebied van de Franse luchtmacht, en die is active. Op 5500 voet (een kleine 2 km) kunnen we over dat laagvlieggebied heen en dat doen we dus ook. We staan in concact met Bale Information (jawel, dat is Basel, we zijn vlakbij Zwitserland), en die waarschuwt ons ook voor de zekerheid voor het active laagvlieggebied. Na dat gebied blijkt ook nog een militair gebied actief te zijn. Het stomme is dat ik daar niks van op de kaart kan vinden; gelukkig leidt hij ons om dat gebied heen tot vlakbij het veld van Montbéliard. Ik roep op, en jawel, antwoord. Dat is handig, kan zij ons vertellen welke baan in gebruik is.
Na de landing zetten we de kist in het gras, draaien haken in de grond, en binden het vliegtuig daar aan vast. Verderop in de heuvels ziet het er zeer dreigend uit, daar hangt een flinke bui. Die bui is uiteindelijk niet in Montbéliard terecht gekomen.

Montbéliard is een lief stadje met heel veel bloemen en planten. Allerlei parkjes en pleintjes zijn opgesierd met veel bloemen, aan huizen hangen plantenbakken met veel kleurige planten erin. Hier moeten we ons weer een hele dag zien te vermaken.

Het vliegtuig moederziel alleen op Clermon-Ferrand

De route Clermont-Ferrand naar Chalon

De route van Chalon naar Montbéliard (kijk eens hoe dichtbij Basel is)

Vast gemaakt in het gras

Impressie van Montbéliard

Vakantie zoals vakantie hoort te zijn; uitslapen, beetje wandelen door de stad, wat geocaches vinden, ijsje, biertje en eten. Clermont-Ferrand heeft een aardig oud binnenstadje met een prachtig parkje, maar is verder geen bijzondere stad.

Om toch nog iets nuttigs te doen ben ik een aantal iPad apps voor het vliegen aan het vergelijken, binnenkort een verslag.

Enkele foto’s van Clermont-Ferrand.

Dit is nou een pispaaltje

Typisch Frans straatje in de oude binnenstad

Deze berg zijn we misschien wel vliegend overgestoken

Eten op straat

We bestelden Pierrades; dat bleek steengrillen te zijn.

Niet alle vluchten zijn even enerverend, vandaag was zo’n dag dat het niet echt spannend was.
Vincent had een bestemming uitgezocht, Clermont-Ferrand, met als tussenstop het veld Brive-la-Gaillarde. Het weer is overal uitstekend, en voegt dus niks toe aan het spannend maken van de vlucht.

Ons was al verteld dat Brive een vrij nieuw veld was, en dat blijkt ook als je aan komt vliegen. Het terrein waarop het veld ligt is nog redelijk maagdelijk, en druk is het er ook niet. Als we aan komen vliegen beantwoordt niemand mij op de radio, het veld is kennelijk dicht dus dan maar over het veld heen vliegen, kijken hoe de windzak erbij hangt en zelf besluiten welke baan het beste is. We kiezen voor baan 11 en zonder met verder iemand contact te hebben gehad landen we, en zoeken een parkeerplekje.
We willen wat drinken, of nog liever: een ijsje, maar dat zit er niet in. We kunnen van het veld af via een draaipoort, maar of we daarna ooit weer het veld op komen… Bovendien is er (nog) geen restaurant op het veld. We besluiten airside te blijven en wat water en koekjes (speciaal voor dit soort velden meegenomen uit Nederland) tot ons te nemen. Alles is duidelijk nieuw hier, en nog maar niet of nauwelijks in gebruik.

Als we weer weg willen landt er een private jet op de baan; er staan zelfs mannetjes om de kist te helpen parkeren. Ik roep op de radio en tot mijn grote verbazing krijg ik antwoord van de toren. Het is na twee uur, daar zal het wel mee te maken hebben. De uiterst vriendelijke man op de toren helpt ons op weg richting Clermont.

We gaan nu een stuk over het Franse Centraal Massief – en dat merken we. Het landschap stijgt, en wij zijn dan ook het grootste deel van de vlucht bezig met langzaam stijgen om maar boven de grond te blijven. Vlakbij Clermont is dan uiteindelijk ons hoogste punt, we vliegen op 6000 voet hoogte (ongeveer 2 km) net over de bergen heen. Genieten!
Vlak voor het hoogste punt krijgen we radiocontact met Clermont Approach. Bij Brive had ik me op het ergste voorbereid, Clermont is een groot veld met flinke lappen tekst instructie. Ik had alles gelezen en wist wat op me af zou kunnen komen.
En dan valt het natuurlijk mee; het was rustig op het veld en zodra Clermont Approach ons overzette op Clermont Tower was het allemaal zo gepiept. Direct naar base leg baan 08, en snel landen. We worden overgezet op Clermont Ground.
We melden Ground dat we 2 nachten willen blijven; daar schrikt men kennelijk van want Ground meldt ‘Will call you back’. Hij moet even ruggespraak houden. We mogen parkeren op S12, en hij is behulpzaam bij het vinden van die parkeerplek. Ik vraag me af waarom hij ruggespraak moest houden; er staat werkelijk NERGENS een vliegtuig geparkeerd, we zijn de enigen!

Na het uitpakken van de kist worden we door handling opgehaald en naar de terminal gebracht. Men is uiterst vriendelijk en behulpzaam, we krijgen zelfs telefoonnummers van ze mee voor het geval we ze nodig hebben. Wat deze vriendelijkheid ons gaat kosten gaan we dinsdag beleven.

Vincent zoekt op het vliegveld onder het genot van een halve liter bier een hotel uit via booking.com, en niet lang daarna zitten we in een taxi naar het hotel. De chauffeur laat het eerste stukje van de route de ramen open, maar zodra we wat snelheid kunnen maken gaan de ramen dicht en de airo aan. Dat gaat goed tot we in de stad Clermont zijn – bij stoplichten staat hij al verdacht vaak wat extra gas te geven, maar op een gegeven moment gaat het toch echt fout: er komt blauwe rook onder de motorkap vandaan! De chauffeur zet snel de airco uit en de ramen open; even later houdt het roken op. De airco is duidelijk aan een servicebeurt toe…

Tot mijn spijt ben ik overal vergeten foto’s te maken; daarom alleen de routes en twee foto’s van de kathedraal in Clermont.

Kathedraal in Clermont.

Route Auch – Brive. Klik op de kaart voor Google Maps.

Route Brive – Clermont. Klik op de kaart voor Google Maps.

Nogmaals kathedraal in Clermont

Weer een rustdag vandaag, we wandelen overdag naar het zeer stille plaatsje Montesquiou en terug, en wandelen naar het huis van de familie Niestadt die ons gister onder andere zo geholpen hebben met het onderbrengen van het vliegtuig in een hangar. Het wordt een heerlijke duik in het zwembad, een heerlijke maaltijd en zeer prettige gesprekken. Een topavond!

Ons kasteel

Weersverwachting vandaag

Wandeling naar Montesquiou

Wandeling naar Montesquiou

Montesquiou

Montesquiou

Montesquiou

Terug naar ons kasteel

Links het langwerpige huis van de familie Niestadt

Iedereen geniet van het uitzicht van huize Niestadt

Ik had allerlei Zweden visioenen vanmorgen. Ik had nog zo gezegd: we gaan daar naar toe waar de zon schijnt zodat ik me een keer geen zorgen hoef te maken over regen onderweg zoals vorig jaar bij zo ongeveer elke vlucht.
Vandaag willen we van La Rochelle naar Auch, maar onderweg wordt gewaarschuwd voor mogelijke onweersbuien waarin hagel kan zitten. Daar zit ik dus absoluut niet op te wachten. Wat te doen? Nog een nacht in La Rochelle blijven? Of toch proberen?
We willen een tussenstop maken op Bergerac, juist daar wordt gewaarschuwd voor flinke onweersbuien in de middag.

Al aan het begin van onze vakantie had ik contact met Ben, een van de huurders van de PH-MBW. Hij gaat op vakantie in Zuid-Frankrijk in de buurt van Auch. Ik had hem verteld dat we in principe als einddoel het veldje Condom hadden, en hij vertelde dat als we iets doorvliegen naar Auch, dat hij dan wel een en ander voor ons kan regelen.
We besluiten op zijn aanbod in te gaan, vandaar de vlucht vandaag naar Auch.
Ben vliegt regelmatig vanaf Auch, en vandaag haalt hij zelf-vliegend zijn vrouw van vliegveld Bergerac. Ik bel Ben dan ook regelmatig vandaag over de weercondities.

Het lijkt uiteindelijk allemaal wel wat mee te vallen.Er hangen flinke regenbuiten ten oosten van La Rochelle, maar die drogen op voordat ze het stadje bereiken.
Dus op naar het veld, kijken of we een beetje op tijd kunnen hangen zodat we de mogelijke buien voor kunnen zijn.
Helaas.
Ik had het kunnen weten.
We komen kwart over twaalf op het veld aan, en zoals altijd in Frankrijk is het lunch van 12 tot 2. We kunnen niet tanken tot het 2 uur is.
Er zit niks anders op dan wachten.

Als we dan uiteindelijk vertrekken is er nog steeds geen spoor van buien te bekennen boven Bergerac, als we daar na ongeveer een uur vliegen aankomen schijnt de zon. Niks aan de hand – alleen een stuk ten oosten van Bergerac is wat gaande, maar daar hebben wij geen last van.
Op de route van Bergerac naar Auch wordt geen regen verwacht, dus we maken ons op voor vertrek.

Het is weer typisch frans; op Bergerac is niemand die we de landing kunnen betalen; briefje invullen en in de brievenbus doen is het enige.
Omdat dit veld ook grote verkeersvliegtuigen ontvangt moeten ook wij weer door de security check heen. Eerst worden we achteraan een rij mensen gezet die met een lijnvlucht mee moeten, gelukkig worden we eruit gepikt en mogen we ‘voordringen’. Het levert toch weer een stuk vertraging op.

De vlucht zelf ging verder prima, zoals elke keer gigantisch zweten in de kist zodat we lekker stinkend aankomen op Auch.
Ben komt al snel met de auto aanrijden, en zorgt ervoor dat ons vliegtuig in een hangar gestald kan worden. Ideaal! Verder heeft Ben voor ons twee overnachtingen geregeld in een kasteeltje, we mogen zelfs zijn auto de komende dagen gebruiken. Hoe luxe wil je het hebben.

Route La Rochelle – Bergerac; klik op de kaart voor een interaktieve Google Maps kaart.

Route Bergerac – Auch; klik op de kaart voor een interaktieve Google Maps kaart.
Noot: het stukje Auch naar de blauwe punt hoort er niet bij; het blauwe puntje geeft aan waar ons kasteeltje is.

Een stil Auch

Ons kasteeltje; het torentje op de voorgrond is onderdeel van onze kamer