Het is dit weekend het hemelvaart weekend, dat betekent dat we vier dagen achter elkaar vrij hebben, dus dat is een mooie gelegenheid om een flink stuk Pieterpad te doen. We zijn de vorige keer geëindigd in Sleen, daar pakken we op Hemelvaartsdag de draad weer op en lopen vervolgens naar de plaatsen Coevorden, Hardenberg, Ommen en Hellendoorn. In Hellendoorn dreigden we vast te komen zitten door gebrek aan openbaar vervoer – maar daarover later meer.

De eerste dagen zullen rond de 20 graden zijn, maar op de laatste dag wordt het boven de 30 graden. Erg licht inpakken dus, en zonnebrand mee!

De lengtes van de etappes: 19km / 21km / 19km / 21km. Daar zijn we enorm overheen gegaan, de officiële afstand was dus 80 kilometer, maar we hebben bijna het dubbele gelopen. Na dit weekeinde hebben we 10 van de 27 etappes gelopen.

Met trein en bus gaan we richting Sleen, daar komen we tegen 1 uur in de middag aan. We komen onderweg langs Ommen en Coevorden, plaatsen waar we vandaag en morgen naar toe wandelen. Waarom niet uitstappen en daar blijven?
Tja.

Op treinstation Ommen hebben we al koffie met wat lekkers gehad, we kunnen dus gelijk aan de bak met de tocht van Sleen naar Coevorden. Onderweg in Dalerveen mogen we even rusten onder het genot een ijsje, en zonder veel gekke dingen komen we dan aan in Coevorden.

Maar daarmee is onze wandeltocht van vandaag nog niet ten einde, het toeval wil dat deze week een competitie gaande is van het spel Ingress. De competitie gaat over wie het meeste aantal missies in een week kan lopen; een missie in Ingress is het wandelen van een route die leidt via een aantal portals – dat zijn in werkelijkheid bezienswaardige dingen. In Coevorden is een serie van 18 van die missies uitgezet, dat levert dus 18 punten op voor de competitie. Dat is leuk, maar de ‘prijs’ was hoog, we hebben vele kilometers voor deze missies gelopen; de route leidde ons meerdere keren door en rond Coevorden, het ganzenvrouwtje hebben we wel een keer of vijf gezien. In totaal hebben we er vandaag 40km op zitten.

Eten doen we bij De Heeren van Coevorden (inclusief regenboogvlag), slapen doen we in Best Western Hotel Talens Coevorden.
Ik kan het niet helpen dat ik altijd aan Twin Peaks moet denken als ik Best Western hoor.

Daar gaan we weer!

Joodse begraafplaats – die is hier ooit begonnen maar zal volgens Joodse traditie nooit weggehaald worden.

Kunst!

We hebben onderweg lang naar dit gebouw gekeken. wat zou het zijn?

Dit dus.

Coevorden – Hardenberg

Tegen elven verlaten we het hotel en pakken de route weer op bij het station van Coevorden. Ik moet weer denken aan gisteren toen we hier met de trein ook even waren, het voelt stom om eerst met de trein van A naar B te gaan en vervolgens weer van B naar A te lopen.

Halverwege ligt het plaatsje Gramsbergen, een prima plaatsje om even wat te nuttigen bij de Mommeriete Brouwerij. Er lopen vier vrouwen langs onze tafel – ‘Hebben we jullie niet al eens eerder gezien?’ Ja hoor, bij ons vorig wandel-weekend hadden we elkaar ook al gezien en gesproken. Grappig.
We zijn trouwens ook heel dicht in de buurt van de Duitse grens geweest. Wist je dat Coevorden bijna in Duitsland ligt?

Nog 10 kilometer lopen, en we zijn in Hardenberg. Maar dan zijn we er nog niet, ons hotel ligt een stuk voorbij Hardenberg, gelukkig wel aan de route van het Pieterpad. We lopen dus nog een aantal kilometers verder en komen zo bij ons hotel (hotel Hardenberg) aan.
Het is een wat ander hotel dan anders, er is geen receptie en het ontbijt wordt morgen geserveerd in een gebouwtje naast het hotel. Honderd meter verderop is een pannenkoekenrestaurant, daar lopen we even naar toe om een biertje te drinken, en dan willen we weer terug lopen naar Hardenberg om daar te eten en nog wat Ingress missies te lopen.

Rond half vijf zitten we aan ons biertje, er is nog 1 ander tafeltje bezet, verder is het erg rustig.
Maar een half uur later komen de eerste families binnen, en nog een half uur later zit het terras gewoon helemaal vol met kinderen met hun ouders. Om zes uur wordt het tijd om richting Hardenberg te lopen en te beginnen met de 12 missies die we hier voor ogen hebben. Ook deze missies zijn behoorlijk lang, halverwege eten we even wat en dan de laatste missies afmaken. En dan nog een stuk lopen om weer bij ons hotel te komen.

Uiteindelijk hebben we vandaag 45km gelopen, en dat was te voelen; blij dat het voor vandaag voorbij is.

Hotel in Coevorden

Utrecht lijkt dichtbij

We lopen tussen de koeien door Hardenberg in

Wildwaterkanovaren in Hardenberg

Het pannenkoekenhuis dat in een uur van leeg naar vol ging.

Hardenberg – Ommen

De korte broek kan aan, de temperatuur gaat naar boven de 25 graden. Kunnen we vast wennen aan het weer van morgen – dan gaat de thermometer boven de 30 graden. Vol goede moed gaan we om half twaalf ‘al’ onderweg, we hebben gisteren immers al een kilometer of drie van de route gelopen. Er is weinig tot geen horeca onderweg, hoe en waar moeten we nou een kopje koffie drinken?
In Stegeren blijkt een selfservice-horeca ding te zijn, een gezellig tuintje met een tuinhuisje bij een woning waar je zelf koffie kan zetten of frisdrank uit een koelkast kan halen. Er is een prijslijst, en je mag geld in een soort van brievenbus doneren.
We nemen een kopje koffie en gevulde koek. Als je naar de WC wilt moet je even bij de bewoners aankloppen.

Stegeren ligt niet helemaal op de route, maar de kleine omweg was de moeite meer dan waard.
Later zien we nog zo’n rustpunt, het blijkt een soort formule te zijn waar je je bij aan kunt sluiten, kijk maar eens op https://www.rustpunt.nu

Ons hotel De Zon ligt precies op de route van het Pieterpad, en net ten zuiden van de Vecht. Steek je de vecht over dan koop je zo het gezellige stadje Ommen in. Ommen is een stuk gezelliger dan Coevorden of Hardenberg, er zijn tientallen terrasjes en er heerst een erg gezellig sfeertje.

Eerst een biertje buiten bij ons hotel, maar dan moeten we ook hier aan de bak met Ingress missies, 18 dit keer. Ook hier zitten flink lange stukken wandelen in, en op de meeste plekken komen we twee keer, beetje jammer. Halverwege de missies eten we wat op een van die gezellige terrasjes, bij Brasserie Tante Pos.
Gelukkig is het hotel vandaag vlakbij, we blijven steken op bijna 38km.

Sprookjescamping

Dit bord stond vlakbij de Sprookjescamping, genoeg vertier voor kinderen hier.
Overigens staat die Monkey Town bij ons hotel/pannenkoekenrestaurant in Hardenberg.

Het rustpunt bij Stegeren

Trein Ommen – Hardenberg – Coevorden

Terras bij ons hotel aan de Vecht

Ommen – Hellendoorn

Voor ons doen zijn we erg vroeg de deur uit, al om kwart voor tien stappen we het hotel uit. En met een goede reden: proberen voor het heetst van de dag in Hellendoorn aankomen. Vincent heeft het al over de Hel van Hellendoorn, het laatste stuk voor Hellendoorn moeten we in de brandende zon lopen bij een temperatuur van 33 graden, dat wordt wat!
En dat is niet het enige, onderweg moeten we ook nog bergen beklimmen, de route gaat over Archemerberg en de Lemelerberg. Gelukkig is er koffie op de Lemelerberg, en ligt het redelijk op de helft van de route.

Het is een prachtige wandeling, mooie gebieden, mooie uitzichten. En qua warmte valt het ons mee, het is prima te doen. Ik verbaas met over de bekendheid van de Archemerberg, we hadden er beide nog nooit van gehoord, maar het is qua uitzicht vele malen mooier dan de Lemelerberg – dat is meer een groot stuk bos met een koffietent erin.

Ook het stuk Lemelerberg – Hellendoorn is goed te doen, de Hel van Hellendoorn kunnen we niet ontdekken.

In Hellendoorn mogen we een biertje ter afsluiting van deze dag, nog geen 23 kilometer (tot nu toe dan).
Ik had al eens gekeken hoe laat bussen vertrekken uit Hellendoorn, elk uur overdag een bus, dus een beetje goed timen wanneer je naar de bushalte gaat. Tot ik vandaag weer kijk en dan door heb dat er elk uur een bus is van maandag t/m vrijdag… En vandaag is zondag…
En nu? Uber is hier niet beschikbaar. Taxi naar een station?
Dan blijkt dat station Nijverdal op 2.7 kilometer lopen ligt. Nou ja, we hebben vandaag pas 23 km gelopen, dus daar kan die 2.7km nog wel bij. En zo komen we dus toch nog thuis.

Maar de dag is nog niet om. Om 6 uur zijn we thuis, Vincent haalt wat eten bij de Thai, en daarna weer aan het werk! De weekcompetitie van Ingress loopt nog tot 11 uur vanavond, dus in Utrecht nog maar wat missies doen. Ik ga op de fiets en ben tot half elf bezig. Ook Vincent gaat nog de stad in om missies te doen, ik spoor hem zelfs nog aan om wat meer missies te doen dan hij gepland had om zodoende een goede klassering te krijgen. En het heeft allemaal geholpen, ik ben winnaar geworden van de weekcompetitie, Vincent werd derde met 1 missie meer dan de vierde plaats…

In dit theater vinden regelmatig uitvoeringen plaats

We zijn niet de enigen onderweg

Archemerberg

Archemerberg

Lemelerberg

Yes! Gehaald!

Op naar de trein

Ons tweede Pieterpad weekend is 26 t/m 28 april, en net als het eerste weekend is de weersverwachting niet echt geweldig. Temperatuur iets boven de 10 graden, en elke dag kans op regen.
Hoe bereid je je hierop voor? Wat voor kleren neem je mee, wel/geen jas, wel/geen regenpak, wel/geen paraplu.
We lopen drie dagen met een rugzak, dus je wilt zeker niet teveel meenemen. Ik hou het op t-shirt, trui, vest en paraplu; dat moet kunnen, vorige keer was een paraplu onbruikbaar vanwege de harde wind, dit weekeinde is er gelukkig niet veel wind.

De drie etappes: vrijdag Zuidlaren – Rolde (19 km), zaterdag Rolde – Schoonloo (23.5 km), zondag Schoonloo – Sleen (30 km).
Let wel: dat zijn de afstanden die wij gelopen hebben, en dat is vaak meer dan de officiële route omdat wij hier en daar omlopen.

De dag begint met een treinreis van Utrecht naar Groningen, daar vandaan met de bus naar Zuidlaren en een kleine wandeling naar het startpunt van onze tocht naar Rolde.
Al snel zijn we Zuidlaren uit en komen in bossen en heide terecht, hier en daar met hunebedden. Er liggen weinig plaatsen onderweg, alleen Schipborg en Gasteren liggen op de route. Schipborg ligt erg dicht bij Zuidlaren terwijl Gasteren halverwege de route ligt, dat wordt dus onze koffie-met-wat-lekkers plek: Pannenkoekenboerderij Brinkzicht.

We slapen in Rolde in een Bed&Breakfast: B&B Bij De Molen. Inderdaad, naast de molen in Rolde. Eten doen we bij Brasserie De Drie Heeren.
Mijn oudste neef Maarten studeert in Groningen en speelt handbal in Rolde. Voor de grap deelde ik onze locatie in Rolde met hem – zegt ie dat hij daar vanavond ook is met een van zijn broers in verband met een feest. Dus afgesproken dat wij daar ook even langs komen, het feest bleek om vrijwilliger Paul te gaan – hij had een lintje op koningsdag gekregen.

De wit-rode bordjes markeren de Pieterpad route (meestal zonder de tekst Pieterpad zoals op de foto)

In de verte de toren van Rolde – ons doel.

Mijn kleine neefjes

Rolde – Schoonloo

Om 11 uur trekken we de deur in Rolde achter ons dicht. Het had ’s ochtends al geregend, en er dreigt meer te komen. Desondanks gaan we onderweg, daar zijn per slot de paraplu’s voor.
Er ligt maar één plaatsje op de route en dat is slechts enkele kilometers vanaf Rolde, daar zijn we toch maar naar toe gegaan voor de koffie-met. Het plaatsje heet Anderen en ook daar konden we zien dat het koningsdag was, er stond namelijk precies één man koopwaar aan de weg te slijten ondanks het regenachtige weer.
We krijgen koffie bij Hotel Restaurant de Herberg van Anderen.
Na Anderen moeten we in de bossen allerlei hindernissen nemen om over prikkeldraad te komen. Daar hebben ze leuke bouwwerkjes voor gemaakt, die gebruiken we dan ook voor de oversteek.

Iets over de helft van de route kun je nog naar een eet- en drink gelegenheid lopen, Buitencentrum Boomkroonpad, daar krijgen we een ijsje. Het is een kilometer van het Pieterpad af, maar dat is een ijsje wel waard. Er blijkt ook kindervertier te zijn, bijvoorbeeld een verhoogde wandelstellage door de kruinen van de bomen.
En er is vertier voor ons: ook tijdens het Pieterpad wandelen zijn we bezig met het spel Ingress, in dit park staat een aardig aantal portals en die moeten we natuurlijk even bezoeken.

Dan komen we aan in Schoonloo, een lief klein dorpje met een café en een herberg, beide met restaurant. Vincent heeft de herberg geregeld voor de overnachting, maar eerst gaan we een biertje drinken in Café Restaurant Hegeman. Daar zitten twee mannetjes aan de stamtafel wat te kletsen met een heerlijk lokaal accent. Ze krijgen eten: een flink opgebouwd broodje hamburger, sla en frites. Ik zit me af te vragen hoe die oude mannetjes zo’n hoog broodje hamburger naar binnen krijgen, ze lijken me niet de types om het hele ding op te pakken en er de tanden in te zetten. En met mes en vork lijkt het me ook een opgave.
De oplossing van de heren: laagje voor laagje opeten. Eerst het bovenste broodje, en dan zo naar beneden werken. Tja, zo kun je ook een broodje hamburger eten.

Wij slapen dus in Herberg de Loohoeve, daar zit ook een restaurant bij en dat blijkt een Michelinster te hebben. We kijken elkaar aan – zullen we dat doen, lekker luxe eten vanavond? De brief op het bed is dreigend, we zijn van harte welkom in het restaurant te eten, maar je moet wel van tevoren reserveren want het zit vaak vol. Dat hadden we dus niet gedaan.
Gelukkig was er nog plek, sterker nog de helft van de tafels bleek nog leeg te zijn. We gaan voor een viergangen menu met bijpassende wijnen, het is verrukkelijk. Gelukkig maar, want de rekening de volgende dag is er ook naar.
Na het eten lopen we ongeveer heel Schoonloo nog even door; een kwartier later zijn we weer terug, zo groot is het…

Regen…

Prikkeldraadoverstapjes

Wandelen door de kruinen van de bomen

Schoonloo – Sleen

De derde etappe van dit weekeinde heeft helemaal geen dorpjes op de route. Toch willen we onderweg wat nuttigen, dat kan in het plaatsje Schoonoord, maar dan moeten we wel een aantal kilometers omlopen.
De route naar Schoonloo loopt vooral door bossen, veel meer dan dat zien we dan ook niet. De weg naar Schoonoord loopt langs een kanaal met een leuk bruggetje erover, bij de ingang van het dorp staan twee reuzen stoelen. Dan komen we erachter dat bij dit dorp het openluchtmuseum Ellert en Brammert ligt, Ellert en Brammert zijn twee reuzen die volgens een legende zo’n vier eeuwen geleden hier gewoond moeten hebben. Dit museum geeft een indruk van hoe het leven in die tijd geweest moet zijn.
Eerst zijn we in Schoonoord naar Café Restaurant De Haven geweest voor wat eten en drinken, daarna zijn we naar het openluchtmuseum gelopen. We zijn even naar binnen geweest – niet zozeer omdat we graag wilden zien hoe het hier vier eeuwen geleden was, maar omdat er een aantal Ingress portals op dit terrein stonden. En die moesten we natuurlijk even bezoeken.

Dan de laatste stint naar Sleen. Het meest opmerkelijke onderweg was het monument dat is opgericht voor de bedenkster van het Pieterpad, mevrouw Toos Goorhuis – Tjalsma. Tot we in de buurt van Sleen zijn lopen we weer voornamelijk door bossen, bij tijd en wijle onder de paraplu.

In Sleen drinken we nog wat bij Restaurant Theater De Deel. Onderweg hadden we al wat andere Pieterpad wandelaars gezien, ze hadden ons allemaal ingehaald tijdens onze omweg in Schoonoord, en nu zaten ze al aan de drankjes bij dit restaurant. Leuk om elkaar weer te zien en de tocht van vandaag te bespreken. Men vond het nogal, uh, raar dat we uiteindelijk 6 kilometer om gelopen hebben voor een kopje koffie, zeker omdat dit een lange route van 24 kilometer is.

Na het drankje op naar de bus die ons naar Emmen brengt; dan met de boemel naar Zwolle en als laatste met de intercity terug naar Utrecht.
En dan zit het weekend er alweer op.

Het Pieterpad avontuur begint trouwens op een wedstrijd te lijken, zoals in deel 1 vermeld waren we op het idee gekomen voor het Pieterpad door een collega van me. Zij loopt met een vriendin van haar de tocht, zij zijn afgelopen vrijdag gearriveerd in Sleen, wij vandaag. De vraag is wie als eerste de volgende etappe gaan doen…

De stoelen van Ellert en Brammert

Het monument voor de bedenkster van het Pieterpad



Hey! Wie heeft mij van achteren op de foto gezet?

De kerk van Sleen in zicht!